"ระวัง!"
ผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งข้างๆ หยางเฉิน จู่ๆ ก็ตกใจและส่งเสียงขึ้นมา ทำให้คนจำนวนมากหันมามองเธอด้วยความสงสัย
"เพี๊ยะ!"
มีชายคนหนึ่งกำหมัดต่อยเข้ามา และก่อนที่มันจะต่อยเข้าไปที่ใบหน้าของหยางเฉิน ทันใดนั้นหยางเฉินก็ยื่นมือออกมาแล้วคว้ามือของอีกฝ่ายไว้ทัน
"ไอ้หนู ปล่อย!"
จู่ๆ ชายหนุ่มคนนั้นก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับสีหน้าความโกรธ
หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ขอโทษทีครับ!"
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ตั้งแต่ขึ้นเครื่องมาก็หลับเลย แต่จู่ๆ ก็ถูกรบกวนในขณะที่พักผ่อนอยู่ ซึ่งทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก
ถ้าไม่ได้อยู่ในที่สาธารณะ แล้วถูกอีกฝ่ายทำแบบนี้ หยางเฉินคงฆ่าเขาไปแล้ว
ชายหนุ่มที่ต่อยหยางเฉินพูดด้วยสีหน้าความโกรธ "ขอโทษเหรอ? ฉันชื่อเย่เทียนหมิง จากตระกูลเย่ หลังจากลงเครื่องฉันจะไปราชวงศ์เย่ แกแน่ใจนะว่าจะให้ฉันขอโทษแกน่ะ?”
"ถ้าแกยอมปล่อยมือตอนนี้ แล้วยอมสลับที่กับฉัน ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรขึ้น ไม่อย่างนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!"
หยางเฉินขมวดคิ้วขึ้นมา พร้อมกับมองไปที่ชายหนุ่มคนนั้นด้วยสายตาเย็นชา "พูดอย่างนี้หมายความว่าคุณคงเป็นคนของราชวงศ์เย่สินะ?"
"ฮึ!"
เย่เทียนหมิงทำสีหน้าคล้ายกับความภาคภูมิใจ "รู้แล้วใช่ไหมว่าฉันแข็งแกร่งแค่ไหน? ในเมื่อรู้แล้ว ก็รีบปล่อยมือแล้วรีบไสหัวไปให้พ้นซะ!"
"'งั้นฉันจะเตือนแกเป็นครั้งสุดท้าย ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ แล้วรีบไสหัวไปให้พ้น แล้วฉันจะไว้ชีวิตแก"
หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร
ถ้าอีกฝ่ายไม่เปิดเผยสถานะของตัวเอง หยางเฉินอาจไม่สนใจเขามากนัก เพราะที่นี่คือที่สาธารณะ แต่ไม่คิดว่า จะมาเจอคนของราชวงศ์เย่ในที่แบบนี้
และครั้งนี้ ที่เขากำลังจะไปคือราชวงศ์เย่ ไม่นึกว่ายังไม่ทันลงจากเครื่อง ก็เจอกับคนของราชวงศ์เย่แล้ว
ซ่งจั่ว และซ่งโย่วสองพี่น้องที่นั่งอยู่ด้านหน้ากำลังจะลงมือ แต่ถูกสายตาของหยางเฉินหยุดไว้ก่อน
"ไอ้หนู แกพูดว่าอะไรนะ?"
เย่เทียนหมิงคิดว่าตัวเองได้ยินผิด เขาถึงกับมองไปที่หยางเฉินแล้วถามอีกรอบ
"เย่เทียนหมิง นี่คุณจะมากเกินไปแล้วนะ!”
ในขณะนั้นเอง หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ หยางเฉิน ก็มองมาที่เย่เทียนหมิงและพูดด้วยน้ำเสียงที่โมโห
หยางเฉินเพิ่งสังเกตเห็นว่าผู้หญิงที่นั่งข้างๆ นั้นสวยมาก และดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักกับเย่เทียนหมิง
หยางเฉินรู้ทันทีเลยว่า ทำไมจู่ๆ เย่เทียนหมิงถึงอยากเปลี่ยนที่นั่ง ดูเหมือนจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้นี่เอง
"ถังยี่โหรว ผมทำเกินไปยังไง? หรือว่าคุณไม่เห็นว่า ไอ้หนุ่มคนนี้จับมือผมไว้ไม่ยอมปล่อย และยังให้ผมขอโทษมันอีก"
เย่เทียนหมิงมองไปทางถังยี่โหรว ด้วยสีหน้าไม่พอใจ "อย่าลืมนะว่า คุณเป็นคู่หมั้นของผม ผมจะนั่งใกล้คุณแล้ว มันผิดด้วยเหรอ?"
ถังยี่โหรวได้แต่กัดฟัน และโกรธมาก แต่หยางเฉินก็ดูออกว่า เธอโกรธแต่ไม่กล้าพูดออกมา
เห็นได้ชัดว่า ราชวงศ์เย่มีอำนาจมากในเมืองราชวงศ์เย่ แล้วถังยี่โหรวยังเป็นคู่หมั้นของเย่เทียนหมิง แม้เธอจะไม่เต็มใจก็ตาม ตระกูลของเธอ คงจะบังคับให้เธอแต่งงานกับเย่เทียนหมิง
นี่คือห้องโดยสารชั้นหนึ่ง และยังเป็นเที่ยวบนที่บินไปยังเมืองราชวงศ์เย่ แน่นอนว่าในนี้คงจะมีแต่คนที่มีอำนาจและชื่อเสียง
เพราะเรื่องของเย่เทียนหมิงและหยางเฉินทำให้บางคนโกรธ แต่หลังจากรู้สถานะของเย่เทียนหมิง พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะพูด และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"คุณคะ คุณปล่อยเขาไปก่อนได้ไหมคะ?"
ทันใดนั้นถังยี่โหรวก็มองมาที่หยางเฉิน ด้วยสายตาที่อ้อนวอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...