The king of War นิยาย บท 1434

เมื่อเห็นหยางเฉินเดินออกไป ทุกคนก็พากันจับจ้องไปที่เขา กษัตริย์ซ่านกวนมองไปที่หยางเฉินอย่างงุนงงและถามว่า “คุณหยาง นี่ท่าน?”

หยางเฉินไม่ตอบกษัตริย์ซ่านกวน เขามองไปทางเย่หลินและกล่าวว่า “เดิมทีราชวงศ์เย่มาที่นี่เพราะตี้ชุน ไม่จำเป็นต้องพูดคำเสแสร้งเหล่านั้น ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เรามาจัดการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งที่อยู่เหนือระดับแดนเหนือมนุษย์กันดีกว่า!”

พอได้ยินดังนั้น ทุกคนในที่นี้ถึงกับอึ้งไป!

แม้ว่าทุกคนรู้ดีว่าการต่อสู้แย่งชิงตี้ชุน สุดท้ายจะเป็นการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ ส่วนที่อยู่ต่ำกว่าระดับแดนเหนือมนุษย์ จะถูกมองว่าเป็นเป้ากระสุนเท่านั้น

เย่หลินหรี่ตาลงเล็กน้อย ในแววตาละลานไปด้วยเจตนาฆ่า หรี่ตาลงพูดว่า “ดูท่าทาง คุณจะทนรอความตายแทบไม่ไหวแล้ว ถ้าอย่างนั้น ผมจะช่วยทำให้คุณสมหวัง!”

แต่หยางเฉินไม่เห็นการข่มขู่ของเย่หลินอยู่ในสายตา เขานั่งลงกลับที่เดิมแล้วพูดกับซ่งโย่วว่า “รอบนี้ตาคุณ ผมกำจัดสิ่งกีดขวางทุกอย่างหมดแล้ว!”

“ตกลง!” ซ่งโย่วพยักหน้า แล้วก้าวเดินไปที่ศูนย์กลาง

ซ่งโย่วเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง ทันทีที่เขาก้าวขึ้นไปบนเวที ก็ดึงดูดความสนใจจากผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ทุกคนในทันที

ในขณะนี้ แม้แต่กษัตริย์เย่ก็ยังรู้สึกถึงความพลังกดดันอย่างมหาศาลจากซ่งโย่ว

กษัตริย์เย่มองไปทางซ่งโย่วอย่างลึกซึ้ง แล้วพูดกับเย่เจี้ยนหัวที่เพิ่งเอาชนะซ่างกวนยี่ได้ “คุณถอยออกมาก่อน!”

“ฆ่ามัน!”

หยางเฉินออกคำสั่ง เห็นได้ชัดว่ากำลังสั่งการให้ซ่งโย่วฆ่าเย่เจี้ยนหัว

เดิมทีซ่งโย่วทำเพื่อตอบแทนน้ำใจของราชวงศ์อู่ ถึงถูกราชวงศ์อู่จัดให้เฝ้าอยู่ข้างกายหยางเฉิน ในเวลานี้เขาได้รับคำสั่งจากหยางเฉิน เขาสาวเท้าปรี่เข้าไปหาเย่เจี้ยนหัวทันทีโดยไม่ลังเลเลย

ภาพที่เข้าสู่สายตา สร้างความตื่นตะลึงให้กับผู้คน

เพราะราชวงศ์เย่ได้ตั้งกฎไว้ว่า มีเพียงผู้แข็งแกร่งในระดับเดียวกันเท่านั้นที่สามารถต่อสู้กันได้ แต่หยางเฉินกลับบอกให้ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ไปสังหารผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์เย่อย่างสง่าผ่าเผย

พลังบูโดระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองในกายซ่งโย่วเกิดปะทุออกมาทันที พุ่งเข้าใส่เย่เจี้ยนหัว

สีหน้าของกษัตริย์เย่เปลี่ยนไปอย่างมาก พูดอย่างโกรธจัด “บังอาจ!”

เพียงแต่เขานั้นเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเหนือมนุษย์ ต่อให้เขาต้องการขัดขวาง แต่ก็ขวางไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ทันที่หยางเฉินออกคำสั่ง ซ่งโย่วก็ตรงปรี่เข้าไปหาเย่เจี้ยนหัวแล้ว

รูม่านตาของเย่เจี้ยนหัวก็หดตัวลงเช่นกัน ทันใดนั้นพลังบูโดระดับแดนเทพชั้นยอดก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา

ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้คน เขาก็เหวี่ยงกำปั้นออกไป “ตายซะ!”

ในเวลานี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างตกใจ เพราะทันใดนั้นพวกเขาก็พบว่าเย่เจี้ยนหัวไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพชั้นยอด แต่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์

“ปัง!”

เสียงการปะทะกันอย่างหนักแน่นดังขึ้น ท่ามกลางความตกตะลึงของฝูงชน ซ่งโย่วได้ชกเย่เจี้ยนหัวเข้าที่หน้าอก ร่างของเย่เจี้ยนหัวกระเด็นออกไปเหมือนลูกบอล

ต่อมาก็เกิดเสียงดังสนั่นอีกครั้ง ร่างของเย่เจี้ยนหัวตกกระแทกลงบนโต๊ะอย่างแรงต่อหน้ากษัตริย์เย่ ตามมาด้วยเสียงถ้วยจานร่วงหล่นลงพื้น

โต๊ะที่อยู่หน้ากษัตริย์เย่ถูกร่างกายของเย่เจี้ยนหัวกระแทกหักเป็นชิ้นๆ

“นี่มัน...”

ทุกคนเบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ

ทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตา นับตั้งแต่ที่ซ่งโย่วโจมตีเย่เจี้ยนหัวกระเด็นออกไป ต่อให้มีพวกแดนเทพชั้นยอดอยู่ด้วย แต่ก็ยังอยู่ในความงุนงง

ส่วนเย่เจี้ยนหัวที่เมื่อครู่ยังวางอำนาจอย่างไม่มีใครเทียม ในขณะที่กำลังถูกซ่งโย่วโจมตี เขาก็กระอักเลือดดำปี๋ปะปนกับอวัยวะภายในของเขา ล้มลงกับพื้นอย่างแรง หลังจากถูกโจมตีอย่างหนักสองครั้ง เขาก็หมดโอกาสมีชีวิตรอด