บทที่ 1357 ชายเสื้อคลุมดำที่น่าสะพรึงกลัว – ตอนที่ต้องอ่านของ The king of War
ตอนนี้ของ The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1357 ชายเสื้อคลุมดำที่น่าสะพรึงกลัว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“ไอ้หนุ่ม แน่จริง แกก็อยู่ที่ราชวงศ์ซ่านกวนไปทั้งชีวิตสิ!”
หลี่หยางจ้องหยางเฉินตั้งนาน ทันใดนั้นกัดฟันพูดขึ้น
พูดจบ เขาก็หมุนตัวแล้วเดินไป
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคน รีบเข้ามาทันที ขวางทางไปของหลี่หยางไว้แล้ว
“ฝ่าบาท นี่คือคิดจะอยากให้ผมอยู่ต่อไปเหรอครับ?”
หลี่หยางหยุดฝีเท้า มองทางกษัตริย์ซ่านกวนที่อยู่บนที่นั่งผู้นำ ถามด้วยเสียงเย็นยะเยือก
หลังกษัตริย์ซ่านกวนจ้องหลี่หยางไม่กี่วินาที ก็โบกมือแล้ว “ให้เขาไป!”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคนนั้น รีบหายตัวไปทันที
มุมปากหลี่หยางวาดเส้นรัศมีวงกลมที่หยอกเย้าขึ้น จ้องหยางเฉินทีหนึ่ง จากนั้นหมุนตัว จากไปแบบไม่มีการขัดขวางใดๆ
จนกระทั่งหลี่หยางออกไป ซ่านกวนจื่อฉินถึงพูดด้วยความโมโห “สารเลว! คนของตระกูลหลี่ นับวันยิ่งกำเริบเสิบสานขึ้นแล้ว!”
ซ่านกวนโหรวไม่ได้พูดจา แต่ว่าในดวงตางดงาม กลับมีแรงอาฆาตแค้นดุเดือดเปล่งประกาย
เธอมองหยางเฉินแบบกังวลอยู่บ้างแวบหนึ่ง เห็นหยางเฉินสีหน้าเป็นปกติ ถึงค่อยๆ วางใจลง
เธอรู้ว่าหยางเฉินแกร่งมาก แต่ก็รู้ดีเช่นกันว่า เหล่าจู่ของตระกูลหลี่อาจจะยังมีชีวิตอยู่ ถ้าเกิดเมื่อสักครู่หยางเฉินทนไม่ไหวฆ่าหลี่หยางแล้ว กลัวว่าจะลากผู้นำของตระกูลหลี่เข้ามาทันที
หลี่เป่าเฟิงเป็นเพียงลูกหลานคนหนึ่งในรุ่นที่สามของตระกูลหลี่ อย่าว่าแต่โดนทำลายการฝึกฝนเลย ต่อให้ตายแล้ว ก็คือตายไป
แต่ว่าหลี่หยางไม่เหมือนกัน เขาเป็นผู้สืบทอดของตระกูลหลี่ ถ้าหากตายอยู่ในมือของหยางเฉินจริง ตระกูลหลี่คงไม่ยอมเลิกราด้วยดีเด็ดขาด
ถ้าเหล่าจู่ของตระกูลหลี่ลงมือ กลัวว่าถึงแม้จะเป็นหยางเฉิน ก็ยากจะรับมือ
แม้แต่ซ่านกวนโหรวเองก็สำนึกไม่ได้ว่า ตอนนี้สิ่งที่เธอกังวลคือกลัวหยางเฉินจะถูกเหล่าจู่ของตระกูลหลี่ทำร้ายเข้า แต่ไม่ใช่เหล่าจู่ของตระกูลหลี่จะนำการข่มขู่ใหญ่หลวงมาให้ราชวงศ์ซ่านกวน
“คุณหยาง ให้คุณเห็นเรื่องน่าอายเข้าแล้ว!”
กษัตริย์ซ่านกวนหัวเราะเยาะตนเอง จากนั้นพูดว่า “ไม่ใช่ผมไม่ยินยอมแตะต้องตระกูลหลี่ แต่ว่าตระกูลหลี่ ยังแตะต้องไม่ได้ชั่วคราว”
หยางเฉินหัวเราะนิ่งๆ “ไม่กล้าครับ! ในเมื่อฝ่าบาทสามารถยอมทนตระกูลหลี่ได้ ย่อมมีเหตุผลของฝ่าบาท”
ในขณะเดียวกัน หลี่หยางออกมาจากคฤหาสน์ซ่านกวนแล้ว
“เร็วๆๆ เพิ่มความเร็วรถให้ถึงที่สุด!”
เพิ่งขึ้นรถ หลี่หยางก็พูดเร่งด้วยท่าทางลนลาน
“หึ่ม!”
เสียงเครื่องยนต์คำราม แล่นรถไปยังทิศทางของตระกูลหลี่อย่างรวดเร็ว
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดที่ติดตามเขามาคนนั้น ถามแบบท่าทางไม่เข้าใจ “คุณชายหยางทำไมถึงรีบกลับไปขนาดนี้ครับ?”
บนหน้าของหลี่หยางยังมีความหวาดกลัวระดับหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ความวิตกบนหน้ายิ่งเข้มขึ้น
“ปัง!”
ในเวลานี้เอง รถบรรทุกใหญ่คันหนึ่ง ชนเข้ามายังรถของหลี่หยางอย่างฉับพลัน
เสียงดังลั่นทีหนึ่ง รถหมุนกลิ้งอยู่ในกลางอากาศหลายรอบถึงร่วงลงแบบหนักอึ้ง
แทบจะในทันใดนั้นเลย ผู้อาวุโสที่สวมชุดคลุมดำคนหนึ่ง ปรากฏตัวอยู่หน้ารถของหลี่หยางกะทันหัน
“คุณชายหยางท่านไม่เป็นอะไรนะครับ?”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดคนนั้น ปีนออกมาจากในรถแล้ว มองทางหลี่หยางที่เลือดเต็มหน้าพลางถามขึ้น
หลี่หยางกำลังอยากจะพูดจา ก็มองเห็นผู้อาวุโสที่สวมชุดคลุมดำคนนั้น ชั่วขณะหนึ่งทำหน้าหวาดผวา “ไม่......”
“เฮือก!”
เขาเพิ่งพูดคำว่า“ไม่”คำเดียว ร่างผู้อาวุโสชุดคลุมดำแฉลบผ่าน และหายตัวอีกครั้ง
เวลานี้ บนหน้าของซ่านกวนโหรวเต็มไปด้วยความกังวล มองหยางเฉินก่อนจะส่ายหน้าแล้ว “รถชน เป็นเพียงแค่เรื่องบังหน้า การตายแท้จริงของหลี่หยางคือโดนฆ่าด้วยมีด”
“ผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่ตามหลี่หยางมาด้วยกัน ถึงแม้ยังมีชีวิตอยู่ กลับไม่รู้ว่าได้รับการกระทบกระเทือนอะไร คาดไม่ถึงกลายเป็นคนเสียสติแล้ว”
“คนคนหนึ่งที่สังหารผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นปลายคนหนึ่งในชั่วพริบตา ยังทำผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดกลายเป็นคนเสียสติได้อีก ย่อมไม่ธรรมดาเด็ดขาด ความสามารถของอีกฝ่าย อยู่แดนเหนือมนุษย์เป็นแน่”
หยางเฉินไม่ได้รู้มากขนาดนั้น เวลานี้ฟังคำซ่านกวนโหรวพูดเช่นนี้ ในใจก็ตื่นตกใจระดับหนึ่ง
ซ่านกวนโหรวพูดไม่ผิด ความสามารถของอีกฝ่ายอยู่แดนเหนือมนุษย์เป็นแน่ ต่อให้เป็นกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ก็ทำแบบนั้นไม่ได้
“ตอนนี้ตระกูลหลี่มีท่าทีอะไร?” หยางเฉินสอบถาม
ซ่านกวนโหรวส่ายหน้า “ยังไม่รู้ชั่วคราว แต่ที่แน่ใจได้คือ ตระกูลหลี่จะต้องเอาความแค้นอันนี้มาลงบนตัวของราชวงศ์ซ่านกวนแน่นอน”
“ก็คือไม่รู้ว่า ตระกูลหลี่คิดจะลงมือเมื่อไร”
หยางเฉินถามอย่างสงสัย “ผู้นำของตระกูลหลี่ไม่ใช่คนโง่ หรือเขาไม่รู้ว่า เรื่องนี้มีกลิ่นคาว เปิดศึกกับราชวงศ์ซ่านกวน ต่อให้กำจัดราชวงศ์ซ่านกวนทิ้งได้จริง กลัวว่าตระกูลหลี่คงได้รับความเสียหายหนักเหมือนกัน ไม่กลัวถึงตอนนั้น จะถูกตระกูลอื่นคว้าเอาผลประโยชน์ไปครอง?”
ถึงแม้คำพูดของหยางเฉินจะตรงไปตรงมา แต่ความจริงเป็นเช่นนี้
ซ่านกวนโหรวส่ายหน้าด้วยท่าทางเคร่งขรึม “คุณไม่รู้จักผู้นำของตระกูลหลี่ เขาก็คือคนบ้าคนหนึ่ง เจ้าตัวแดนวิถีบู๊แกร่งสุด ปัจจุบันนี้ลือกันว่าเหล่าจู่ของตระกูลหลี่อาจมีชีวิตอยู่ ถ้ามีโอกาส พวกเขาต้องลงมือต่อราชวงศ์ซ่านกวนแน่นอน”
“สำหรับเรื่องที่คุณบอกว่ากังวลว่าตระกูลอื่นจะมาคว้าเอาผลประโยชน์ไปครอง ความเป็นไปได้แบบนี้ เดิมทีไม่มีตัวตนอยู่”
“เพราะที่เมืองราชวงศ์ซ่านกวน ตระกูลหลี่มีข้อได้เปรียบสุดๆ ในการไปกำจัดตระกูลอื่น”
“พูดแบบไม่ปิดบังคุณนะ แม้แต่ฉันยังสงสัยว่าการตายของหลี่หยาง มีความเป็นไปได้ที่ตระกูลหลี่ทำเรื่องบ้าขึ้นเอง คือหาข้ออ้างอย่างหนึ่งมาเปิดศึกกับราชวงศ์ซ่านกวน”
ฟังซ่านกวนโหรวพูดขนาดนี้ หยางเฉินก็อึ้งค้างแล้ว
“นี่ไม่น่าจะใช่มั้ง?”
หยางเฉินพูดแบบตกใจ “ตระกูลหลี่อยากเปิดศึกสู้กับราชวงศ์ซ่านกวนจริง ก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าหลี่หยางมั้ง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...