The king of War นิยาย บท 1371

“คุณมันรนหาที่ตาย!”

หลี่จ้งรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก รับรู้ถึงพลังความรุนแรงในการโจมตีของหยางเฉิน เขาไม่กล้ารับมือโดยตรง จึงทำได้เพียงเลือกหลบเลี่ยง

ขณะที่เขากำลังหลบเลี่ยง การโจมตีของหยางเฉินมาถึงทันที

“ปัง!”

หมัดกระแทกไปที่หน้าอกของหลี่จ้ง

หลี่จ้งกระอักเลือดออกมาเต็มปาก แล้วร่างของเขาก็กระเด็นออกไป

ขณะนี้ ร่างของหยางเฉินเป็นประกาย แล้วเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลี่จ้งอีกครั้ง หันหน้าไปทางร่างของหลี่จ้งที่ยังคงถอยหนี แล้วโจมตีอย่างรุนแรงอีกครั้ง

“ปัง!”

เสียงกระแทกดังสนั่น ร่างกายของหลี่จ้งกระแทกพื้นอย่างรุนแรง แล้วรูปร่างของคนก็ปรากฏขึ้นบนพื้นทันที

“พู่!”

หลี่จ้งกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ลมหายใจของเขาอ่อนลงมาก

ขณะนี้ดวงตาของหยางเฉินกลายเป็นสีแดง ราวกับว่าเขาเสียสติไปหมดแล้ว และทันใดนั้นเขาก็ยกเท้าขึ้นแล้วกำลังจะเหยียบไปบนศีรษะของหลี่จ้ง

สีหน้าของหลี่จ้งแสดงความหวาดกลัว ถ้าเท้านี้เหยียบลงมา เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!

ตอนนี้ดวงตาทั้งคู่ของหยางเฉินเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า และเป็นเจตนาฆ่าที่รุนแรงมาก หลี่จ้งไม่มีกำลังที่จะหลบเลี่ยงได้ เขาทำได้เพียงพยายามปกป้องอย่างเต็มที่

หลี่จ้งใช้มือทั้งสองข้างกอดอกอย่างรวดเร็ว และขณะนี้หยางเฉินใช้เท้าเหยียบลงบนหน้าอกของเขา

“ปัง!”

เสียงดังสนั่น เท้าของหยางเฉินเหยียบลงบนแขนที่อยู่บนหน้าอกของหลี่จ้ง

การเหยียบคราวนี้ ทำให้หลี่จ้งรู้สึกว่าแขนทั้งสองข้างของตนเองกำลังจะหัก และแรงที่น่าสะพรึงกลัวทำให้แขนทั้งสองข้างของเขาติดกับหน้าอกของเขาไว้แน่น

“คุณหยาง ได้โปรดไว้ชีวิตด้วย!”

ในที่สุดหลี่จ้งก็ตระหนักถึงความหวาดกลัว และขอร้องเสียงดัง

คนของราชวงศ์ซ่านกวนและคนตระกูลหลี่ต่างตกตะลึง จากนั้นพวกเขาได้ยินเสียงอ้อนวอนของหลี่จ้งจากระยะไกล

ไม่มีใครคิดว่าคนที่แข็งแกร่งอย่างหลี่จ้ง จะพ่ายแพ้ให้แก่หยางเฉิน และหยางเฉินซึ่งมีอายุเพียงยี่สิบแปดปีเท่านั้น!

พวกเขาไม่เคยได้ยินบูโดอัจฉริยะที่อายุน้อยขนาดนี้มาก่อน

ร่างกายของกษัตริย์ซ่านกวนเต็มไปด้วยเลือด และขณะที่หยางเฉินกำลังต่อสู้กับหลี่จ้ง เขาถูกผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของตระกูลหลี่สองคนสกัดกั้นเช่นกัน

เขามองไปที่หยางเฉินด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ

เขากำลังครุ่นคิด คราวที่แล้วตอนที่ซ่านกวนโหรวเดินทางไปเมืองเยี่ยนตู ถ้าเธอไม่ได้ผูกมิตรกับหยางเฉิน แล้วเขาจะเป็นเหมือนราชวงศ์เย่ที่เป็นศัตรูกับหยางเฉินหรือไม่?

“ฆ่า!”

เกี่ยวกับคำขอร้องอ้อนวอนของหลี่จ้งแล้ว ดวงตาของหยางเฉินยังคงเจตนาฆ่า แต่กลับรุนแรงมากขึ้น เขาโจมตีอีกหลายครั้ง

“ปัง ๆ ๆ!”

หลังจากการโจมตีหลายครั้งติดต่อกัน แขนของหลี่จ้งที่อยู่บนหน้าอกนั้นเต็มไปด้วยเลือด หากไม่ใช่เพราะบูโดของเขาเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์แล้ว แขนของเขาคงจะหักไปนานแล้ว

“คุณหยาง ได้โปรดไว้ชีวิตด้วยเถอะ ผมยินดีที่จะยอมจำนนต่อคุณหยาง คุณหยาง ได้โปรดไว้ชีวิตด้วยเถอะ!”

หลี่จ้งรู้สึกได้ถึงพลังความรุนแรงที่น่าสะพรึงกลัวในร่างกายของหยางเฉิน ทำให้หลี่จ้งเกือบจะร้องไห้ออกมา

เขาสร้างห้องลับพิเศษใต้ดินอยู่ในตระกูลหลี่โดยเฉพาะ ช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาฝึกฝนอยู่ในห้องลับอย่างดุเดือดมาโดยตลอด เขาไม่เคยคิดว่าหลังจากเขาออกมาจากห้องลับแล้ว เขาจะได้พบกับคนประหลาดอย่างหยางเฉิน

ถ้าให้โอกาสเขาอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะเห็นตระกูลหลี่ถูกทำลายจนพังพินาศ เขาก็จะไม่ยอมลงมือเด็ดขาด