The king of War นิยาย บท 1473

เมื่อหยางเฉินกำลังคิดว่าจะจัดการกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างไร เย่หลินก็ได้เริ่มโจมตีอีกครั้งและรีบวิ่งเข้ามาหาเขา

หยางเฉินไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับมัน เขาทำได้เพียงต่อสู้ด้วยกำลังทั้งหมดของเขา

เมื่อมองไปที่การต่อสู้ที่ทำให้ดินถล่มฟ้าทลาย ผู้แข็งแกร่งภายใต้ภูเขาหวงซาน ต่างก็ตกตะลึง เป็นการยากสำหรับพวกเขาที่จะได้พบกับการต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งระดับนี้สักครั้งในชีวิต

พี่น้องตระกูลซ่งอยู่ไม่ไกล เมื่อมองดูทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือด สีหน้าของพวกเขาเคร่งขรึมอย่างยิ่ง

“ถ้าคุณหยางต้องการเอาชนะเย่หลิน เกรงว่าเขาต้องเข้าสู่ภาวะบ้าคลั่งเท่านั้น แต่เมื่อเขาจัดการกับเย่หลินโดยการเข้าสู่ภาวะบ้าคลั่ง เมื่อผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ปรากฏขึ้น เขาควรจัดการกับพวกเขาอย่างไร?”

ซ่งจั่วกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ซ่งโย่วก็กล่าวว่า“คราวนี้ เกรงว่าคุณหยางจะเจอปัญหาใหญ่แล้ว และคงต้องปล่อยราชวงศ์เย่ไปก่อน”

ซ่งจั่วพยักหน้า“ถ้าเขาไม่ยอมแพ้ เขาก็ต้องเอาชนะเย่หลิน แต่เมื่อเขาเอาชนะเย่หลิน มันจะเป็นเวลาที่ราชวงศ์เย่กำลังจะถูกทำลาย ในเวลานั้นผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ก็จะปรากฏอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ งั้นปัญหาของคุณหยางก็จะใหญ่ขึ้นไปอีก”

แม้แต่พี่น้องตระกูลซ่งที่มีความรู้กว้างไกลก็ยังไม่มั่นใจหยางเฉินในเวลานี้

“คุณหยาง มีอีกวิธีที่จะชนะ”

ในขณะนี้ เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้น และหลี่จ้งก็เข้ามา

"โอ้?"

พี่น้องตระกูลซ่งรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หลี่จ้งจ้องไปที่สถานการณ์การต่อสู้บนยอดเขาหวงซาน และกล่าวว่า "ไม่ต้องกังวล คุณหยางจะไม่พ่ายแพ้อย่างง่ายดายแน่นอน"

เขาเป็นคนมอบคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานให้หยางเฉินเอง เขารู้ว่า ตอนหยางเฉินอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง เขาสามารถฝึกเทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน ตอนนี้หยางเฉินได้บุกเข้าไปในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามแล้ว งั้นหยางเฉินจะสามารถฝึกฝนเทคนิคการหายใจขั้นหกของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานได้อย่างแน่นอน

แม้ว่าหยางเฉินจะยังไม่ได้ใช้เทคนิคการหายใจขั้นหก แต่หลี่จ้งก็รู้ว่าหยางเฉินยังไม่ได้ถูกบีบบังคับให้ถึงจุดนั้น ไม่เช่นนั้นเขาจะสามารถใช้เทคนิคการหายใจขั้นหกได้อย่างแน่นอน

“ถ้ามีเพียงผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่เท่านั้นก็แล้วไป เกรงว่าจะมีผู้แข็งแกร่งกว่าที่แอบอยู่ในความมืด” ซ่งจั่วกล่าวด้วยความกังวล

ในฐานะหนึ่งในกองกำลังชั้นนำในจิ่วโจว ราชวงศ์เย่ต้องรู้จักผู้แข็งแกร่งมากมาย และไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าจะมีผู้แข็งแกร่งออกมาช่วยเหลือหรือไม่

หลังจากฟังคำพูดของซ่งจั่วแล้ว หลี่จ้งก็กังวลเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะเต็มไปด้วยความมั่นใจต่อหยางเฉิน แต่แดนบูโดของหยางเฉินก็ยังต่ำเกินไป

ตอนนี้ เพียงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกก็ทำให้หยางเฉินแทบจะสู้ไม่ไหว หากมีแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดปรากฏ เกรงว่าโอกาสที่หยางเฉินจะชนะนั้นไม่มีเลย

“ผมขอโทรก่อน!”

ซ่งจั่วพูดอย่างกะทันหัน จากนั้นจึงโทรออกและพูดว่า "ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ..."

เขาออกจากสถานที่ในขณะที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่ามีบางคำที่ไม่อยากให้หลี่จ้งได้ยิน

หลี่จ้งเหลือบมองซ่งจั่วด้วยความประหลาดใจ ราวกับว่าเขาคิดไม่ถึงว่าซ่งจั่วจะสามารถหาผู้ช่วยได้

ในไม่ช้า ซ่งจั่วก็กลับมาที่เดิม หลี่จ้งมองไปที่เขาและถามว่า "คุณหาคนมาช่วยได้แล้ว?"

ซ่งจั่วพยักหน้า “ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก”

หลี่จ้งแอบประหลาดใจ เขาคิดไม่ถึงว่าซ่งจั่วจะสามารถหาคนมาช่วยได้จริง และอีกฝ่ายยังเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก

เมื่อเป็นเช่นนี้ โอกาสที่หยางเฉินจะชนะก็เพิ่มมากขึ้น

“อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่สามารถมาได้ในเวลาอันสั้น และจะต้องรออีกครึ่งชั่วโมงอย่างเร็วที่สุด” ซ่งจั่วพูดขึ้นอีกครั้งในทันใด

“ครึ่งชั่วโมงหรือ?น่าจะพอ!”

หลี่จ้งพึมพำ จากนั้นแสงเย็นสองดวงก็พุ่งออกมาจากดวงตาของเขา มองลงมาด้านล่าง และพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำว่า “ก่อนหน้านี้ เรารอแบบนี้ไม่ได้แล้ว”

หลังจากพูดจบ เขาไปในทิศทางของผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ที่เชิงเขา

ซ่งโย่วมองไปที่ซ่งจั่ว"ตระกูลหลี่ กำลังวางแผนที่จะโจมตีราชวงศ์เย่หรือ?"

ซ่งจั่วพยักหน้า “ปล่อยเขาไปเถอะ เราคอยดูกันต่อไป เผื่อคุณหยางต้องการความช่วยเหลือจากเรา”

"โอเค!"

ในไม่ช้า สงครามก็ปะทุขึ้นที่เชิงเขา และมันคือหลี่จ้งที่นำผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดกับผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ของตระกูลหลี่ และเริ่มโจมตีผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่

ตอนนี้ เย่หลินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์เพียงคนเดียวของราชวงศ์เย่ และกำลังต่อสู้กับหยางเฉิน และตระกูลหลี่มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์อย่างหลี่จ้งอยู่ ดังนั้นผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่แทบจะไม่ต้องกังวลว่าจะถูกผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ฆ่า ไปฆ่าได้ตามสบายเลย

หลี่จ้งยืนอยู่ข้างๆ ดวงจิตเทพของเขาปกคลุมไปทั่วทั้งสนามรบ เขาไม่ได้ลงมือ แต่จ้องไปที่สนามรบ ขอเพียงผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่ไม่ถูกฆ่าตายก็พอ

“นี่คือความแค้นระหว่างเราและราชวงศ์เย่ ใครก็ตามที่กล้าแทรกแซง คนนั้นก็คือศัตรูของเรา!”

หลี่จ้งรู้สึกได้ถึงจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่พลุ่งพล่านจากผู้แข็งแกร่งของเมืองราชวงศ์เย่ หลี่จ้งเหลือบมองอย่างเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา การบีบบังคับของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ได้กดทั่วทั้งสนามไปหมด

เดิมที ผู้แข็งแกร่งและกองกำลังต่างๆที่สนิทกับราชวงศ์ ที่กำลังจะลงมือ หลังจากสัมผัสได้ถึงรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของหลี่จ้ง พวกเขาก็ยับยั้งรัศมีของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

มีหลี่จ้งอยู่ด้วย ผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่นั้นร้ายกาจมาก และต่อสู้กันอย่างเต็มที่ และผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ก็พ่ายแพ้

เย่หลินกำลังต่อสู้กับหยางเฉิน รู้สึกได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นที่เชิงเขา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และเขาจ้องไปที่หยางเฉินและพูดอย่างโกรธเคือง "หยางเฉิน คุณกล้าดียังไงปล่อยให้ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ของคุณไปลงมือกับผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์เย่?”

หยางเฉินหัวเราะอย่างเย็นชา “ใครบอกคุณว่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ของผมโจมตีผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์เย่?”

เขารู้สึกได้โดยธรรมชาติว่าหลี่จ้งยังไม่ได้ทำอะไรเลย ในเวลานี้ มันคือการต่อสู้ระหว่างตระกูลหลี่และผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์หลี่ และหลี่จ้งเพียงยืนอยู่ข้างๆ

เพียงแต่ว่า เมื่อใดก็ตามที่ผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่กำลังจะถูกฆ่า เขาก็จะปรากฏขึ้นทันที แต่เขาแค่ช่วยผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่เท่านั้น และไม่ได้ทำอะไรกับผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่

เย่หลินมองดูผู้แข็งแกร่งในราชวงศ์เย่ล้มลงทีละคน สีหน้าของเขามืดมนมาก "หยางเฉิน อย่ารังแกคนมากเกินไป! นี่เป็นการต่อสู้ระหว่างคุณกับผม ให้คนของคุณหยุดโจมตีเดี๋ยวนี้"

หยางเฉินเยาะเย้ย“ต่อสู้กับผม คุณยังกล้าฟุ้งซ่านไปคิดเรื่องอื่น หาที่ตายชัดๆ!”