The king of War นิยาย บท 1238

กษัตริย์ต้วนโปรดปรานต้วนหวูเหยียนมากกว่าพระโอรสองค์อื่นๆ

ไม่มีเหตุผลอื่น เป็นเพราะอู่หยู่หลานผู้เป็นมารดาของต้วนหวูเหยียน เป็นผู้หญิงที่กษัตริย์ต้วนรักมากที่สุด

ต้วนหวูเหยียนถูกฆ่าตาย อู่หยู่หลานต้องไม่ยอมจบง่ายๆ แน่

“ท่านพูดอะไรน่ะ?”

“ตายแล้ว?”

“ใครตาย?”

สีหน้าของกษัตริย์ต้วนเปลี่ยนไปมาก ถ้วยชาลายครามสีขาวในมือร่วงลงกับพื้น

พ่อบ้านชราหวาดกลัวและตื่นตระหนก “ฝ่าบาท องค์ชายห้าต้วนหวูเหยียนกับหลัวซิว ผู้เป็นอาจารย์ขององค์ชายห้า!”

“องค์ชายห้าถูกปลิดหัวใจ หลัวซิวถูกระเบิดศีรษะ ร่างของทั้งคู่อยู่ข้างนอก”

โครม!

พลังกดดันอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของกษัตริย์ต้วน

เขาสาวเท้าก้าวออกไปข้างนอกในทันที

ที่ประตูห้องของเขา มีศพอยู่สองศพวางอยู่บนพื้น บนศพถูกคลุมด้วยผ้าขาว หนึ่งในซากศพนั้น ผ้าขาวที่ตำแหน่งหัวใจเปื้อนเลือดสีแดงฉาน

ส่วนอีกศพหนึ่ง ผ้าขาวตรงศีรษะก็เปื้อนเลือดสีแดงฉานเช่นกัน

ในเวลานี้ ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่คุกเข่าลงกับพื้นทั้งหมด สีหน้าของแต่ละคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“เหยียนเอ๋อร์!”

กษัตริย์ต้วนเดินโซเซมาถึงหน้าศพทั้งสอง หลังจากที่เขาเปิดผ้าขาวบนร่างของต้วนหวูเหยียน สีหน้าก็ซีดเผือด “เหยียนเอ๋อร์ของข้า!”

“ใครกันที่ทำกับเจ้าโหดร้ายแบบนี้ ไม่ว่ามันจะเป็นใคร มันต้องตาย!”

กษัตริย์ต้วนคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว พลังวิถีบู๊ที่อยู่เหนือระดับแดนเทพชั้นยอดได้ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา

ภายในห้องเหมือนสั่นสะเทือน ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นเกือบจะกระเด็นออกไปด้วยพลังความโกรธมหึมานี้

“บอกข้าทีว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

นัยน์ตาที่เย็นชาของกษัตริย์ต้วนจับจ้องไปที่ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่

“มัน...มันคือหลัวซิว องค์ชายห้า ถูกหลัวซิวพลั้งมือฆ่า!”

“ใช่แล้ว หลัวซิว ตอนที่เขาจะฆ่าองค์ชายรอง องค์ชายรองหลบหลีก สุดท้ายจึงพลั้งมือฆ่าองค์ชายห้าโดยบังเอิญ”

“ฝ่าบาท องค์ชายห้าตายเพราะหลัวซิว หลัวซิวสมควรตายเพื่อชดใช้ความผิดแล้ว!”

“ฝ่าบาท พวกเราไม่เอาไหน ปกป้ององค์ชายห้าไม่ได้ ฝ่าบาทได้โปรดลงโทษด้วย!”

ยอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่พูดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

พวกเขาไม่ได้บอกความจริง ตอนนี้ต้วนหวูเหยียนก็ตายไปแล้ว ราชวงศ์ต้วนในตอนนี้ มีเพียงต้วนหวูหยาที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดเท่านั้นที่เป็นพระโอรสมีความสามารถมากที่สุด

ต้วนหวูหยาได้บอกเป็นนัยแล้วว่าจะให้พวกเขาพูดอย่างไร แล้วพวกเขาจะพูดสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร?

“หลัวซิว?”

กษัตริย์ต้วนเป็นคนระดับไหน จะไม่เข้าใจได้อย่างไรว่ายอดฝีมือแดนเทพทั้งสี่นี้กำลังพูดโกหกอยู่?

“พวกท่านคิดว่าข้าแก่เลอะเลือนงั้นหรือ?”

กษัตริย์คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว “หลัวซิวเป็นยอดฝีมือแดนเทพชั้นยอด สามารถควบคุมความแข็งแกร่งของกำลังได้อย่างดีเยี่ยม ต่อให้ต้วนหวูหยาหลบหลีกการโจมตี แล้วเขาจะพลั้งมือทำให้เหยียนเอ๋อร์บาดเจ็บได้อย่างไร?”

“พวกท่านกำลังโกหก!”

สิ้นเสียงกษัตริย์ต้วน เขาก็คว้าลำคอของยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายคนหนึ่งเอาไว้

วินาทีถัดมา ร่างของยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายคนนั้นก็ถูกยกขึ้นไปในอากาศ

ความอาฆาตแค้นอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของกษัตริย์ต้วน

“บอกข้าทีว่าใครกันแน่ที่ฆ่าหวูเหยียน?”

สองตาของกษัตริย์ต้วนแดงก่ำ เขากัดฟันพูดว่า “ถ้ากล้าโกหกอีก ก็ตายซะ!”

สิ้นเสียงเขาก็สะบัดมือ ยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นปลายลอยกระเด็นออกไป กระแทกเข้ากับหินจำลองที่อยู่ทางด้านหนึ่งอย่างแรง

“โครม!”

หินจำลองถล่มลงมาจากการกระแทกของยอดฝีมือแดนเทพผู้นี้

ยอดฝีมือแดนเทพที่เหลืออีกสามคนตัวสั่น สีหน้ามีแต่ความหวาดกลัว

พวกเขารู้สึกได้ว่ากษัตริย์ต้วนโกรธมากในเวลานี้ จนแทบจะเสียสติ