The king of War นิยาย บท 128

ฉินยีมองไปทางด้านนอกกระจกรถ จึงมองเห็นฉินต้าหย่งโดนถีบออกมาพอดี จากนั้นยังมีพนักงานรักษาความปลอดภัยหลายคนพุ่งตามออกมาด้วย ย่ำยีมายังฉินต้าหย่งด้วยท่าทีที่ก้าวร้าวมาก

“พ่อ!”

ฉินยีร้องตกใจออกมา ดึงประตูรถออกพุ่งออกไปแล้ว ฉินซีก็รีบตามออกไปติดๆ

สองพี่น้องยังร้องไห้เพราะปวดใจกับฉินต้าหย่ง ตอนนี้มองเห็นบิดาถูกตี สองสาวยิ่งปวดใจเข้าไปใหญ่ ขณะเดียวกันในใจเต็มไปด้วยไฟโกรธ

“พ่อคะ พ่อไม่เป็นไรนะ?”

สองพี่น้องพุ่งเข้าไป รีบพยุงฉินต้าหย่งขึ้นมาจากพื้น

ดีที่เขาเพียงแค่โดนเตะทีเดียว จึงไม่ได้รับบาดเจ็บ บนเสื้อผ้าเปื้อนฝุ่นเต็มไปหมด

พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เมื่อสักครู่ท่าทีก้าวร้าวมาก พอเห็นฉินซีและฉินยีเข้า ในสายตาเป็นความตกใจ นึกไม่ถึงว่าขอทานคนนี้ยังมีลูกสาวสองคนที่สวยขนาดนี้ได้

“พวกนายมีสิทธิ์อะไรมาตีพ่อฉัน?”

ฉินยีเห็นฉินต้าหย่งไม่ได้รับบาดเจ็บถึงได้วางใจลง ชั่วขณะนั้นโมโหจนตะคอกใส่เหล่าพนักงานรักษาความปลอดภัยด้วยท่าทางโกรธแค้น

ตั้งแต่หล่อนเข้ามาแทนที่ลั่วปิง เป็นผู้จัดการทั่วไปชั่วคราว การฝึกฝนในหลายอาทิตย์นี้ ทำให้กลิ่นอายของผู้มีตำแหน่งสูงบนตัวหล่อนชัดเจนมาก

“คนสวย นี่มาโทษพวกเราไม่ได้นะ! พ่อเธอสภาพนี้ ไปที่โรงอาบน้ำที่ไหนก็คงไม่มีใครปล่อยให้เขาเข้าไปหรอก ยิ่งไปกว่านั้นคือที่หวงเหอบาธของพวกเรา”

หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยคือพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ถีบฉินต้าหย่งลอยไปทีหนึ่งคนนั้น เวลานี้กำลังพูดจาท่าทางโอหัง

ถึงแม้ฉินซีและฉินยีจะสวยกันมาก แต่พวกเขารู้กันเป็นอย่างดีว่าผู้หญิงประเภทนี้ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเอามาครอบครองได้ และจะไม่ไว้หน้าสองพี่น้องแม้แต่น้อยด้วย

“พ่อฉันไม่ใช่ให้เงินแล้วเหรอ ยังจะเอายังไงอีก? หรือว่าพวกนายมีกฎเขียนเอาไว้ว่าห้ามคนอย่างพ่อฉันเข้าไป? ถึงแม้ไม่ให้เข้าไป หรือว่าพูดกันดีๆ ไม่ได้รึไง? มีสิทธิ์อะไรต้องลงมือด้วย?”

หน้าตาฉินยีเดือดดาล ไม่มีทีท่าว่าจะยอมจบไปง่ายๆ สักนิดเดียว

“คิดว่าตัวเองหน้าตาดี แล้วจะกล้ามาก่อเรื่องที่หวงเหอบาธได้เหรอ?”

เห็นฉินยีไม่ยอมเลิกรา หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยจึงโกรธขึ้นฉับพลัน พูดเยาะเย้ย “คนชนชั้นต่ำที่ภายนอกดูใสซื่อแบบนี้อย่างพวกเธอ ฉันเห็นมามากแล้ว ขอเพียงเงินถึง ก็ยอมอ้าขาให้แล้ว”

ได้ยินคำพูดดูถูกอันนี้ของหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย สองพี่น้องถลึงตาโต โมโหจนสั่นเทาไปทั้งตัว

ฉินต้าหย่งที่เมื่อสักครู่ยังไม่กล้าขัดขืน เห็นลูกสาวโดนเหยียดหยามเช่นนี้ ยังทนได้ที่ไหน?

“กล้ามาดูถูกลูกสาวฉัน ฉันจะสู้กับพวกแก!”

ฉินต้าหย่งโกรธเคืองจนส่งเสียงคำราม มีเพียงมือเปล่า พุ่งเข้าไปทางพนักงานรักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนที่ถือกระบองยางไว้แบบตัวคนเดียว

แต่เขายังไม่ทันพุ่งเข้าไป ภาพเงาคนคนหนึ่งก็แซงหน้าเขาไปแล้ว

“ตึง!”

จากนั้นมองเห็นหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เมื่อกี้ยังโอหังอย่างยิ่ง ร่างกายลอยอยู่กลางอากาศ จากนั้นลอยเข้าไปด้านในหวงเหอบาธแล้ว

ไม่นานเกิดเสียง“ปึง”ทีหนึ่ง ร่างกายของหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยกระแทกบนกระจกของประตูหมุน ชั่วขณะนั้นกระจกที่สูงสองเมตรกว่าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แต่นี่ยังไม่จบสิ้น หลังชนกระจกแตก ก็กระแทกไปยังเคาน์เตอร์ด้านหน้าอย่างแรงอีก หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยสลบลงไปในชั่วพริบตาเดียว

ภายในโถงใหญ่ เสียงกรีดร้องที่ตกใจกลัวลอยมา

พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เหลือ เวลานี้ท่าทางอึ้งทึ่งกันหมด ภาพที่หัวหน้าโดนถีบลอยไปสิบกว่าเมตร และกระแทกกระจกก่อนจะลอยเข้าไปยังโถงใหญ่ของหวงเหอบาธอีกครั้ง พวกเขาเห็นกับตาตนเองทั้งหมด

เวลานี้ฉินต้าหย่งถึงพุ่งเข้ามา เพียงแต่เป้าหมายของเขาสลบไปเรียบร้อยแล้ว

“ฉันจะดูสิ พ่อฉันอยากอาบน้ำ ใครกล้าขวางบ้าง?”

หยางเฉินหน้าตาหนาวเหน็บ หมุนตัวมองทางฉินต้าหย่งแล้วบอกว่า “พ่อ เข้าไปกับผม!”

ฉินต้าหย่งเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ไหน เวลานี้จึงทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง