The king of War นิยาย บท 1471

ผู้แข็งแกร่งที่เป็นผู้นำของราชวงศ์เย่ เมื่อเขาตระหนักได้ว่าแย่แล้ว ตอนที่ออกคำสั่งให้ถอย ทุกอย่างก็สายเกินไป

"ปัง!"

ซ่งจั่วซึ่งเดิมทีวิ่งไปทางซ้าย เปลี่ยนเส้นทางกลางคัน แล้วรีบตรงไปยังผู้นำที่อยู่ตรงกลาง ฝ่ามือตกลงบนหน้าอกของผู้นำ ร่างของผู้นำเป็นเหมือนว่าวที่เชือกหัก และเขาก็อาเจียนเลือดโดยตรง บินออกไป

ในเวลาเดียวกัน ซ่งโย่วก็รีบวิ่งไปยังผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ทันทีที่เขาลงมือ ฝ่ายตรงข้ามก็อาเจียนเป็นเลือดและบินถอยหลังไป

สองพี่น้องตระกูลซ่งล้วนเป็นแดนเหนือมนุษย์แล้ว คราวนี้พวกเขาระเบิดเต็มกำลังอีกครั้ง ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ทั้งสอง พ่ายแพ้แทบจะในทันที

ผู้แข็งแกร่งสิบแปดคน เพิ่งเริ่มการต่อสู้ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดสองคนก็พ่ายแพ้ทันที และได้สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขา ตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์สองคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็ถูกโจมตีจนพ่ายแพ้เช่นกัน และตอนนี้ มีผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์เพียงคนเดียว และที่เหลือล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด

หลังจากที่พี่น้องตระกูลซ่งเอาชนะผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์สองคนแล้ว เดิมทีที่ผู้แข็งแกร่งร่วมมือกันของราชวงศ์เย่ก็ล่มสลายในทันที

“แย่แล้วว รูปแบบวุ่นวายไปหมดแล้ว ถอย!”

ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ที่เหลือเพียงคนเดียวได้ออกคำสั่งให้ถอยไปอย่างรวดเร็ว

อันที่จริง ในบรรดาผู้แข็งแกร่งทั้ง 18 คน ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ตรงกลางนั้นสำคัญที่สุด และพี่น้องตระกูลซ่งก็เอาชนะผู้แข็งแกร่งสองคนที่อยู่ตรงกลางทันที ซึ่งได้ทำลายรูปแบบลง

หากรูปแบบที่ก่อตัวขึ้นแตกสลาย ก็ไม่สามารถทำวิชาการโจมตีแบบผสมผสนได้ ด้วยความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์

"ฆ่า!"

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หยางเฉินก็ออกคำสั่ง และผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของตระกูลหลี่ก็พุ่งออกไปทีละคน

การต่อสู้กันครั้งใหญ่เริ่มขึ้นทันที!

พี่น้องตระกูลซ่งเพิ่งทำลายวิชาการโจมตีแบบผสมผสานของผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ และกลับมาที่ข้างกายของหยางเฉิน

“คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” หยางเฉินถาม

สองพี่น้องส่ายหัว ซ่งจั่วกล่าวอย่างเคร่งขรึม “เพียงแต่ว่า เราทั้งสองพี่น้องได้รับบาดเจ็บ และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะควบคุมความแข็งแกร่งให้อยู่ในระดับเดียวกัน ซึ่งหมายความว่าวิชาการโจมตีแบบผสมผสานของเราจะไม่สามารถดำเนินไปได้"

ซ่งจั่วคือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม ซ่งโย่วคือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ดแม้ว่าทั้งสองจะส่งจิตกันได้ แต่ก็ต้องควบคุมความแข็งแกร่งของตนเองให้อยู่ในระดับเดียวกัน เพื่อใช้วิชาการโจมตีแบบผสมผสาน และจึงสามารถระเบิดเป็นพลังที่เทียบได้กับความแข็งแกร่งของแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่

ตอนนี้ วิชาการโจมตีแบบผสมผสานไม่สามารถใช้ได้ พวกเขาทำได้เพียงต่อสู้ด้วยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตนเองเท่านั้น

สีหน้าของหยางเฉินเริ่มเคร่งขรึม ตอนนี้ หลี่จ้งได้รับบาดเจ็บสาหัสก็จะเป็นการยากที่จะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์

แม้ว่าพี่น้องตระกูลซ่งจะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่าหลี่จ้ง แต่พวกเขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่ดี ไม่สามารถใช้วิชาการโจมตีแบบผสมผสาน ทำให้พลังการต่อสู้นั้นลดลงไปมาก

โชคดีที่เขายังอยู่ในช่วงที่ดีที่สุด และต่อจากนี้ ทุกอย่างดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับเขา

“บูม!”

หยางเฉินไม่พูดอะไรมาก เขากระแทกฝ่ามือออกจากกลางอากาศ และด้วยเสียงอันดัง ประตูวังของราชวงศ์เย่ก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

ทุกอย่างในวังราชวงศ์เย่ ปรากฏในสายตาของหยางเฉิน

ในเวลานี้ เย่หลินกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ และทั้งสองข้างของเขาก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดและผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์

เมื่อเห็นว่าประตูวังราชวงศ์เย่ถูกเปิดออก สีหน้าของทุกคนในวังราชวงศ์เย่ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ทันใดนั้นใบหน้าของเย่หลินก็มืดมนอย่างมาก สายตาของเขาจับจ้องไปที่หยางเฉิน และเขาพูดด้วยเสียงที่เย็นชาว่า “ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะมาหาที่ตายที่ราชวงศ์เย่เร็วขนาดนี้”

หยางเฉินขมวดคิ้ว เย่หลินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า และเขาก็สามารถระเบิดความแข็งแกร่งที่เทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า เขาเกือบจะฆ่าเย่หลินในภูเขาเยี่ยนซานก่อนหน้านี้

พูดตามหลักเหตุผล เย่หลินควรจะหวาดกลัวเมื่อเห็นเขา แต่ตอนนี้ หยางเฉินกลับรู้สึกถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรงจากเย่หลิน

หยางเฉินรู้สึกว่า เย่หลินไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย

ทันใดนั้น พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็กวาดออกไปทุกทิศทุกทาง

“ปังปังปัง!”

กระจกในวังราชวงศ์เย่ทั้งหมดแตกเป็นเสี่ยงๆ ภายใต้ผลกระทบของพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวนี้

ผู้แข็งแกร่งซึ่งอยู่ใกล้กับการต่อสู้ของเย่หลินและหยางเฉิน ร่างกายของพวกเขาดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บสาหัสและพวกเขาถอยห่างออกไปหลายสิบก้าว

“แข็งแกร่งมาก!”

แม้ว่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดเหล่านั้นจะได้รับการกระทบจนถอยไปหลายก้าว แต่ในเวลานี้ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

การต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์นั้นรุนแรงมาก เพียงพลังงานที่ปะทุจากการปะทะกันของผู้แข็งแกร่งทั้งสองเท่านั้น ก็สามารถทำให้พวกเขาได้รับผลกระทบจนต้องถอยหลัง

แม้ว่าพี่น้องตระกูลซ่งที่ต้องการเข้าร่วมการต่อสู้ แต่ในเวลานี้ พวกเขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเย่หลินนั้นน่ากลัวเพียงใด ในเวลานี้ หากพวกเขาไปช่วยหยางเฉิน พวกเขาจะกลายเป็นภาระ

หลังจากที่หยางเฉินและเย่หลินชกต่อยกัน พวกเขาทั้งคู่ต่างถอยห่างออกไป หมัดของทั้งคู่ก็ปะทะกัน และมีสีหน้าประหลาดใจ

เดิมที เย่หลินคิดว่าหลังจากเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว ไม่ว่าพลังการต่อสู้ของหยางเฉินจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาก็จะสามารถปราบปรามหยางเฉินได้ แต่การโจมตีครั้งนี้ทำให้เย่หลินรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่ไม่อาจหยั่งถึงของหยางเฉิน

หยางเฉินรู้สึกตกใจในใจ การโจมตีครั้งนี้ เขาใช้คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา เรียกได้ว่า เกือบจะเป็นความแข็งแกร่งของเขาที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว

แต่ถึงแม้จะใช้กำลังทั้งหมด เขาก็ไม่ได้รับความได้เปรียบแม้แต่น้อย

“คิดไม่ถึงว่า คุณจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ แต่ก็ไม่สำคัญหรอก เพราะคุณจะต้องตายในไม่ช้านี้”

เย่หลินออกแรงอย่างรุนแรง และบนกำปั้นของเขา พลังอันยิ่งใหญ่พุ่งเข้าหาเขา หยางเฉินก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว และเย่หลินก็ถอยหลังไปสองสามก้าวเช่นกัน

“แดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ก็งั้นๆนิ!” หยางเฉินเยาะเย้ย