The king of War นิยาย บท 1435

ทันใดนั้นดวงตาที่เย็นชาของกษัตริย์เย่ก็จับจ้องมาที่หยางเฉิน กล่าวอย่างดุร้าย “หยางเฉิน เป็นคุณอีกแล้ว! ราชวงศ์เย่ยินดีไว้ชีวิตคุณ แต่ทำไมคุณไม่หวงแหนโอกาสอันล้ำค่าเช่นนี้?”

หยางเฉินขมวดคิ้ว รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ด้วยความสามารถระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งของกษัตริย์เย่ ยังไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดแบบนี้

เป็นเพราะมีเย่หลินอยู่หรือเปล่า?

“ไว้ชีวิตผมเหรอ?”

หยางเฉินหัวเราะเยาะ “คุณคิดว่า ลำพังความสามารถอันน้อยนิดของราชวงศ์เย่จะทำอะไรผมได้หรือ?”

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นช้าๆ

ซ่งโย่วเดินกลับมาอยู่ข้างหลังเขา ยืนข้างๆ ซ่งจั่ว จ้องมาที่เย่หลินตาเป็นมัน

พวกเขาสองพี่น้อง คนหนึ่งบูโดอยู่ในระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง คนหนึ่งบูโดอยู่ในระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม แต่เมื่อทั้งสองร่วมมือกัน ก็สามารถระเบิดพละกำลังได้เทียบเท่ากับระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่

ในบรรดาผู้แข็งแกร่งมากมายในสถานที่นี้ นอกจากหยางเฉิน คนเดียวที่ทำให้พวกเขารู้สึกกดดันได้มีเพียงเย่หลินเท่านั้น

ในเวลานี้ แววตาอันลุ่มลึกทั้งสองของเย่หลิน มีเจตนาฆ่าที่รุนแรงเป็นประกายแวววับ

ราชวงศ์เย่ได้เตรียมการสำหรับตี้ชุนมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขานึกไม่ถึงว่าความแข็งแกร่งของหยางเฉิน จะเกินไปจากจินตนาการของพวกเขา แถมยังพาผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์มาด้วย ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกว่ารับมือยาก

แต่หากมีแค่หยางเฉินและพวก ราชวงศ์เย่ก็มั่นใจที่จะปราบพวกเขา

“เลิกเหลวไหลได้แล้ว ไปสู้กันที่อื่นเถอะ!”

หยางเฉินพูดจบก็เดินนำหน้าออกไป

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดปะทะกันในห้องจัดเลี้ยง ยังมีผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ที่สามารถสลายพลังบูโดที่พวกเขาระเบิดออกมาในระหว่างการต่อสู้ได้ แต่ถ้าผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ต่อสู้กัน เกรงว่าอาคารทั้งหลังจะถล่มในทันที

หลังจากที่หยางเฉินพาซ่งจั่วและซ่งโย่วจากไป ราชวงศ์หลงและราชวงศ์ซ่างกวน รวมถึงราชวงศ์ต้วน ตลอดจนสมาชิกตระกูลหลี่ในเมืองราชวงศ์ซ่างกวน ต่างก็ทยอยตามกันออกไป

จากนั้นผู้แข็งแกร่งจากกองกำลังแต่ละฝ่ายที่ได้รับเชิญจากราชวงศ์เย่ก็ออกไปจากห้องจัดเลี้ยงเช่นกัน ไม่นาน ภายในห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่เหลือเพียงราชวงศ์เย่ รวมถึงสมาชิกกองกำลังระดับสูงหลายคนของเมืองราชวงศ์เย่

สีหน้าของกษัตริย์เย่มืดมนลงจนถึงขีดสุด มองไปทางเย่หลิน แล้วเอ่ยขอโทษ “ท่านพ่อ ขอโทษที่ทำให้ท่านผิดหวัง!”

เย่หลินขมวดคิ้ว พลางกล่าวอย่างเย็นชา “ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องไร้สาระ การแย่งชิงตี้ชุน ราชวงศ์เย่ของเราไม่สามารถลงมือได้โดยตรง ทำได้เพียงยืมมือคนอื่น แกเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง?”

กษัตริย์เย่พยักหน้าและกล่าวด้วยความมั่นใจ “ท่านพ่อไม่ต้องห่วงเลย ผมเตรียมพร้อมมาอย่างดีแล้ว นอกจากหยางเฉินจะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ถ้าไม่อย่างนั้น วันนี้เขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!”

“ดี!”

เย่หลินพยักหน้าและเดินจากไปทันที ตามด้วยสมาชิกของราชวงศ์เย่ที่ทยอยตามกันออกไป

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงที่โล่ง มันคือภูเขาเยี่ยนซาน ภูเขาที่สูงที่สุดในเมืองเยี่ยนตู

แต่ผู้ที่สามารถมาถึงที่นี่ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างน้อยก็ต้องอยู่ในระดับแดนเทพชั้นยอด ส่วนผู้แข็งแกร่งที่อยู่ต่ำกว่าระดับแดนเทพชั้นยอด หากต้องการมาที่นี่ ก็ยังต้องการเวลาพอสมควร แต่ถึงพวกเขาจะมาแล้วก็ไม่สำคัญอะไร ทันทีที่ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ระดับแดนเหนือมนุษย์ลงมือ ผู้ที่อยู่ต่ำกว่าแดนเทพชั้นยอดหากอยู่ใกล้สนามมาเกินไป เกรงว่าจะถูกฆ่าตาย

ในเวลานี้ หยางเฉินกำลังยืนอยู่บนยอดเขาเยี่ยนซาน บนหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง มองไปยังราชวงศ์เย่ด้วยความสงสัย

สมาชิกของราชวงศ์เย่จำต้องเงยหน้าขึ้นจึงจะเห็นหยางเฉิน ในเวลานี้ ทุกคนรู้สึกอัปยศเป็นอย่างมาก

แต่หยางเฉินนั้นมีความแข็งแกร่งมาก ไม่ว่าพวกเขาจะอัปยศอดสู และไม่เต็มใจสักเพียงใด พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้

สีหน้าของกษัตริย์เย่มืดมนลง จับจ้องไปที่หยางเฉินและพูดว่า “หยางเฉิน ถ้าคุณยินดีถอนตัวจากการแย่งชิงตี้ชุน ทางราชวงศ์เย่จะไว้ชีวิตคุณ”

หยางเฉิงย่อมรู้ดีว่าการเตรียมการของราชวงศ์เย่ ไม่ใช่แค่สิ่งที่เห็นต่อหน้าเหล่านี้เท่านั้น แต่ก็ไม่กลัวในสิ่งที่เขาพูดด้วย

เขายิ้มเยาะกล่าวว่า “ผมก็มีประโยคหนึ่งจะบอกกับพวกคุณด้วย ถ้าเลิกคิดเรื่องการกำเนิดตี้ชุน ออกจากเมืองเยี่ยนตูไปเสียตั้งแต่ตอนนี้ ผมจะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และอาจจะเลือกปล่อยวางเรื่องความแค้นระหว่างผมกับราชวงศ์เย่ด้วย”

ในเวลานี้ หยางเฉินที่อยู่ถัดจากซ่งจั่ว จู่ๆ ก็มองไปในทิศทางหนึ่งและกล่าวอย่างเย็นชา

หยางเฉินย่อมสัมผัสได้ด้วยตัวเอง ความกังวลเล็กน้อยปรากฏขึ้นในส่วนลึกของนัยน์ตา

ตอนนี้เขารู้เพียงว่าความสามารถของกษัตริย์เย่อยู่ในระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง แม้แต่ความสามารถที่แท้จริงของเย่หลินก็ยังไม่เป็นที่รู้จัก

ในเวลานี้ ความจริงเขาสัมผัสได้ถึงลมปราณบูโดที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งของบูโดจากตะวันออก และในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกถึงความคุ้นเคยที่แข็งแกร่ง

ดูเหมือนว่าเขาจะเคยคบหาสมาคมด้วยมาก่อน แต่จะเป็นใครนั้น หยางเฉินเองก็นึกไม่ออก

“กษัตริย์เย่ คุณกล้ามองหาความช่วยเหลือจากภายนอกเหรอ?” หลงจิ้นถามอย่างโกรธจัด

กษัตริย์เย่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ราชวงศ์เย่ของเรายังรังเกียจที่จะขอความช่วยเหลือจากภายนอก บางทีคุณหยางของพวกคุณอาจเคยไปล่วงเกินบุคคลสำคัญเข้า อีกฝ่ายจึงตามมาเพื่อแก้แค้น?”

หยางเฉินเลิกคิ้วขึ้น เขาสัมผัสได้ว่าคำพูดของกษัตริย์เย่มีความหมายแฝงไว้ เคยไปล่วงเกินใครมาก่อนหรือไม่?

คนที่เขาเคยล่วงเกิน ทำให้ราชวงศ์เย่ให้ความสนใจอย่างมาก จะต้องเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ ดูเหมือนว่าเขาจะมีแค่ดอกเตอร์แบล็กเพียงคนเดียว?

อย่าบอกนะว่าเป็น ดอกเตอร์แบล็ก?

แต่จนป่านนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่าดอกเตอร์แบล็กยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ถึงอย่างไรดอกเตอร์แบล็กก็ยื่นมือเข้ามาเองอย่างไม่บอกกล่าว จัดการสังหารดอกเตอร์แบล็ก

ขณะที่หยางเฉินกำลังสับสน พลังบูโดที่น่ากลัวและชั่วร้ายได้แผ่ปกคลุมทั่วทั้งสนามทันที วินาทีถัดมา ผู้แข็งแกร่งในชุดเพ้าดำก็เดินเข้ามาทันที

“เป็นคุณนั่นเอง!”

ทันทีที่ผู้แข็งแกร่งเพ้าดำปรากฏตัว หยางเฉินก็เอ่ยขึ้นอย่างประหลาดใจ