สายตาของซ่านกวนโหรวดูอ่อนโยนมาก จู่ๆ หยางเฉินก็รู้สึกว่ามันไม่สมควร เลยแสร้งทำเป็นหัวเราะและพูดว่า "มีอะไรต้องขอบคุณกันล่ะ? ตอนนี้ผมก็เป็นแค่คนไร้ค่า ผมต่างหากที่ผิด"
ซ่านกวนโหรวยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับส่ายหัวไปมา "หยางเฉิน คุณอย่าพูดอย่างนั้นเลย ต่อให้ไม่มีคุณ ฉันก็ต้องแต่งงานอยู่ดี เกิดอยู่ในตระกูลใหญ่แบบนี้ ฉันก็มีไว้แค่ใช้แต่งงานกับตระกูลอื่นเท่านั้น"
หลังจากพูดจบ เธอก็ยืนขึ้นพร้อมกับยิ้ม "ฉันก็แค่มาดูคุณเฉยๆ ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไร ฉันก็วางใจแล้วค่ะ อย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"
หยางเฉินที่เห็นเธอหันหลังและกำลังเดินออกไปก็รู้สึกอึดอัดภายในใจแต่ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้
เขาเองก็เป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาเดือดร้อนเพราะตัวเขา แล้วยิ่งเป็นคนที่ไม่ได้สนิทกัน นั่นยิ่งทำให้เขาเองรู้สึกผิดอย่างมาก
"บางที อาจจะยังมีหวังก็ได้!"
หยางเฉินพึมพำออกมาพร้อมกับนั่งขัดสมาธิ เทคนิคการหายใจขั้นหนึ่งของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง
ในตอนนี้ เขาทำได้แต่ฝากความหวังทั้งหมดไว้กับคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน ถึงจะมีหวังในการฟื้นวิถีบู๊กลับมาอีกครั้ง
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงแป๊บเดียวหยางเฉินก็อยู่ในราชวงศ์ซ่านกวนมาเป็นเวลาสามวันแล้ว
และเมื่อวานนี้ อ้ายหลินถูกตระกูลหลี่ส่งตัวกลับไปที่เมืองเยี่ยนตูแล้ว ในวันที่อ้ายหลินกลับไปถึงที่เมืองเยี่ยนตูก็ถูกหยางเฉินส่งคนไปรับตัวมาแล้ว
อย่างไรก็ตาม นี่มันก็ผ่านมาหลายวันแล้ว แต่กลับไม่ได้ข่าวคราวของเฝิงเสียวหว่านและเสี่ยวจิ้งอันเลย และนี่ทำให้เขาเป็นกังวลอยู่เล็กน้อย
ในวันที่สามของการมาราชวงศ์ซ่านกวนของหยางเฉิน ในคฤหาสน์ราชวงศ์ตกแต่งไปด้วยโคมไฟมากมาย มองไปทางไหนก็ดูรื่นเริงสนุกสนานไปหมด
"ในราชวงศ์มีงานอะไรหรือเปล่า?"
หยางเฉินหยุดคนใช้คนหนึ่งที่เดินบนถนน และถาม
คนใช้ก็พยักหน้าอย่างรวดเร็วพร้อมกับยิ้มพูดว่า "วันนี้ เจ้าบ้านตระกูลหลี่จะพาลูกชายของเขาที่มีชื่อว่าหลี่เป่าจุ้นมาสู่ขอที่ราชวงศ์นะครับ"
หยางเฉินขมวดคิ้วและถามต่อว่า "หลี่เป่าจุ้นของตระกูลหลี่งั้นเหรอ ที่จะแต่งกับซ่านกวนโหรว?"
คนใช้ก็ตอบว่า “ใช่ครับ!”
ออร่าความโกรธแผ่ออกมาจากตัวของหยางเฉิน รีบมาสู่ขอไวขนาดนั้นเลยเหรอ?
ไม่กี่วันที่ผ่านมา หยางเฉินใช้เทคนิคการหายใจขั้นหนึ่งของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานทุกวัน จากตอนแรกที่ทำได้แค่ห้าถึงหกวินาที มาตอนนี้ทำได้ห้าถึงหกนาทีแล้ว
เดิมทีหยางเฉินวางแผนไว้ว่า จะใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ในการฟื้นตัว แต่ในเมื่อสามารถใช้เทคนิคการหายใจขั้นหนึ่งได้ห้าถึงหกนาที การฟื้นตัวของเขาเลยเพิ่มความเร็วตามไปด้วย ตอนนี้ร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บ ค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ
นอกจากนี้ หยางเฉินยังรู้สึกประหลาดใจที่ การที่ฝึกคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานอย่างต่อเนื่อง เดิมทีเทคนิคการหายใจนี้มันจะช่วยเพิ่มพลังวิถีบู๊ของตัวเอง แต่ตอนนี้มันกลับเพิ่มความแข็งแกร่งทางด้านร่างกาย
เดิมทีหยางเฉินนั้นเป็นผู้แข็งแกร่งเทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม และความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายก็เทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม แต่ตอนนี้ความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
การค้นพบครั้งนี้ ทำให้หยางเฉินประหลาดใจอย่างมากถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป ความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายของเขาก็จะมีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาก็อาจจะต่อกรกับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ได้ ถึงอีกฝ่ายอยากฆ่าเขาก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย
ตอนนี้ สบายใจเรื่องการที่จะถูกโจมตีโดยผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ได้แล้ว
แต่ว่า แค่นี้มันยังไม่พอ ต้องฟื้นฟูวิถีบู๊กลับมาให้ได้ ถึงจะสามารถใช้พลังที่แข็งแกร่งที่สุดได้
ไม่อย่างนั้น ต่อให้เขาในตอนนี้มีร่างกายที่แข็งแกร่งเทียบเท่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม ก็ทำอะไรผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามไม่ได้อยู่ดี
ในเวลาเดียวกัน ณ คฤหาสน์แห่งหนึ่งในคฤหาสน์ราชวงศ์ซ่านกวน
"หลังจากที่หยางเฉินรู้เรื่องที่ตระกูลหลี่จะมาสู่ขอแล้ว มีท่าทีอะไรแปลกๆ ไหม?"
กษัตริย์ซ่านกวนมองไปที่คนใช้คนหนึ่งแล้วถาม
ถ้าหยางเฉินอยู่ตรงนี้ ต้องรู้แน่นอนว่า คนใช้คนนี้ก็คือคนใช้ที่เขาหยุดไว้คนนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...