The king of War นิยาย บท 1492

ซ่านกวนฟู่พยักหน้า "อาจจะเป็นไปได้ ที่จะไม่มีออร่าวิถีบู๊ออกมาจากตัวของเขา แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าวิถีบู๊ของเขาจะถูกทำลายแล้วจริงๆ เพราะผู้แข็งแกร่งวิถีบู๊บางคน ก็สามารถปกปิดระดับบู๊ของตนเองได้"

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ กษัตริย์ซ่านกวนแอบตกใจเล็กน้อย แต่ตอนนี้เรื่องที่แน่ใจก็คือ หยางเฉินอาจจะแสดงละครอยู่ก็เป็นได้ อยากรู้เหมือนกันว่า ในตอนที่วิถีบู๊ของเขาหมด สุดท้ายแล้วจะมีสักกี่คนที่ยังจะยืนอยู่ข้างเขาอีก

กษัตริย์ซ่านกวนพูดขึ้นมาว่า "แผนของไอ้เด็กหนุ่มคนนี้ ซับซ้อนจริงๆ แม้แต่เสด็จอาท่านเองก็ถึงกับมองไม่ออก"

ซ่านกวนฟู่พูดว่า "ไม่ว่ายังไง ถ้ายังไม่มั่นใจว่าวิถีบู๊ของเขาถูกทำลายแล้วจริงๆ เราจะวู่วามและทำให้เขาไม่พอใจไม่ได้เด็ดขาด ถ้าวิถีบู๊ของเขายังเหลืออยู่ ก็จะกลายเป็นหายนะของกษัตริย์ซ่านกวน"

กษัตริย์ซ่านกวนพยักหน้า "อย่าเป็นกังวลไปเลยครับเสด็จอา ผมรู้ว่าต้องทำยังไงต่อ เมื่อกี้ผมได้ทำตามแผนที่วางไว้แล้วครับ เรื่องที่ให้ซ่านกวนโหรวแต่งงานกับตระกูลหลี่ และบอกไปว่าที่ซ่านกวนโหรวทำเพื่อเขา ขอแค่เขายังมีวิถีบู๊เหลืออยู่ รับรองว่าต้องยื่นมือเข้ามาขัดขวางอย่างแน่นอนครับ"

ถ้าหยางเฉินรู้เรื่องที่ทั้งสองคนคุยกัน เขาต้องตกใจและไม่มีทางปกปิดเรื่องที่เกิดขึ้นต่อไปได้อย่างแน่ ดังนั้นเขาต้องเปิดเผยเรื่องวิถีบู๊ที่หมดแล้วของตัวเองออกมา

ในตอนนั้นเอง เขาก็เข้าไปในคฤหาสน์สุดหรูของราชวงศ์ กับพ่อบ้านจาง

"คุณหยางครับ ต่อไปคุณจะต้องพักอยู่ตรงนี้สักพัก พวกนางจะคอยบริการคุณ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม สั่งมาได้เลยนะครับ"

สาวสวยสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ พ่อบ้านจาง เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อบ้านจาง ก็รีบพูดขึ้นมาว่า "คุณหยางสวัสดีค่ะ!"

หยางเฉินขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "ผมไม่ต้องการให้คนมาบริการ ให้พวกนางออกไปเถอะครับ!"

พ่อบ้านจางลังเลเล็กน้อย ดูๆ แล้วผู้หญิงสองคนนี้อายุยังน้อย แต่ที่จริงแล้วคือวิถีบู๊ฝีมือดี ที่ถูกเขาส่งมาอยู่ใกล้ๆ หยางเฉิน ในขณะที่รับใช้หยางเฉิน และยังสามารถสังเกตการณ์กระทำทุกฝีก้าวของหยางเฉินได้อีกด้วย

"ทำไมเหรอครับ? ผมก็อยู่ในราชวงศ์ซ่านกวน จะไม่ให้ผมมีอิสระหน่อยเหรอครับ? ต่อให้ผมไม่ต้องการคนรับใช้ ก็ตัดสินใจอะไรไม่ได้อยู่แล้วใช่ไหมล่ะครับ?" หยางเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

พ่อบ้านจางถึงกับตัวสั่นและพูดด้วยท่าทางที่หวาดกลัวว่า "ฝ่าบาทบอกว่า ต้องต้อนรับท่านเหมือนกับต้อนรับราชวงศ์ซ่านกวนสูงสุด ในเมื่อคุณหยางพูดขนาดนี้แล้ว อย่างนั้นผมจะรีบพาพวกนางออกไปเองครับ"

ทันทีที่พูดจบ พ่อบ้านจางก็รีบพาผู้หญิงทั้งสองคนออกไปอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่พวกเขาออกไป สีหน้าของหยางเฉินดูเป็นกังวลขึ้นมาทันที เขาจะไม่รู้ได้ไงว่า ที่พ่อบ้านจางพาผู้หญิงสองคนนั้นมาเมื่อกี้ เพื่อมาจับตาดูเขา

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ราชวงศ์ซ่านกวนก็ไม่ใช่ที่ปลอดภัย นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าก่อนที่เขาจะมาราชวงศ์ซ่านกวน เขาให้ตระกูลหลี่รอจนอ้ายหลินตื่นขึ้นมา และส่งเธอกลับไปที่เมืองเยี่ยนตู

เขาได้วางแผนเรื่องทั้งหมดไว้แล้ว ขอแค่อ้ายหลินกลับไปที่เมืองเยี่ยนตู ก็จะมีคนพาเธอไปในที่ที่ปลอดภัย

แต่ทว่า ตอนนี้ไม่รู้ว่าเฝิงเสียวหว่านกับเสี่ยวจิ้งอันหายตัวไปอยู่ไหน

จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ข่าวอะไรเลย ก็ถือว่าเป็นข่าวดีอย่างหนึ่ง หรือบางทีก็อาจจะเป็นไปได้ว่าเฝิงเสียวหว่านพาเสี่ยวจิ้งอันออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวนไปแล้ว

ในตอนนั้นเอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น และมีเสียงของซ่านกวนโหรวดังมาจากข้างนอกห้อง "คุณหยางคะ ฉันขอเข้าไปได้ไหมคะ?"

หยางเฉินพูดว่า "ประตูไม่ได้ล็อกไว้ เข้ามาได้เลยครับ!"

สักพัก ซ่านกวนโหรวก็เดินเข้ามาข้างหน้าของหยางเฉิน พร้อมกับยิ้มและพูดว่า "คุณชาย ฉันไม่ได้มารบกวนคุณใช่ไหม?"