The king of War นิยาย บท 1474

ในเวลานี้ มีเพียงหยางเฉินและเย่หลินที่เหลืออยู่บนภูเขาหวงซาน สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาได้หนีลงไปจากภูเขาแล้ว

ความกดดันของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวได้กระทบจิตวิญญาณของทุกคน ทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความสั่นสะเทือนจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ

หยางเฉินมองไปที่เย่หลินด้วยใบหน้าที่ได้ใจและไม่พูดอะไร แต่ใช้เทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานอย่างเต็มที่

ออร่าของบูโดบนร่างกายของเขาเริ่มทะยานขึ้นทันที เมื่อเย่หลินรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นในร่างกายของหยางเฉิน ท่าทางที่ได้ใจบนใบหน้าของเขาค่อยๆจางหายไป และสีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมอย่างยิ่ง

จากร่างกายของหยางเฉิน เขารู้สึกถึงแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง

“อืม?”

ในขณะนี้ จู่ๆก็มีเสียงแปลกใจดังขึ้น ราวกับว่าเขาคิดไม่ถึงว่าความแข็งแกร่งของหยางเฉินจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้

“คุณ คุณ……”

ทันใดนั้น เย่หลินก็เห็นว่ารูม่านตาสีดำของหยางเฉินเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ราวกับว่าพวกมันถูกย้อมด้วยสีแดงเลือด และดวงตาสีขาวของเขาค่อยๆกลายเป็นสีแดงเลือดเช่นกัน

สัปดาห์ที่แล้ว บนยอดเขาเยี่ยนซานในเยี่ยนตู ร่างกายของหยางเฉินได้รับการเปลี่ยนแปลง จากนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็พุ่งสูงขึ้น แม้ว่าเขาจะร่วมมือกับหลิวเหล่าก้วย แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหนีไป

“ท่านผู้พิทักษ์ โปรดแสดงตัวและฆ่าเด็กคนนี้เถอะ เขามีบางอย่างที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับตัวเขา ความแข็งแกร่งของเขาเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น แต่เขากลับสามารถระเบิดความแข็งแกร่งของบูโดได้เทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด”

ทันใดนั้น เย่หลินก็คำรามและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง

โดยกล่าวว่าหยางเฉินมีความแข็งแกร่งเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด เขาไม่ได้พูดไปเรื่อย แต่เป็นการประมาณของเขาเอง เพราะว่า เขาได้ก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว แต่เขารู้สึกกดดันอย่างมากต่อหยางเฉิน นี่ไม่ใช่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดคืออะไร?

ในเวลานี้ โมเมนตัมบูโดของหยางเฉินยังคงเพิ่มขึ้น

“หึ! กล้ามาหาเรื่องราชวงศ์เย่ ไปตายซะ!”

จู่ๆก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้น

ในเวลาต่อมา ชายชราผมขาวสวมชุดคลุมสีเทาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าหยางเฉิน และเขาก็ยกมือขึ้นและชกออกไป

เมื่อเห็นชายชราที่สวมชุดสีเทา ใบหน้าของเย่หลินก็เต็มไปด้วยความตกใจ แม้เขาจะมีความแข็งแกร่งเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถรู้สึกถึงร่างของผู้พิทักษ์เลย

เขาได้ยินแค่เสียงของอีกฝ่ายเท่านั้น จากนั้นก็เห็นอีกฝ่ายปรากฏตัวต่อหน้าหยางเฉิน

"ปัง!"

หยางเฉินซึ่งยืนอยู่ในที่เดิมและไม่ขยับ ทันใดนั้นก็ชกออกไปอย่า

กะทันหัน และปะทะโดยตรงกับฝ่ามือของผู้พิทักษ์ของราชวงศ์

“บูม บูม บูม!”

หินรอบๆตัวทั้งสองคน ราวกับว่าพวกมันถูกระเบิด แตกเป็นเสี่ยงๆทันที และฝุ่นก็ปลิวว่อน

นี่ไม่ใช่จุดจบ หลังจากที่ฝ่ามือของทั้งสองปะทะกัน กำลังชี่ของบูโดที่ระเบิดออกมาก็เหมือนกับก้อนหินที่ลงไปในทะเล ทำให้เกิดคลื่นพายุที่พัดไปทุกทิศทุกทาง

ในขณะนี้ ต้นไม้บนภูเขา ราวกับถูกลมพัดปลิวไปทุกทิศทุกทาง โดยมีหยางเฉินและผู้พิทักษ์ราชวงศ์เป็นศูนย์กลาง

แม้แต่เย่หลินที่เป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ก็ยังรู้สึกราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสในขณะนี้ และร่างกายของเขาก็ถอยกลับไปเจ็ดแปดก้าวก่อนที่เขาจะหยุด

สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดที่หนีไปที่ตีนเขา กลับได้รับผลกระทบด้วย และร่างกายของพวกเขาก็ถอยห่างออกไปมากกว่าสิบเมตร

"นี่……"

ที่เชิงเขา ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดทั้งหมดมองขึ้นไปบนยอดเขาหวงซานด้วยท่าทางตกใจ หลังจากยืนนิ่งแล้ว