The king of War นิยาย บท 1365

“ก็คือแก!”

ชายวัยกลางคนยื่นมือชี้ไปทางภาพชายวัยกลางคนผู้หนึ่งที่ข้างกายหลี่เจียงสง พูดด้วยท่าทางโกรธแค้น “เป็นแกที่ให้เงินฉันหนึ่งล้าน ให้ฉันชนคนคนหนึ่ง”

“ลูกชายฉันเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ก็คือตอนที่ต้องการเงินมาช่วยชีวิตไว้ ดังนั้นฉันถึงยอมรับหนึ่งล้านของแกมา”

“แต่ผลปรากฏว่า ฉันทำธุระตามคำสั่งของแกแล้ว แกไม่เพียงไม่ได้ให้หนึ่งล้านกับฉัน ดันส่งคนมาฆ่าลูกชายฉัน ยังมีเมียฉันอีก ถ้าไม่ใช่คุณหนูซ่านกวนย้ายฉันไปสถานที่ปลอดภัยก่อนล่วงหน้า เกรงว่าฉันคงโดนแกฆ่าปิดปากแล้ว!”

“พวกแก ใจอำมหิต ทั้งที่ฉันรับปากทำธุระให้พวกแกแล้ว ทำไมพวกแกยังต้องฆ่าปิดปากครอบครัวของฉันด้วย? มีอะไรพวกแกก็มาลงที่ฉันสิ พวกเขาไม่รู้เรื่อง ไม่รู้อะไรทั้งนั้น พวกแกมันเป็นพวกวายร้าย! ปีศาจ!”

ชายวัยกลางคนอารมณ์ฮึกเหิมไร้ที่เปรียบ ชี้ไปยังคนนั้นที่ข้างกายหลี่เจียงสงตวาดเสียงขุ่นเคือง ในลูกตาเต็มไปด้วยความเสียใจและความเคียดแค้น

ถ้าเป็นไปได้ เขาจะต้องฆ่าฝ่ายตรงข้ามด้วยตนเองแน่

“แกเพ้อเจ้อ!”

ชั่วขณะนั้นชายวัยกลางคนข้างกายของหลี่เจียงสงทำหน้าโมโห ตะโกนเสียงดัง “ฉันหลี่เป่าหัวเป็นคนแบบไหน สถานะอะไร จะให้แกไปฆ่าน้องชายแท้ๆ ของฉันด้วยตัวเองหรือไง?”

“แกก็คือคนที่ผู้หญิงคนนี้หามา จงใจใส่ร้ายป้ายสีพวกฉันตระกูลหลี่ ถูกหรือไม่?”

ชั่วพริบตาเดียวลุงหวงอารมณ์ฮึกเหิมมากกว่าเดิม ตวาดใส่ “ฉันจะฆ่าแก! ฉันจะฆ่าแกไอ้วายร้าย!”

“ลุงหวง!”

ซ่านกวนโหรวรีบเข้ามาทันที ตะโกนบอก “คุณอย่าวู่วามค่ะ!”

“เป็นเขาที่ฆ่าครอบครัวผม ครอบครัวผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย พวกเขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยจริงๆ ไอ้วายร้ายคนนี้ นึกไม่ถึงส่งคนมาฆ่าครอบครัวผมแล้ว แม้แต่หลานของผมที่อายุห้าขวบยังไม่ปล่อยไป พวกเขาไม่ใช่คนโดยสิ้นเชิง ไม่ใช่คนแล้ว!”

ลุงหวงอารมณ์พังทลายร้องไห้เสียงดังขึ้นมาแล้ว

ซ่านกวนโหรวกัดริมฝีปากแดง พูดแบบหน้าตาแน่วแน่ “ลุงหวงสบายใจได้ค่ะ พวกเราจะต้องแก้แค้นให้คุณแน่นอน!”

พูดจบ เธอมองทางหลี่เป่าหัว พูดจาเสียงเดือดดาล “หลี่เป่าหัว ตอนนี้คุณยังมีอะไรจะพูดอีก?”

“ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันทั้งนั้น ฉันจะหาคนไปฆ่าน้องชายฉันด้วยตัวเองได้อย่างไร? นี่เป็นไปได้เหรอ?”

หลี่เป่าหัวจะไม่ยอมรับอย่างแน่นอน

ซ่านกวนโหรวพูดด้วยท่าทางถากถาง “คุณรู้ได้อย่างไรว่า คนที่ลุงหวงชน เป็นหลี่หยางน้องชายของคุณ? ลุงหวงเพียงบอกว่าคุณให้เงินเขาแล้ว ให้เขาไปชนคนคนหนึ่งตาย กลับไม่ได้บอกว่า อยากให้เขาไปชนใครตาย”

พูดคำนี้ออกมา สายตาของทุกคนตกอยู่บนตัวของหลี่เป่าหัวกันหมด

โดนเฉพาะคนของตระกูลหลี่ นอกจากหลี่เจียงสงและหลี่จ้งแล้ว คนอื่นๆ ต่างทำหน้าตกใจ ถึงแม้หลี่เป่าหัวจะไม่ยอมรับ แต่ว่าสิ่งที่ซ่านกวนโหรวพูดก็มีเหตุผลอยู่จริง

ถ้าไม่ใช่หลี่เป่าหัวจ้างลุงหวงไปชนหลี่หยางจนตาย ทั้งที่ลุงหวงไม่ได้พูด แล้วหลี่เป่าหัวรู้ได้อย่างไรกันว่าลุงหวงไปชนใคร?

ทันใดนั้นหลี่เป่าหัวสีหน้าสับสนเต็มที่ พูดอย่างโมโห “เธอหาคนมั่วๆ มาบอกว่าฉันสั่งเขาไปฆ่าน้องชายฉัน หรือว่าเป็นฉันฆ่าน้องชายฉันตายจริงๆ งั้นเหรอ?”

“ถ้านี่กลายมาเป็นหลักฐานได้ งั้นฉันก็หาคนกลุ่มหนึ่งมาได้สบายๆ ยืนยันว่าพวกเธอหาคนมาชนน้องชายฉันจนตาย”

“หุบปาก!”

หลี่เจียงสงตะโกนแบบฉุนเฉียวกะทันหัน หลี่เป่าหัวถึงได้รีบหุบปากลง ตอนที่มองทางซ่านกวนโหรว ในสายตาเต็มไปด้วยความโกรธ

ซ่านกวนโหรวเดิมทีเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นกลาง ความสามารถไม่ได้ด้อยไปกว่าหลี่เป่าหัว เวลานี้เผชิญหน้าด้วยกันกับหลี่เป่าหัวอย่างท่าทางไม่หวาดกลัว

หลี่เจียงสงรู้ว่า ถ้าให้หลี่เป่าหัวพูดต่อไปอีกล่ะก็ ความจริงจะต้องเปิดเผยต่อผู้คนจริงๆ แน่

“ยัยหนูก็ฝีปากดีใช่ย่อย เรื่องหลักฐานไม่ใช่ว่าเธอหาคนมาพูดอะไรก็คืออันนั้น ลูกชายฉันหลี่หยางก็คือหลังกลับจากราชวงศ์ซ่านกวนได้ไม่นาน เจอลอบฆ่าแล้ว ทั่วทั้งเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ที่กว้างใหญ่ จะมีใครสามารถฆ่าลูกชายฉันตายได้ในเวลาสั้นๆ บ้าง? มีแค่ราชวงศ์ซ่านกวนของเธอ!”