The king of War นิยาย บท 1364

ผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง สัมผัสได้ถึงความสามารถที่ใกล้จะทะลวงถึงแดนเหนือมนุษย์ในร่างกายกษัตริย์ซ่านกวน ล้วนท่าทางตื่นตกใจหมด

ไม่ผิด กษัตริย์ซ่านกวนใกล้จะทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์แล้ว เข้าใกล้ธรณีประตูของแดนเหนือมนุษย์แล้ว คล้ายว่าขอเพียงมุ่งหน้าอีกก้าวหนึ่ง ก็สามารถก้าวเข้าไปได้

ผู้แข็งแกร่งของสามฝ่ายใหญ่ แม้กระทั่งมีภาพลวงตาอย่างหนึ่งว่า กษัตริย์ซ่านกวนทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์แล้ว มิฉะนั้นบนตัวของเขา ไม่อาจครอบครองแรงกดดันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้

“ฝ่ายบาทวางใจได้ครับ ขอเพียงพวกเรายังมีชีวิตอยู่ จะไม่ใช้คนนอกทำลายราชวงศ์ได้สักนิดเด็ดขาดครับ!”

ผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง ต่างแสดงท่าทีออกมาหมด

“ดี!”

กษัตริย์ซ่านกวนพยักหน้า

ทันใดนั้น เขาขมวดคิ้วขึ้นมาแล้ว พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างยิ่ง “เตรียมรบ!”

ตามมาด้วยเขาเพิ่งพูดจบลง แรงกดดันวิถีบู๊อันน่าสยองขวัญส่วนหนึ่ง ปกคลุมทั้งคฤหาสน์ซ่านกวน

ในเวลาเดียวกัน ยังมีแรงกดดันวิถีบู๊ของแดนเทพชั้นยอดมากมาย ก็ปรากฏอยู่ที่ราชวงศ์ซ่านกวนแล้ว

“นี่คือ......”

ผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง ตกใจค้างหมดแล้ว

ในบรรดาพวกเขา โดยพื้นฐานเป็นการมีอยู่ของแดนเทพชั้นยอด แต่ว่าตอนนี้ สัมผัสถึงแรงกดดันวิถีบู๊อันน่าสยองขวัญยิ่งกว่าเข้าแล้ว แม้กระทั่งเมื่อเทียบกับแรงกดดันวิถีบู๊ของกษัตริย์ซ่านกวนที่เพิ่มให้พวกเขาเมื่อสักครู่นี้ ยังจะแกร่งกว่าด้วย

“เจ้าหนูหยางเฉิน ไสหัวออกมาโดนฆ่าเถอะ!”

เสียงตะโกนเดือดดาลเสียงหนึ่ง ดุจฟ้าร้องกึกก้อง ระเบิดดังกลางท้องฟ้าของราชวงศ์ซ่านกวน

กษัตริย์ซ่านกวนรีบพาผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากในคฤหาสน์ เห็นเพียงด้านหน้า เป็นผู้อาวุโสที่ลมหายใจเลือนราง กำลังยืนอยู่ตรงนั้น หลี่เจียงสงผู้นำของตระกูลหลี่ คาดไม่ถึงติดตามอยู่ข้างกายคนผู้นี้อย่างระมัดระวัง

ส่วนด้านหลังสองคนนี้ ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน ในนี้ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดเกือบหนึ่งในสาม

ด้านจำนวนของผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด ถึงแม้ไม่มากเท่าราชวงศ์ซ่านกวน แต่แล้วอย่างไรล่ะ ผู้อาวุโสที่เป็นหัวหน้าคนนั้น ทั่วทั้งตัวล้วนเป็นกลิ่นอายของแดนเหนือมนุษย์

คนเดียว สังหารการมีอยู่ของทั้งราชวงศ์ซ่านกวนทิ้งได้เลย!

“คุณคือเหล่าจู่ตระกูลหลี่ ท่านหลี่จ้งสินะ?”

กษัตริย์ซ่านกวนจ้องมองผู้อาวุโสถามขึ้น

หลี่จ้งขมวดคิ้ว จ้องกษัตริย์ซ่านกวนด้วยสายตาเย็นเฉียบ “นึกไม่ถึง ฝ่าบาทยังจำตาแก่คนนี้ได้!”

แน่นอนว่ากษัตริย์ซ่านกวนจำหลี่จ้งได้ ตอนแรกที่เขาเป็นพระโอรส และหลี่จ้งยังเป็นผู้นำของตระกูลหลี่ สามารถพูดได้ว่า หลี่จ้งเป็นผู้ทรงอิทธิพลในสมัยกษัตริย์องค์ก่อน

แน่นอนว่าหลี่จ้งก็จำกษัตริย์ซ่านกวนได้เหมือนกัน ถึงแม้ตอนนั้นเขาจะรุ่งโรจน์แค่ไหน ตระกูลหลี่ก็ยังเป็นเพียงตระกูลที่ได้รับการจัดการจากราชวงศ์ซ่านกวน ตอนนั้นกษัตริย์ซ่านกวนในฐานะว่าที่กษัตริย์ สถานะสูงส่ง ถึงแม้เป็นตอนนั้น เขาเจอกษัตริย์ซ่านกวนแล้ว ก็ต้องโค้งตัวต้อนรับ

“ฝ่าบาท ตระกูลหลี่ไม่ยินยอมเป็นศัตรูต่อราชวงศ์ ยังขอให้ฝ่าบาทมอบตัวคนออกมาด้วยครับ!”

หลี่จ้งจ้องกษัตริย์ซ่านกวนไว้ พูดจาเสียงเย็นชา

กษัตริย์ซ่านกวนย่อมรู้ดี คนที่หลี่จ้งอยากให้เขามอบออกมา คือหยางเฉินแน่นอน

เมื่อสักครู่เขารู้สึกถึงว่า กลิ่นอายวิถีบู๊บนตัวของหยางเฉินกระเพื่อมรุนแรงอย่างยิ่ง กลัวว่าใกล้จะทะลวงแล้ว ปัจจุบันนี้ในเมื่อหยางเฉินไม่ได้เป็นฝ่ายปรากฏตัวเอง ย่อมยังไม่ได้บรรลุเป็นแน่

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาย่อมจะไม่ขัดจังหวะการฝึกฝนของหยางเฉินอย่างง่ายดาย

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าพึ่งพาหยางเฉินได้ ต่อให้ต้องจัดการตระกูลหลี่ทิ้ง เขาก็ยินยอมอย่างมาก

“คุณหยางเป็นแขกพิเศษของราชวงศ์ผม ท่านพูดมาประโยคเดียว อยากให้ผมส่งคนออกมา ค่อนข้างไม่เห็นราชวงศ์อยู่ในสายตาเกินไปหรือเปล่า?”

กษัตริย์ว่านกวนพูดแบบท่าทางนิ่งเฉย

หลี่จ้งขมวดคิ้วแล้ว หลี่เจียงสงที่อยู่ข้างกายเขารีบก้าวมาข้างหน้าทันที พูดอย่างโมโห “ลูกชายผมตายอยู่ในมือของหยางเฉิน หรือว่าฝ่าบาทยังอยากปกป้องเขา?”

กษัตริย์ซ่านกวนหัวเราะเยาะ “หลี่เจียงสง ลูกชายนายตายอย่างไร นายควรจะถามตัวนายเอง ไม่ใช่ว่ามาหาฉัน”

หลี่เจียงสงเป็นคนแบบไหน กษัตริย์ซ่านกวนไม่รู้แจ่มแจ้งได้อย่างไร?

“ฝ่าบาท นี่คือคุณหมายความว่าอะไร?”