โดยเฉพาะซ่านกวนโหรว บนใบหน้างดงามใบนั้น เต็มไปด้วยความกังวลใจ
เธอกับหยางเฉินเป็นเพื่อนกัน และรู้ชัดถึงความยิ่งใหญ่ของหยางเฉิน ถ้าเวลานี้ ถ้าเวลานี้เกิดความขัดแย้งกับกษัตริย์ซ่านกวนขึ้นมา กลัวว่าทั้งราชวงศ์ซ่านกวน ล้วนเผชิญหน้ากับการโจมตีที่เป็นอันตราย
“ฮาๆ......”
กษัตริย์ซ่านกวนและหยางเฉินมองหน้ากันตั้งนาน หัวเราะขึ้นกะทันหัน “คุณหยาง ยังเป็นคนตลกจริงๆ นึกไม่ถึงสงสัยว่าผมจัดฉากให้คุณกับตระกูลหลี่เกิดความขัดแย้งกัน”
“หรือว่า คุณหยางคิดจริงๆ ว่าราชวงศ์ซ่านกวนที่น่าเกรงขาม ยังกำราบตระกูลหลี่ไม่ได้เหรอ?”
“ผมสามารถบอกคุณหยางได้อย่างชัดเจนเลย ความขัดแย้งของคุณและตระกูลหลี่ ไม่ใช่การจัดฉากของผมเด็ดขาด”
หยางเฉินก็หัวเราะแล้ว “เป็นผมที่ต่ำทรามแล้ว ขอให้ฝ่าบาทอย่าได้ถือสาครับ”
“คุณหยางพูดเกินจริงแล้ว คุณเพิ่งมาถึงเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ก็เกิดเรื่องที่ไม่น่าพอใจบางอย่างกับลูกหลานตระกูลหลี่เข้าแล้ว คาดเดาเช่นนี้ ยังสามารถเข้าใจได้”
กษัตริย์ซ่านกวนยิ้มกริ่มจ้องหยางเฉินพูดว่า “ตอนนี้ คุณหยางสามารถตอบคำถามก่อนหน้าของผมได้หรือยัง?”
เพิ่งพูดจบลง ลักษณะพลังวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัวมากส่วนหนึ่ง ในชั่วขณะนั้นกระจายออกมาจากบนตัวของกษัตริย์ซ่านกวน ปกคลุมหยางเฉินทันใด
วินาทีนี้ ผู้มีอำนาจของราชวงศ์ซ่านกวนกลุ่มหนึ่ง สีหน้าเปลี่ยนกันหมด พวกเขาเพียงรู้สึกว่าบนไหล่ทั้งสองข้าง มีภูเขาลูกหนึ่งทับไว้
มีเพียงหยางเฉินคนเดียว นั่งอย่างมั่นคง และไม่ได้รับผลกระทบใดๆ
ด้วยลักษณะพลังวิถีบู๊ที่กระจายออกมาจากบนตัวของกษัตริย์ซ่านกวนในเวลานี้ น่าจะอยู่ที่ขั้นของกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ยังทำอะไรเขาไม่ได้
“วิถีบู๊ของฝ่าบาทไม่ธรรมดา ห่างจากแดนเหนือมนุษย์ก็อีกเพียงก้าวเดียวเท่านั้น เกรงว่าใช้เวลาอีกไม่นานนัก ก็สามารถก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ได้แล้วครับ”
มุมปากหยางเฉินมีรอยยิ้มระดับหนึ่ง มองทางกษัตริย์ซ่านกวนพูดขึ้น
พอพูดแบบนี้ ลักษณะพลังวิถีบู๊บนตัวกษัตริย์ซ่านกวนเลือนหายฉับไว ถึงแม้หยางเฉินจะไม่ได้ตอบคำถามของกษัตริย์ซ่านกวนโดยตรง แต่แวบเดียวกลับมองออกว่ากษัตริย์ซ่านกวนอยู่ห่างจากแดนเหนือมนุษย์แค่เพียงก้าวเดียว สามารถยืนยันได้ว่า วิถีบู๊ของเขา ทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์เรียบร้อย
ตอนที่กษัตริย์ซ่านกวนมองทางหยางเฉิน ในสายตามีความเคร่งขรึมระดับหนึ่งเพิ่มขึ้นมา พูดแบบความหมายลึกซึ้ง “คุณหยางเป็นผู้มีพรสวรรค์โดดเด่นตามคาด กลัวว่าบูโดอัจฉริยะในตระกูลบู๊โบราณ ก็เทียบคุณไม่ได้เลย”
ในเวลานี้เอง แรงกดดันวิถีบู๊อันสยองขวัญสองอัน มาเยือนราชวงศ์ซ่านกวนฉับพลัน
ชั่วขณะนั้นกษัตริย์ซ่านกวนขมวดคิ้ว “ใครกัน?”
สอบถามประโยคหนึ่ง เสียงดังกึกก้องดุจฟ้าร้อง ดังขึ้นในอากาศที่คฤหาสน์ซ่านกวน
“ตระกูลหลี่ หลี่หยาง! เข้ามาเอาคำอธิบาย!”
เสียงตอบกลับของหลี่หยาง ดังลั่นทั่วคฤหาสน์ซ่านกวนเหมือนกัน
ทันใดนั้น คนของราชวงศ์ซ่านกวนตกใจค้างแล้ว คนของตระกูลหลี่ คาดไม่ถึงไร้มารยาทเช่นนี้ บุกเข้าราชวงศ์ซ่านกวนโดยตรง ประจันหน้าซึ่งกันและกันกับกษัตริย์ซ่านกวน ยังข่มขู่ว่าอยากเอาคำอธิบายด้วย
สัมผัสถึงแรงกดดันวิถีบู๊ที่ยิ่งใหญ่สองอันนี้ กษัตริย์ซ่านกวนสีหน้าอึมครึมถึงขีดสุด
วินาทีต่อมา ภาพคนสองคน มาถึงในห้องงานเลี้ยงแล้ว
“หลี่หยาง นายใจกล้ามากนะ กล้าบุกเข้ามาราชวงศ์ซ่านกวนของฉันโดยตรง!”
ภาพชายวัยกลางคนที่ข้างกายของกษัตริย์ซ่านกวน ตะโกนเสียงดุใส่
หลี่หยางมองอีกฝ่ายนิ่งๆ แวบหนึ่ง “องค์ชายสามใจเย็นๆ ผมบุกเข้ามาราชวงศ์ซ่านกวน ไม่ใช่ว่าไม่เคารพต่อราชวงศ์ แต่ว่ามีคนทำลายการฝึกวิถีบู๊ของลูกชายผม เข้ามาที่นี่ จะเอาตัวคนร้ายกลับตระกูลหลี่ครับ”
ชายวัยกลางคนที่ตวาดหลี่หยางเมื่อสักครู่คือบิดาของซ่านกวนโหรว และเป็นองค์ชายสามของราชวงศ์ซ่านกวน ซ่านกวนจื่อฉิน แดนวิถีบู๊ของแดนเทพชั้นปลาย
หลังได้ยินคำพูดของหลี่หยาง ซ่านกวนจื่อฉินสีหน้าอึมครึม “คุณชายหยางกล้าหาญมากๆ พาผู้แข็งแกร่งของตระกูลบุกเข้ามาในราชวงศ์ของฉันแล้ว ยังกล้าพูดว่าไม่ใช่ไม่เคารพต่อราชวงศ์ของฉัน?”
ในแววตาลึกของหลี่หยางมีแรงอาฆาตดุเดือดแวบผ่าน จ้องซ่านกวนจื่อฉินไว้บอกว่า “ถ้าองค์ชายสามพูดแบบนี้ งั้นผมก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...