The king of War นิยาย บท 1472

ภายนอกหยางเฉินดูเรียบสงบ แต่ข้างในเขาตกใจมาก ความแข็งแกร่งของเย่หลิน ทำให้เขาประหลาดใจจริงๆ

ประเด็นสำคัญคือ ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ยังไม่ปรากฏตัว หากเสียแรงทั้งหมดของเขาในตัวเย่หลิน เขาจะทำอย่างไรเมื่อผู้พิทักษ์ปรากฏตัว?

แน่นอน เขายังมีวิธีการหนึ่ง นั่นคือ การทำให้สายเลือดของเขาบ้าคลั่ง ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพที่บ้าคลั่ง

แต่เขาเตรียมวิธีการนี้ไว้เพื่อจัดการกับผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ ก่อนที่ผู้พิทักษ์จะปรากฏตัวขึ้นเขาก็ไม่สามารถใช้สิ่งนี้แน่นอน

“หยางเฉิน ตอนนี้ผมอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก และคุณเป็นแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น แม้ว่าคุณจะสามารถระเบิดความแข็งแกร่งที่แข็งแกร่งกว่านี้ออกมาได้ เมื่อถึงสุดขีดอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า คุณคิดว่า วันนี้คุณจะสามารถเอาชนะผมได้หรือไม่?"

“นอกจากนี้ แม้ว่าคุณจะเอาชนะผมได้จริงๆ คุณเคยคิดหรือยังว่าคุณต้องเสียพลังงานไปมากแค่ไหน? อย่าลืมสิว่าราชวงศ์เย่ของผมยังมีผู้พิทักษ์คอยดูอยู่”

“ตอนนี้ ถ้าคุณคุกเข่าขอความเมตตา และเข้าร่วมราชวงศ์เย่ ทำงานให้ผม ผมจะไว้ชีวิตคุณ ผมจะให้เวลาคุณคิดหนึ่งนาที”

เย่หลินกล่าวเสียงดัง เขาดูหยิ่งผยอง เห็นได้ชัดว่ามั่นใจในความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบันอย่างมาก

เพียงแต่ว่า ในใจของเขายังรู้สึกกลัวเล็กน้อย เมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่ยอดเขาเยี่ยนซาน ความแข็งแกร่งของหยางเฉินพุ่งสูงขึ้น และเกือบจะฆ่าเขาและหลิวเหล่าก้วย

สิ่งที่เขาสามารถแน่ใจได้ก็คือ หยางเฉินในสถานะนั้นในเวลานั้น มีพลังเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกอย่างแน่นอน

และความแข็งแกร่งของหยางเฉินนั้นแข็งแกร่งมาก และพรสวรรค์ด้านบูโดของเขานั้นยอดเยี่ยม ถ้าเขาสามารถกลายเป็นสมาชิกของราชวงศ์เย่ได้ มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อราชวงศ์เย่

และเขายังมั่นใจว่าหลังจากที่หยางเฉินเข้าร่วมราชวงศ์เย่ เขาจะควบคุมชีวิตความเป็นความตายของหยางเฉินไว้ในมือของเขา

“ไม่ต้องพิจารณา อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ เริ่มลงมือเถอะ!”

หยางเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย

เมื่อเสียงของเขาลดลง ความถี่การหายใจของเขาก็เปลี่ยนไปทันที มันเป็นเทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน

ในช่วงเวลาสั้นๆ ออร่าของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา ไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าโดยตรงและเข้าใกล้แดนเหนือมนุษย์ขั้นหก

อย่างไรก็ตาม หากความแข็งแกร่งยังไม่สามารถเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกได้ เขาก็ยังไม่สามารถเอาชนะเย่หลินได้

“ถ้าอย่างนั้น ผมก็ทำได้เพียงส่งคุณไปแล้วกัน!”

เจตนาฆ่าที่รุนแรงแวบวาบในดวงตาของเย่หลิน และร่างของเขาก็หายไปในทันที

"ฆ่า!"

หยางเฉินตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว และรัศมีที่น่ากลัวก็ปะทุออกมาจากเขา

"ปัง!"

การโจมตีของทั้งสองตกลงมาเกือบจะพร้อมๆกัน และภายใต้การเผชิญหน้ากันของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ พลังอันน่าสะพรึงกลัวได้พัดพาไปทุกทิศทุกทางราวกับทะเลที่มีพายุ

“บูม!”

ด้วยเสียงดังลั่น วังราชวงศ์เย่ขนาดใหญ่ ไม่สามารถทนต่อผลที่ตามมาของการต่อสู้ของทั้งสองผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ และแตกสลายกับพื้นด้วยเสียงดังปัง

ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ที่ถอยห่างออกไปหลายร้อยเมตร ต่างเบิกตากว้างในเวลานี้ หากเย่หลินและหยางเฉินยังคงต่อสู้กัน ทั้งคฤหาสน์ราชวงศ์เย่จะไม่ถูกทำลายหรือ?

“ที่นี่ต่อสู้กันให้สุดไม่ได้ เราไปสู้กันที่ภูเขาหวงซาน โอเคไหม?” เย่หลินจ้องไปที่หยางเฉินและถาม

“ได้!” หยางเฉินเห็นด้วย

หยางเฉินมุ่งมั่นที่จะทำลายเย่หลิน และปล่อยให้ตระกูลหลี่เข้ามาแทนที่ราชวงศ์เย่ หากทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลายในตอนนี้ ก็เท่ากับการทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของเขา ดังนั้น เมื่อเย่หลินเสนอให้ออกจากคฤหาสน์ราชวงศ์เย่และไปสู้ที่อื่น แน่นอนว่าหยางเฉินจะตอบตกลง

ร่างของทั้งสองนั้นเร็วราวกับสายฟ้า และก่อนที่ทุกคนจะดึงสติกลับมาได้ พวกเขาก็หายตัวไปในคฤหาสน์ราชวงศ์เย่

“ไป ไปที่ภูเขาหวงซาน!” กลุ่มชายผู้แข็งแกร่งจากไปทีละคน