The king of War นิยาย บท 1252

เห็นแบบนี้ ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ต้วน ต่างสีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคน รีบล้อมรอบอู่หยู่หลานเอาไว้ทันที

“อาศัยแค่พวกสวะอย่างพวกแกนี้ อยากจะมาฆ่าฉัน?”

อู่หยู่หลานกวาดสายตาโดยรอบ พูดจาเสียงเย็นชา ความปรารถนาอยากฆ่าบนตัวยิ่งเข้มข้น

“ไสหัวไปให้ฉันทั้งหมด!”

กษัตริย์ต้วนปีนขึ้นมาจากบนพื้นแล้ว ตะโกนอย่างโมโห

ถึงแม้เขาจะถูกการโจมตีหนักของอู่หยู่หลาน กลับรู้ว่า อู่หยู่หลานไม่ได้ลงมือโหดเหี้ยม มิฉะนั้นเขาคงไม่อาจลุกขึ้นมาได้เป็นอันขาด แม้กระทั่งอาจจะตายได้

อู่หยู่หลานเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม ส่วนเขาได้เพียงฝืนบังคับถือว่าอยู่แดนกึ่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง ต่อให้ก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งจริง ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอู่หยู่หลานอยู่ดี

ถ้าอู่หยู่หลานอยากฆ่าเขา ทั้งราชวงศ์ต้วนคงจะโดนฝังไปด้วยกัน

“ฉันอยากให้คุณอธิบายให้ฉันฟัง แต่ไม่ใช่ให้คุณมาปลอบฉันว่าไม่ต้องเสียใจ!”

อู่หยู่หลานดวงตาแดงก่ำ จ้องกษัตริย์ต้วนตาไม่กะพริบบอกไป

แรงกดดันวิถีบู๊บนตัวของเธอแกร่งขึ้นในชั่วพริบตา เห็นเพียงตรงกลางพื้นซึ่งเท้าเธอวางอยู่ เกิดรอยแยกที่ความห่างเท่าแขน แผ่วงกว้างออกไปทั่วสารทิศ

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อยู่ใกล้เธอเหล่านั้น คาดไม่ถึงว่าไม่มีทางแบกรับแรงกดดันส่วนนี้ไหว ถอยหลังไปหลายก้าวทันใด

“เป็นฉันทำไม่ถูกกับเธอ!”

กษัตริย์ต้วนเอ่ยปากพูดขึ้น ในสายตาเต็มไปด้วยความเสียใจ

“ปึง!”

อู่หยู่หลานโจมตีลงมาอีกครั้ง กษัตริย์ต้วนลอยออกไปอีกครั้ง และพยายามดิ้นรนปีนขึ้นมาจากบนพื้น มุมปากยังมีรอยเลือดไหลออกมา

“ต้วนฉิงชาง ถ้าคุณกล้าพูดไร้สาระอีกล่ะก็ เชื่อหรือเปล่าว่าฉันฆ่าคุณทิ้งได้?”

อู่หยู่หลานตวาดใส่อย่างโมโห อารมณ์ฮึกเหิมไร้ที่เปรียบ

แต่ทว่ากษัตริย์ต้วน ที่มุมปากกลับโค้งรอยยิ้มหนึ่งขึ้น เขารู้ว่า อู่หยู่หลานไม่ได้ไร้จิตใจต่อเขา เพียงแต่เพราะเจ็บปวดที่สูญเสียลูกชายอันเป็นที่รักไปจึงโกรธแค้น

โจมตีติดต่อกันถึงสองรอบ อู่หยู่หลานไม่ได้ลงมือโหดเหี้ยมทั้งนั้น ฝืนบังคับให้เขาได้รับบาดเจ็บหนัก ส่วนรากฐานวิถีบู๊จะไม่ได้รับความเสียหาย

“เสี่ยวหลาน ถือว่าฉันขอเธอนะ เรื่องของหวูเหยียน ให้จบลงเท่านี้ ได้หรือไม่?”

กษัตริย์ต้วนแทบจะอ้อนวอน ตาแดงก่ำพูดว่า “ถ้าเธออยากแก้แค้นจริง ก็เอาทุกอย่างมาลงที่ฉัน ฆ่าฉันเลย เพื่อแก้นแค้นให้หวูเหยียน!”

“เพียงแค่ ฉันหวังว่าหลังจากที่เธอฆ่าฉันแล้ว อย่าตามถือสาหาความเรื่องที่หวูเหยียนโดนฆ่าอีก ถือว่าฉันขอร้องเธอนะ!”

คนของราชวงศ์ต้วนตกตะลึงกันหมด พวกเขาเคยเห็นกษัตริย์ต้วนมีท่าทางต่ำต้อยเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร?

แถมอยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนหนึ่งอีกต่างหาก

แต่ว่าหลังจากสัมผัสถึงความยิ่งใหญ่เกรียงไกรของอู่หยู่หลานแล้ว พวกเขาจึงสามารถเข้าใจได้

อยู่ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ ต่อให้กษัตริย์ต้วนอยากจะแข็งกร้าว ก็สามารถแข็งกร้าวขึ้นมาได้เหรอ?

จากบทสนนาของกษัตริย์ต้วนและอู่หยู่หลาน ดูออกว่าความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนั้นไม่ธรรมดา ถึงแม้ผู้คนมากมายจะเห็นอู่หยู่หลานเป็นครั้งแรก แต่ก็รู้สถานะของเธอแล้วว่าคือมารดาแท้จริงของต้วนหวูเหยียน

และเป็นอัจฉริยะวิถีบู๊อันดับหนึ่งแห่งราชวงศ์อู่หนึ่งในราชวงศ์โบราณทั้งสอง

“ต้วนฉิงชาง คุณอยากตายขนาดนี้?”

ลักษณะพลังวิถีบู๊บนตัวของอู่หยู่หลานเพิ่มขึ้นอีกระดับ ตอนที่มองทางกษัตริย์ต้วน ในสายตาเต็มไปด้วยแรงอาฆาตรุนแรง

กษัตริย์ต้วนหัวเราะเยาะตนเอง “ในใจของเธอ กลัวว่าคงมีแค่หวูเหยียน ส่วนฉัน จะเป็นอะไรไปได้?”

“ฉันยังคงพูดคำนั้น หวังว่าเธอจะปล่อยวางความแค้นที่เหยียนเอ๋อร์โดนฆ่าได้ อยากคิดบัญชีจริง ก็มาลงที่ตัวฉันก็พอ มาเถอะ ฆ่าฉันเลย เพื่อแก้แค้นให้เหยียนเอ๋อร์!”

พูดจบ เขาอ้าแขนทั้งสองออก หลับตาลงแล้ว เหมือนว่าไม่มีอะไรให้เสียดายในชีวิตแล้วจริงๆ

“ฝ่าบาท!”

คนของราชวงศ์ต้วน มองเห็นฉากนี้ ต่างร้องตกใจกันหมด

กษัตริย์ต้วนเป็นถึงบุคคลสำคัญของราชวงศ์ต้วน ถ้าเขาตายแล้ว เกรงว่าความสามารถของราชวงศ์ต้วนคงลดลงเยอะไปมาก