The king of War นิยาย บท 1342

เย่ชงเกือบฉี่ราด เมื่อครู่เขากลัวจนถึงขีดสุด ลืมตัวแค่อยากจะปัดความรับผิดชอบให้พ้นตัว ตอนนี้เพิ่งตระหนักรู้แล้วว่าตัวเองโง่แค่ไหนที่พูดออกไปแบบนั้น

“ท่านปู่ ข้าผิดไปแล้ว ข้ารู้สึกผิดแล้วจริงๆ ได้โปรดให้โอกาสข้าอีกครั้ง ต่อไปข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังอีกแล้ว!”

เย่ชงรีบอ้อนวอนขอร้อง

“ทหาร เอาไปประหาร!”

จากคำสั่งของกษัตริย์เย่ ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพชั้นยอดคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาพาตัวเย่ชงออกไป

ความเงียบสงัดเข้าปกคลุมภายในวังราชวงศ์เย่ ทุกคนต่างตกใจ ไม่มีใครคิดว่ากษัตริย์เย่จะฆ่าได้แม้แต่หลานชายของตัวเองเพราะความโกรธ

แต่ในไม่ช้า พวกเขาก็ตระหนักได้ว่า ที่ราชวงศ์เย่ตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้เพราะไอ้สารเลวเย่ชง

“ท่านปู่ ข้าผิดไปแล้ว ข้าผิดไปแล้วจริงๆ ข้าเป็นหลานชายแท้ๆ ของท่าน ท่านจะฆ่าข้าไม่ได้นะ! ฆ่าข้าไม่ได้นะ!”

“ท่านปู่ ได้โปรดให้โอกาสข้าอีกสักครั้ง ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังอีก ท่านปู่...”

เย่ชงถูกพาออกจากวังราชวงศ์เย่โดยผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนนั้น ไม่นานเสียงอ้อนวอนของเขาก็หายไป แน่ชัดแล้วว่าถูกสังหาร

ภายในวังราชวงศ์เย่ เงียบสงัดเป็นเป่าสากทันที ทุกคนดูเหมือนจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจตัวเอง

“ต่อจากนี้ไป พวกเราจะเผชิญกับหายนะครั้งใหญ่ ทุกคนต้องให้กำลังใจและพยายามปกป้องราชวงศ์เย่อย่างเต็มที่ หากข้ารู้ว่าใครกล้าหละหลวม จะฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”

กษัตริย์เย่กวาดสายมองไปรอบๆ และพูดอย่างเย็นชา

“รับบัญชาฝ่าบาท!”

ทุกคนรีบตอบรับ

“ฝ่าบาท ข่าวร้าย ฟู่ลี่ฉวิน ผู้นำตระกูลฟู่ได้พาคนมาที่นี่แล้ว!”

“ฝ่าบาท เฉียวตงเฉียง ผู้นำตระกูลเฉียวได้พาคนมาที่นี่แล้ว!”

“ฝ่าบาท ผังเหวินหู่ ผู้นำตระกูลผังได้พาคนมาที่นี่แล้ว!”

ในเวลานี้ ผู้คนจำนวนมากต่างรีบเข้าไปในวังราชวงศ์เย่ รายงานด้วยความตื่นตระหนก

เห็นได้ชัดเจนว่าเหตุใดผู้นำของสามตระกูลใหญ่ในเมืองราชวงศ์เย่ จึงพาผู้แข็งแกร่งของตระกูลมาที่ราชวงศ์เย่ภายในสถานการณ์เช่นนี้

เมื่อได้ยินรายงานของผู้ใต้บัญชา สีหน้าของกษัตริย์เย่ก็มืดมนจนถึงขีดสุด สมาชิกคนอื่นๆ ของราชวงศ์เย่ก็หน้าซีดเผือดเช่นกัน

ในฐานะผู้คุมหางเสือของตระกูลในเมืองราชวงศ์เย่ ปกติแล้วผู้คนจะให้ความเคารพคนของราชวงศ์เย่

แม้แต่ผู้นำของสามตระกูลใหญ่ในเมืองราชวงศ์ ยังต้องคำนับให้เมื่อเห็นพวกเขา

ตอนนี้เรื่องที่ราชวงศ์เย่สูญเสียผู้แข็งแกร่งแดนเทพไปเก้าคนได้ถูกเปิดเผยแล้ว ผู้นำของสามตระกูลใหญ่ของราชวงศ์เย่จึงพาผู้แข็งแกร่งมาที่นี่ด้วยตัวเอง

“ดี ดีมาก!”

แววอาฆาตเปล่งประกายอยู่ในส่วนลึกของดวงตาคู่นั้นของกษัตริย์เย่ “ดูเหมือนว่าคนนอกจะคิดว่าราชวงศ์เย่ได้สูญเสียผู้แข็งแกร่งแดนเทพไปแล้วเก้าคน เลยคิดว่าจะเล่นงานได้ง่ายๆ”

“วันนี้ข้าจะทำให้พวกเขารู้ว่า อูฐที่ผอมซูบแข็งแกร่งกว่าม้าเสียอีก!”

“ให้พวกเขาเข้ามา!”

เมื่อสิ้นเสียงกษัตริย์เย่ เสียงหัวเราะอันสดใสกังวานก็ดังขึ้น “กษัตริย์เย่ พวกเราไม่มองว่าท่านเป็นพวกลูบพลับนิ่มหรอก และไม่คิดว่าราชวงศ์เย่จะเหมือนอูฐผอมซูบด้วย แต่เป็น...”

“แต่เป็น...แมวป่วยที่บาดเจ็บสาหัส!”

หลังจากที่อีกฝ่ายพูดออกมาเช่นนี้ ผู้อาวุโสที่มีลมปราณอันแข็งแกร่งก็เดินเข้าไปในวังราชวงศ์เย่เรื่อยๆ

“ไม่เจียมตัว!”

ผู้มีอำนาจของราชวงศ์เย่ ตะโกนอย่างโกรธจัด ชี้ไปที่ชายชราที่นำหน้าอยู่ พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “เฉียวตงเฉียง เจ้ากล้าดียังไงมาบอกว่าราชวงศ์เย่เหมือนแมวป่วย รนหาที่ตายชัดๆ!”

ผู้มีอำนาจคนอื่นๆ ถึงแม้จะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็มองไปที่เฉียวตงเฉียงด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

เฉียวตงเฉียง ผู้นำตระกูลเฉียว หนึ่งในสามตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองราชวงศ์เย่