The king of War นิยาย บท 1494

นับจากวันนั้น หยางเฉินก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องทั้งวันทั้งคืนและฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานอย่างบ้าคลั่ง

เพียงแค่ห้าวันสั้นๆ นี้ เขาสามารถใช้เทคนิคการหายใจขั้นหนึ่งของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน

ตอนนี้ อาการบาดเจ็บของเขา เกือบจะหายดีแล้ว

อย่างไรก็ตาม ระดับบู๊ของเขาก็ยังฟื้นกลับมาไม่ได้ อีกอย่างเทคนิคการหายใจขั้นสองของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานก็ยังใช้ไม่ได้

ทุกครั้ง ที่เขาพยายามจะใช้เทคนิคการหายใจขั้นสอง ก็จะรู้สึกว่าเลือดในร่างกายพลุ่งพล่านไปทั้งตัว ราวกับว่าร่างกายจะระเบิดออกมาอะไรอย่างนั้น

"หากยังฟื้นพลังกลับมาไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าถึงจะขัดขวางการแต่งงานของซ่านกวนโหรวกับตระกูลหลี่ได้เลย"

หยางเฉินหยุดฝึก และเดินไปเดินมาในห้อง พร้อมกับสีหน้าที่ตึงเครียด

ในขณะที่เขากำลังหาวิธีฟื้นพลังวิถีบู๊กลับมาภายในสองวันที่เหลืออยู่ อีกด้านหนึ่งในห้องของกษัตริย์ซ่านกวน

"เวลาอย่างนี้ หยางเฉินกำลังทำอะไรอยู่นะ? "

กษัตริย์ซ่านกวนมองไปที่ซ่านกวนจื่อฉินที่ยืนอยู่ข้างหน้าแล้วถาม

ซ่านกวนจื่อฉินก็พูดต่อว่า "ห้าวันที่ผ่านมานี้ เขาเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องไม่ยอมออกไปไหนเลยครับ"

กษัตริย์ซ่านกวนขมวดคิ้ว "ยังไม่ออกไปไหนเลยงั้นเหรอ?"

ซ่านกวนจื่อฉินพยักหน้า "นอกจากเวลาอาหารสามมื้อต่อวัน เขาให้คนเข้าไปส่งอาหาร นอกจากนั้นก็ไม่ยอมออกมาจากห้องและก็ไม่ยอมให้ใครเข้าไปรบกวนเลยครับ"

เมื่อฟังจากซ่านกวนจื่อฉินพูดแล้ว กษัตริย์ซ่านกวนก็ยิ่งงงมากขึ้นเรื่อยๆ เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่า ตกลงหยางเฉินกำลังทำอะไรอยู่กันแน่

เท่าที่เขารู้เกี่ยวกับตัวของหยางเฉินมา หลังจากเขารู้เรื่องที่ซ่านกวนโหรวจะแต่งงานกับตระกูลหลี่ เขาควรจะออกมาขัดขวาง หรืออย่างน้อยๆ ก็น่าจะออกมาพูดอะไรบางอย่างกับเขาแล้ว

แต่ตอนนี้ หยางเฉินกลับไม่ทำอะไร เอาแต่ทำเรื่องของตัวเอง เหมือนกับว่าเรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวข้องกับเขาอย่างนั้น

"เสด็จพ่อครับ เขาอาจจะฝึกอะไรบางอย่างอยู่ก็ได้นะครับ" จู่ๆ ซ่านกวนจื่อฉินก็พูดขึ้นมา

กษัตริย์ซ่านกวนไม่ได้พูดอะไร เพราะกำลังคิดอยู่ว่าบางทีอาจจะเป็นไปได้ เขาจึงส่งผู้แข็งแกร่งไปสังเกตใกล้ๆ ที่พักของหยางเฉิน แต่ตามที่รายงานมา ก็ไม่เคยได้ยินเรื่องออร่าของวิถีบู๊มาก่อนเลย

เป็นไปไม่ได้ที่ผู้แข็งแกร่งวิถีบู๊จะสามารถปกปิดออร่าวิถีบู๊ของตัวเองในขณะที่ฝึกได้หมดแบบนี้

สิ่งที่เขาสงสัยในตอนนี้คือ ผู้แข็งแกร่งที่เขาส่งไป อาจจะสัมผัสไม่ได้ถึงออร่าวิถีบู๊ของหยางเฉินเลยด้วยซ้ำ แต่หยางเฉินไม่ยอมออกจากห้องตั้งห้าวันเต็มๆ ถ้าไม่ได้ฝึกวิชา แล้วจะทำอะไรได้อีก?

"นายไปเถอะ!" กษัตริย์ซ่านกวนพูด

หลังจากที่ซ่านกวนจื่อฉินออกไป ชายชราที่ใส่เสื้อธรรมดาก็เดินออกมา

กษัตริย์ซ่านกวนถามว่า "เสด็จอา ท่านคิดว่าหยางเฉินคนนี้กำลังทำอะไรอยู่กันแน่ครับ?"

ซ่านกวนฟู่ส่ายหัวไปมา "ในสถานการณ์แบบนี้ นอกจากจะฝึกวิชาก็ไม่น่าจะทำอย่างอื่นไปได้หรอก แต่ประเด็นคือ ไม่มีการแผ่ออร่าออกมาจากตัวของเขาเลย แม้แต่ฉันที่เคยแอบไปหลายรอบ ก็สัมผัสออร่าวิถีบู๊ที่ออกมาจากตัวของเขาไม่ได้เลย"

กษัตริย์ซ่านกวนพูดอย่างประหลาดใจว่า "แม้แต่ท่านก็สัมผัสไม่ได้งั้นเหรอครับ? หรือว่าวิถีบู๊ของเขาจะถูกทำลายแล้วจริงๆครับ?"

ซ่านกวนฟู่พยักหน้า "ก็เป็นไปได้ที่จะเป็นอย่างนั้น หรือบางที ที่เขาไม่ยอมออกจากห้องก็เพราะกำลังคิดหาวิธีฝึกฝนวิชา แต่ทว่าวิถีบู๊ของเขาถูกทำลายแล้ว ก็ไม่สามารถฟื้นฟูความสามารถได้"

เมื่อฟังจากซ่านกวนฟู่พูดแล้ว กษัตริย์ซ่านกวนดูเหมือนจะผิดหวังเล็กน้อย หลังจากตระกูลหลี่มาสู่ขอ วันนี้ก็เป็นวันที่ห้าแล้ว วันมะรืนซ่านกวนโหรวก็จะแต่งงานแล้ว ถ้าถึงเวลาแล้ว หยางเฉินยังไม่ยอมออกมาจากห้องซ่านกวนโหรวคงต้องแต่งงานกับตระกูลหลี่จริงๆ

หลี่จ้งพยักหน้า "แค่สงสัยเท่านั้น"

"ท่านคิดว่าอย่างไรครับ? ให้ผมช่วยคิดไหมครับ?" หลี่เจียงสงถาม

หลี่จ้งไม่ได้ปิดบัง พร้อมกับพูดไปว่า "ซ่านกวนโหรวเป็นทายาทที่ถูกกษัตริย์ซ่านกวนสั่งสอนมากับมือ ลูกชายทั้งสามคนของกษัตริย์ซ่านกวน ไม่มีใครมีความสามารถโดดเด่นเท่าซ่านกวนโหรว แล้วทำไมกษัตริย์ซ่านกวนถึงยอมให้ซ่านกวนโหรวแต่งงานกับตระกูลหลี่ของเราล่ะ?"

"กว่าจะได้บทสรุปอย่างนี้ ผมใช้เวลาคิดนานมาก เขาอยากให้หยางเฉินใช้โอกาสในการแต่งงานครั้งนี้กำจัดเรา"

ทันทีที่พูดเรื่องนี้ออกมา สีหน้าของหลี่เจียงสงก็เปลี่ยนไปทันที "จะเป็นไปได้ยังไง?"

หลี่จ้งถอนหายใจพร้อมกับพูดว่า "จนถึงตอนนี้พวกเราก็ไม่มั่นใจว่า วิถีบู๊ของหยางเฉินนั้นถูกทำลายแล้วจริงๆ แล้วแกคิดว่า กษัตริย์ซ่านกวนจะมั่นใจงั้นเหรอ?"

"เพราะฉะนั้น ที่เขาบอกให้เราปล่อยหยางเฉินไป ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าแม่งก็เป็นเพื่อนหมาๆ คนหนึ่ง ถ้าวิถีบู๊ของหยางเฉินถูกทำลายแล้วจริงๆ เขาจะยังอยากเป็นเพื่อนกับหยางเฉินอยู่อีกเหรอ?"

หลี่เจียงสงส่ายหัวไปมา "ไม่มีทางครับ! และยิ่งไปกว่านั้นกษัตริย์ซ่านกวนคนนี้เป็นคนฉลาดมากๆ ก่อนจะมั่นใจว่าวิถีบู๊ของหยางเฉินถูกทำลาย เขาไม่มีทางลงมือกับหยางเฉินแน่นอนครับ"

"ใช่แล้ว!"

หลี่จ้งพยักหน้าและพูดต่อว่า "ดังนั้นจึงพูดได้ว่า ตอนนี้เขาเองก็ไม่มั่นใจว่า ตกลงแล้ววิถีบู๊ของหยางเฉินนั้นถูกทำลายแล้วจริงๆ ดังนั้นจึงใช้งานแต่งในการบังคับหยางเฉิน เพราะความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินกับซ่านกวนโหรวนั้นดีมาก และประเด็นที่สำคัญที่สุดคือหยางเฉินเป็นคนให้ความสำคัญกับเรื่องอย่างนี้มาก ถ้าเขารู้ว่าซ่านกวนโหรวถูกบังคับให้แต่งงานกับตระกูลหลี่แล้วล่ะก็ แกคิดว่ามันจะทำยังไง?"

หลี่เจียงสงสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ แล้วพูดว่า "เขาต้องเข้ามาขัดขวางการแต่งงานครั้งนี้แน่นอน ขอแค่เขาเข้ามาแทรก ก็แปลว่าวิถีบู๊ของเขายังไม่หมด"

"เมื่อถึงตอนนั้น ตระกูลหลี่ของเราคงต้องรับมือกับความโกรธของเขา ส่วนราชวงศ์ซ่านกวนคงจะมองตระกูลหลี่ของเราเป็นเสี้ยนหนามทันที โดยเฉพาะหลังจากที่ท่านพ่อเสียไปแล้ว คงไม่มีทางทนต่อตระกูลหลี่แน่"

"ด้วยวิธีนี้ กษัตริย์ซ่านกวนสามารถยืมมือของหยางเฉินเพื่อกำจัดตระกูลหลี่ของพวกเรา จากนั้นในเมืองราชวงศ์ซ่านกวนก็จะไม่มีใครกล้าคุกคามราชวงศ์ซ่านกวนอีก"