หลังจากหลงจิ้นเงียบไปครู่หนึ่ง เขาก็พูดเสียงแข็ง “แม้ว่าราชวงศ์เย่ได้ประกาศว่าจะแบนเยี่ยนเฉินกรุ๊ป แต่ความร่วมมือระหว่างราชวงศ์หลงและราชวงศ์ต้วนก็ไม่ได้ทำให้เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเสียหายเท่าไหร่ ข้าคิดว่าคุณหยางอย่าไปเสี่ยงง่ายๆ เลยดีกว่า”
“บางทีท่านอาจหาเหตุผลที่เหมาะสมเพื่อปฏิเสธคำเชิญของราชวงศ์ซ่านกวนได้ แน่นอนว่านี่เป็นความคิดและคำแนะนำของข้าเท่านั้น การตัดสินใจขั้นสุดท้ายขึ้นอยู่กับท่าน”
หลงจิ้นไม่พูดอะไรอีก เขาได้พูดในสิ่งที่ควรจะพูดไปหมดแล้ว ที่เขาพูดมากแบบนี้ก็เพราะเขาชื่นชมหยางเฉินจริงๆ ไม่อยากให้หยางเฉินเอาชีวิตไปทิ้งเพราะความผิดพลาดเล็กน้อย
หยางเฉินย่อมรู้ดีว่าหลงจิ้นคิดอะไรอยู่ เขารู้สึกอบอุ่นในหัวใจ หลังจากนิ่งเงียบไปสักพัก เขาก็พูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจว่า “ต่อให้ราชวงศ์ซ่านกวนจะมีผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ที่แข็งแกร่งกว่าอยู่จริงๆ แล้วถึงเวลาต้องเปิดฉากต่อสู้จริงๆ ถึงจะสู้ไม่ได้ แต่ก็ยังมั่นใจว่าจะมีชีวิตรอดออกมาจากราชวงศ์ซ่านกวนได้”
“ราชวงศ์ซ่านกวน ข้าตกลงนัดเรียบร้อยแล้ว!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน หลงจิ้นก็แอบถอนหายใจเงียบๆ แต่ก็ยังพูดอีกว่า “ถ้าอย่างนั้น ข้าขออวยพรให้คุณหยางได้รับการสนับสนุนจากราชวงศ์ซ่านกวน”
ในขณะเดียวกัน ที่ราชวงศ์ซ่านกวน
ภายในคฤหาสน์หลังเดี่ยว กษัตริย์ซ่านกวนนั่งอยู่ที่โต๊ะน้ำชาไม้จันทน์อย่างดี ฝั่งตรงข้ามเขามีชายชราผมขาวนั่งอยู่
“เจ้าคิดว่า เจ้าหนุ่มนั่นกล้ามาที่ราชวงศ์ซ่านกวนไหม?”
ทันใดนั้นกษัตริย์ซ่านกวนก็ถามชายชราที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
ชายชราส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้ายอมรับว่าเจ้าหนุ่มนั่นคือบูโดอัจฉริยะ แต่เขาไม่รู้จักราชวงศ์ซ่านกวน นอกจากรู้จักกับซ่านกวนโหรว เขาก็ไม่มีการติดต่อกับคนของราชวงศ์ซ่านกวนเลย”
“ตอนนี้ในบรรดาราชวงศ์ทั้งสี่ มีสองราชวงศ์ได้เลือกที่จะสนับสนุนหยางเฉิน ราชวงศ์เย่ได้ประกาศต่อสาธารณชนว่าต้องการจัดการกับหยางเฉิน ตอนนี้มีเพียงพวกเราเท่านั้นที่ยังไม่ได้แสดงท่าที
“ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเราเชิญหยางเฉินมาที่ราชวงศ์ซ่านกวน เขาไม่รู้เลยว่าจะต้องเผชิญหน้ากับอะไร”
“อาจจะเป็นไปได้ที่เราจะถูกเกลี้ยกล่อมจากราชวงศ์เย่ให้ร่วมมือจัดการกับเขา ท่านคิดว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขายังกล้าที่จะมาที่ราชวงศ์ซ่านกวนอยู่อีกหรือ?”
ทันทีที่ชายชราพูดจบ กษัตริย์ซ่านกวนก็ส่ายหัว จิบน้ำชาคำหนึ่ง วางถ้วยชาลายครามสีขาวลง พลางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้ากลับคิดว่า เขาต้องมาที่ราชวงศ์ซ่านกวนอย่างแน่นอน!”
“เอ๊ะ?”
ชายชราพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ “ศิษย์พี่คิดว่า ถ้าต้องเผชิญหน้ากับอันตรายที่ไม่อาจรู้ล่วงหน้า เจ้าหนุ่มคนนั้นยังกล้ามาอีกเหรอ? เขาไม่กลัวที่จะเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่หรือ?”
ชายชราเรียกกษัตริย์ซ่านกวนว่าศิษย์พี่ ไม่ยากเลยที่จินตนาการว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองใกล้ชิดสนิทสนมกันแค่ไหน
กษัตริย์ซ่านกวนหัวเราะเบาๆ แล้วลุกขึ้นยืน เดินไปที่ริมหน้าต่าง มองออกไปด้านนอก หรี่ตาลงพร้อมกับพูดว่า “เพราะเยี่ยนเฉินกรุ๊ปมีความสำคัญกับเขามาก พูดอีกอย่างก็คือ เยี่ยนเฉินกรุ๊ปคือเกล็ดมังกรที่แตะต้องไม่ได้ของเขาอีกอย่างหนึ่ง นอกเหนือภรรยาและลูกสาว!”
ทันใดนั้นพ่อบ้านก็เข้ามาพร้อมกับโทรศัพท์มือถือที่เข้ารหัส เขายื่นโทรศัพท์มือถือให้กษัตริย์ซ่านกวนด้วยสองมือและกล่าวว่า “ฝ่าบาท สายจากกษัตริย์เย่!”
กษัตริย์ซ่านกวนหรี่ตาลงทันที “ดูเหมือนว่าราชวงศ์เย่จะกลัวเด็กหนุ่มคนนั้นมาก!”
พูดจบเขาก็รับโทรศัพท์ รับสายจากกษัตริย์เย่
กษัตริย์ซ่านกวนรับสายจากกษัตริย์เย่ ทั้งสองคุยกันเป็นเวลานาน มีเพียง กษัตริย์ซ่านกวนและกษัตริย์เย่เท่านั้นที่รู้ว่าพวกเขาคุยกันเรื่องอะไร
แต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ การสนทนาครั้งนี้ราบรื่นมาก รอยยิ้มบนใบหน้าของกษัตริย์ซ่านกวนยังคงเหมือนเดิมตั้งแต่ต้นจนจบ
ในขณะที่กษัตริย์ซ่านกวนกำลังคุยโทรศัพท์กับกษัตริย์เย่ หยางเฉินก็ออกไปจากราชวงศ์หลงตามลำพัง ขึ้นเครื่องบินมุ่งหน้าไปยังเมืองราชวงศ์ซ่านกวน
ในห้องโดยสารชั้นหนึ่ง หยางเฉินนั่งในที่นั่งของตัวเอง เอนศีรษะพิงเบาะนั่งและหลับตาลง
แม้ว่าเขาจะมีความมั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยม แต่เขาเชื่อว่าแม้ว่าจะได้พบกับผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า ต่อให้สู้ไม่ได้ ก็ยังสามารถหลบหนีได้
แต่เขาก็รู้ดีว่า ความมั่นใจแบบนี้เหมือนตาบอด ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาต่อสู้กับดอกเตอร์แบล็ก ที่เขาสามารถระเบิดกำลังต่อสู้ได้เทียบเท่าระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า ก็เพราะว่าดอกเตอร์แบล็กได้ฉีดยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นให้ ในขณะเดียวกันเขายังกินยาเม็ดที่เฝิงเสียวหว่านทิ้งไว้ให้เขาอีกสามเม็ดเพื่อเสริมกำลังต่อสู้
อาจกล่าวได้ว่ากำลังต่อสู้ที่ระเบิดออกมาเทียบเท่าระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้านั้นได้ถึงขีดจำกัดแล้ว
แต่ตอนนี้เขาไม่มียาเม็ดใดๆ ที่จะเพิ่มกำลังต่อสู้อยู่ในมือเลย และไม่สามารถเข้าสู่สภาวะบ้าคลั่งได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาจึงไม่สามารถระเบิดพลังต่อสู้ให้เทียบเท่าระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าออกมาได้อีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...