The king of War นิยาย บท 1475

“ไอ้เจ้าหน้าซื่อใจคดที่เต็มไปด้วยความเมตตากรุณาและความชอบธรรม คุณคิดว่าผมเป็นคนโง่หรือ?ติดตามคุณและฝึกในภูเขาหวงซาน?”

หยางเฉินกล่าวอย่างประชดประชัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างแรงกล้า

เขาจะไม่รู้สึกได้ไงว่า อีกฝ่ายต้องการความลับของตัวเอง?

“คุณอยากตายเหรอ!”

ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์โกรธเคืองในทันที เจตนาฆ่าที่น่าตกใจแผ่ออกจากเขา และรัศมีของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวดูเหมือนจะฉีกหยางเฉินออกจากกัน

“เจ้าหนู ผมอุตส่าห์ไว้ชีวิตคุณ แต่คุณกล้าดูถูกเหยียดหยามผมเช่นนี้ แม้ว่าราชาแห่งสวรรค์จะเสด็จมา ผมก็จะฆ่าคุณ”

ผู้พิททักษ์ราชวงศ์พูดอย่างโกรธเคือง

“หยุดพูดไร้สาระเสียที ถ้าอยากสู้ก็สู้!” ใบหน้าของหยางเฉินไร้ซึ่งความกลัว และออร่าบูโดก็พุ่งสูงขึ้นในทันใด

เห็นเพียงดวงตาของเขาค่อยๆถูกย้อมด้วยสีแดงเลือด และรัศมีอันน่ากลัวและรุนแรงก็เล็ดลอดออกมาจากเขา

ขณะที่เขาเข้าสู่สถานะที่บ้าคลั่งของเขา โมเมนตัมบูโดของหยางเฉินก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เมื่อรวมกับเทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน ความแข็งแกร่งของเขาก็ไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกในทันที

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของความแข็งแกร่งของเขา นี่คือความแข็งแกร่งที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาสามารถรักษาได้ในสภาวะที่มีสติ

ในขณะนี้ รูขุมขนทั่วร่างกายของเขาดูเหมือนจะเปียกโชกไปด้วยเลือด และเลือดก็ไหลออกมาจากผิวหนังที่เผยกลางอากาศ

เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา หยางเฉินก็ดูน่ากลัวมาก ราวกับว่าเขากำลังอาบเลือดปีศาจ ดูน่ากลัวอย่างยิ่ง

ในเวลานี้ หยางเฉินรู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้น และความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้เขาจดจ่ออย่างมาก

เขาอาจจะแข็งแกร่งขึ้นได้ แต่ถ้าเขาแข็งแกร่งขึ้น เขารู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเขาอาจถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

“โอ้ววว!”

เขาเงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าและร้องอย่างโกรธเคือง ราวกับจะระบายความเจ็บปวดออกจากร่างกายของเขา

เย่หลินที่อยู่ด้านข้าง เมื่อเขารู้สึกถึงแรงผลักดันที่ปะทุจากหยางเฉิน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ จนถึงตอนนี้ เขาถึงตระหนักได้ว่า เมื่อกี้นี้ หากหยางเฉินระเบิดความแข็งแกร่งเช่นนี้ออกมา เขาไม่มีกำลังที่จะตอบโต้เลย

หยางเฉินในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะยังไม่ถึงความแข็งแกร่งของแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด แต่เขาก็อยู่ไม่ไกลจากแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดแล้ว

ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ ก็ตกใจอย่างมากในเวลานี้ ความโลภในดวงตาของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าเขาจะเป็นผู้พิทักษ์ที่รักษากฏของราชวงศ์เย่ ปกป้องไม่ให้ราชวงศ์เย่ล่มสลาย แต่เขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งที่มุ่งหาขีดจำกัดของบูโด หลายปีแล้ว ที่ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้มีการพัฒนาเลย แต่จากบนตัวของหยางเฉิน เขามองเห็นความหวัง

ถ้าเขาได้รับความลับของหยางเฉิน เขามั่นใจว่าความแข็งแกร่งของเขาสามารถเพิ่มขึ้นได้อีก

“คิดไม่ถึงว่า ร่างกายของแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม กลับสามารถระเบิดความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ต้องยอมรับว่า พรสวรรค์ด้านบูโดของคุณแข็งแกร่งมาก แม้แต่ปีศาจอัจฉริยะด้านบูโดของตระกูลบู๊โบราณ ต่อหน้าคุณก็ดูกระจอกไปเลย"

ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่มองไปที่หยางเฉินอย่างตะกละตะกลามด้วยเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา “แต่ถ้าคุณต้องการเอาชนะผมด้วยความแข็งแกร่งแค่นี้ มันเป็นไปไม่ได้”

“บอกความลับทั้งหมดของคุณออกมา แล้วผมจะปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่ต่อไป”

ครั้งนี้ เขาไม่ได้ปกปิดความโลภในความลับของหยางเฉินอีกต่อไป และกล่าวโดยตรง

เย่หลินที่อยู่ด้านข้าง ตัวสั่นไปทั้งตัวหลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าถ้าผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ได้ความลับของหยางเฉินแล้ว จะยังสามารถปล่อยหยางเฉินไป แม้แต่ตัวเขาก็อาจถูกฆ่าปิดปาก

"ฆ่า!"

หยางเฉินรู้สึกว่าพลังในร่างกายของเขากำลังฉีกทุกเซลล์ในร่างกายของเขาอย่างเมามัน และเขาพยายามที่จะระบายพลังในร่างกายของเขา

และเขาได้เข้าสู่สภาวะที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว ก็ได้แค่แดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นหกเท่านั้น หากเขายกระดับความแข็งแกร่งขึ้นไปอีก กลัวว่าร่างกายของเขาจะไม่สามารถต้านทานพลังนั้นได้

“หาที่ตาย!”

ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ถูกหมัดของหยางเฉินโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า และถูกบีบไปที่ขอบหน้าผาโดยตรง ทันใดนั้นเขาก็คว้าหมัดของหยางเฉินและพูดอย่างโกรธเคือง"ในเมื่อคุณไม่ยอมเปิดเผยความลับ ผมจึงทำได้เพียงฆ่าคุณ"

เสียงนั้นลดลง และทันใดนั้นเขาก็ยกเท้าขึ้นและเตะหน้าท้องส่วนล่างของหยางเฉิน

"ปัง!"

ด้วยเสียงดังลั่น ร่างของหยางเฉินบินออกไปไกลหลายสิบเมตร และล้มลงกับพื้นราวกับสุนัขที่ตายแล้ว

คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานหมุนอย่างดุเดือด และพลังอันอ่อนโยนเต็มร่างกายของเขาราวกับว่ากำลังซ่อมแซมความเสียหายหนักในร่างกายของเขา

นี่คือความมหัศจรรย์ของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน หลังจากไหลเวียนทั่วร่างกาย มันไม่เพียงแต่ยกระดับความแข็งแกร่ง แต่ยังซ่อมแซมอาการบาดเจ็บบนร่างกาย

เพียงแต่ว่า ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่แข็งแกร่งเกินไป และภายใต้การโจมตีด้วยความโกรธ อาการบาดเจ็บของเขายิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก

และเป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะให้โอกาสเขาค่อยๆฟื้นคืนพลังของเขา ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ได้มาถึงตรงหน้าหยางเฉิน เหยียบหน้าอกของหยางเฉิน มองหยางเฉินอย่างอยู่สูงกว่าและกล่าวว่า "ไอ้หนุ่ม มอบความลับของคุณมา แล้วผมจะช่วยชีวิตคุณ ไม่เช่นนั้นคุณต้องตาย!"

หยางเฉินรู้สึกเพียงว่าการเตะของอีกฝ่ายดูเหมือนจะมีพลังมหาศาล และความกดดันทำให้เขาเกือบหยุดหายใจ

เขาจ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่ละสายตา ราวกับว่าจะจดจำใบหน้าอีกฝ่ายไว้ในใจ และวันหนึ่ง เขาจะฆ่าเขาด้วยมือของเขาเอง

“เด็กน้อย ความอดทนของคุณมีขีดจำกัด ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งสุดท้าย ไม่ก็มอบความลับทั้งหมดบนร่างกายของคุณออกมา แล้วผมจะไว้ชีวิตคุณ มิฉะนั้น ผมจะส่งคุณไปนรกด้วยมือของผมเอง !"

ผู้พิทักษ์ราชวงศ์เย่กล่าวอย่างเย็นชา ในสายตาของเขามีเจตนาฆ่าที่น่ากลัว