The king of War นิยาย บท 1495

หลังจากที่หลี่เจียงสงบอกสิ่งที่ตัวเองคิดออกไป ก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว

เขาตื่นตระหนกขึ้นมาทันที “ท่านพ่อครับ กษัตริย์ซ่านกวนมันเลวถึงขั้นยืมมือหยางเฉินในการกำจัดตระกูลหลี่ของเรา เราต้องรีบยกเลิกงานแต่งงานที่จะถึงในวันมะรืนนี้แล้วครับ!”

หลี่จ้งพูดอย่างเย็นชาว่า "ยกเลิกงั้นเหรอ? อย่าลืมสิว่าราชวงศ์ซ่านกวนยังมีผู้พิทักษ์ราชวงศ์ ถ้าเราปฏิเสธราชวงศ์ซ่านกวนไป เขาก็มีเหตุผลพอที่จะทำให้เขาโจมตีเราง่ายขึ้น ฉันได้ยินมาว่าในราชวงศ์ซ่านกวน นอกจากผู้พิทักษ์ราชวงศ์แล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์อีกคนหนึ่ง"

หลังจากฟังที่หลี่จ้งพูดแล้ว หลี่เจียงสงถึงกับอึ้ง เขารู้แค่ว่าคนที่แข็งแกร่งที่สุดในราชวงศ์ซ่านกวนก็คือกษัตริย์ซ่านกวน ที่อยู่ในระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์

แต่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่า ในราชวงศ์ซ่านกวนยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์อยู่ด้วย

"งั้นพวกเราควรทำยังไงดีครับ? เราคงไม่นั่งรอให้หยางเฉินมาทำลายพวกเราหรอกใช่ไหมครับ?" หลี่เจียงสงพูดด้วยท่าทางที่เป็นกังวล

หลี่จ้งเองก็ไม่ได้พูดอะไร และเดินไปเดินไปมาพร้อมกับใบหน้าที่กำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่

เมื่อผ่านไปห้านาที หลี่จ้งก็หยุดและมองไปทางหลี่เจียงสงแล้วพูดว่า "จะยกเลิกงานแต่งงานในวันมะรืนนี้ไม่ได้เด็ดขาด! ตอนนี้ฉันอยากให้แกไปที่ราชวงศ์เดี๋ยวนี้เลย"

"ท่านพ่อครับ ท่านสั่งมาได้เลยครับ ผมยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้ตระกูลหลี่รอดจากหายนะครั้งนี้ครับ" หลี่เจียงสงพูดอย่างรวดเร็ว

หลี่จ้งพยักหน้าและพูดว่า "แกไปที่ราชวงศ์ แล้วไปหาหยางเฉินและบอกเขาว่า จริงๆ แล้วตระกูลหลี่ไม่ได้อยากแต่งงานกับซ่านกวนโหรว แต่เป็นเพราะกษัตริย์ซ่านกวนส่งคนมาที่ตระกูลหลี่ และบอกว่าจะแต่งงาน ตระกูลหลี่เองก็รู้ว่าซ่านกวนโหรวนั้นเป็นเพื่อนของหยางเฉิน แต่เพราะการกดดันของราชวงศ์ซ่านกวนจึงจำเป็นต้องทำตามที่เขาต้องการ ตอนนี้พวกเราก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วจริงๆ"

หลี่เจียงสงเองก็นึกได้และพูดว่า "ท่านพ่อครับ นี่ท่านหมายความว่าเราจะร่วมมือกับหยางเฉิน แล้วซ้อนแผนของราชวงศ์ซ่านกวนงั้นเหรอครับ?"

หลี่จ้งส่ายหัวไปมา "ถ้าหยางเฉินบอกให้เราจัดงานแต่งต่อไป ก็แปลว่าเขาฟื้นวิถีบู๊ของเขาสำเร็จแล้ว และสามารถขัดขวางงานแต่งนี้ได้ มีความเป็นไปได้ที่ว่าอยากใช้โอกาสงานแต่งในครั้งนี้กำจัดตระกูลหลี่"

"แต่ถ้าเขาบอกให้เราว่าให้ยกเลิกงานแต่ง ถึงแม้มันจะเป็นการเตือนโดยใช้การขู่ แต่จริงๆ แล้ววิถีบู๊ของเขานั้นถูกทำลายแล้ว เลยใช้การขู่ในการขัดขวางงานแต่ง"

เมื่อได้ยินแบบนี้ หลี่เจียงสงก็ดีใจขึ้นมาทันที "ผมเข้าใจแล้วครับ กษัตริย์ซ่านกวนอยากยืมมือของหยางเฉินมากำจัดพวกเรา แต่ถ้าหยางเฉินยังฟื้นพลังไม่ได้ อย่างนั้นตระกูลหลี่ก็จะปลอดภัยและแถมยังได้ลูกสาวที่เป็นหน้าเป็นตาของราชวงศ์ซ่านกวนกลับมาอีกด้วย นี่จะทำให้ตระกูลหลี่มีความสุขอย่างมาก"

หลี่จ้งพยักหน้า "ถ้าวิถีบู๊ของหยางเฉินยังไม่หมด ต่อให้เราต้องทำให้ราชวงศ์ซ่านกวนไม่พอใจ เราก็ต้องยกเลิกงานแต่งด้วยตัวของพวกเราเอง ทำให้หยางเฉินไม่ต้องมาทำร้ายเรา ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องที่กษัตริย์ซ่านกวนต้องการใช้ประโยชน์จากหยางเฉิน มันจะทำให้หยางเฉินมีความแค้นต่อราชวงศ์ซ่านกวน ถ้าเราเลือกทำอย่างใดอย่างหนึ่ง อาจจะทำให้หยางเฉินกำจัดราชวงศ์ซ่านกวนซะเองก็เป็นได้"

ตาของหลี่เจียงสงเปล่งประกายขึ้นมาทันที และทำให้เขาเคารพต่อหลี่จ้งมากขึ้น ด้วยความสามารถของหลี่จ้งทำให้ตระกูลหลี่พลิกสถานการณ์ที่เป็นวิกฤติแบบนี้มาเป็นโอกาสได้

เมื่อหยางเฉินลงมือกับราชวงศ์ซ่านกวน จะทำให้ความสามารถของราชวงศ์ซ่านกวนลดลงไปอย่างมาก

"แต่ถ้าราชวงศ์ไม่ยอมให้เราเข้าไปพบหยางเฉินล่ะครับ?" จู่ๆ หลี่เจียงสงก็ถามขึ้นมา

หลี่จ้งขมวดคิ้วขึ้นมา พร้อมกับสีหน้าที่เป็นกังวลเล็กน้อย สิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมด ก็ขึ้นอยู่กับการที่จะเข้าไปเจอหยางเฉินได้ไหม ถ้าเข้าไปหาหยางเฉินไม่ได้ ทุกอย่างที่วางแผนมาก็ไม่มีประโยชน์

“แกไปก่อนเถอะ ถ้าไม่ให้เข้าไปเจอ งั้นเราก็ทำได้แค่เผชิญกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นแล้วล่ะ” หลี่จ้งพูด

เห็นได้ชัดว่า แม้แต่เขาเองก็คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไร

ไม่นาน หลี่เจียงสงก็มาถึงราชวงศ์ซ่านกวน

"ไม่ทราบว่าเจ้าบ้านหลี่มาทำอะไรเหรอครับ?"

เมื่อเห็นว่าซ่านกวนจื่อฉินไม่พูดอะไร หลี่เจียงสงเองก็ไม่ได้พูดอะไร พร้อมกับหัวเราะและมองไปที่ซ่านกวนจื่อฉิน เหมือนกับว่าไม่ได้กลัวว่าเขาจะปฏิเสธ แต่ในใจกลับประหม่าอย่างมาก

ในเมื่อการได้เจอหยางเฉิน คือการกำหนดความเป็นความตายของตระกูลหลี่ ถ้าไม่ได้เจอหยางเฉิน ตระกูลหลี่ก็มีโอกาสที่ต้องรับมือกับความโกรธของหยางเฉิน

ตระกูลหลี่เคยหักหลังหยางเฉินมารอบหนึ่งแล้ว ถ้าคราวนี้ยังทำให้หยางเฉินโกรธอีก เกรงว่ามันจะเป็นวิกฤติครั้งใหญ่ของตระกูล

"ในเมื่อเจ้าบ้านหลี่ยืนยันว่าจะพบคุณหยาง อย่างนั้นผมขอไปรายงานเสด็จพ่อของผมก่อนนะครับ เพราะเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับคุณหยาง ผมเองก็ไม่กล้าให้ใครเข้าไปรบกวนเขาสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้ ต้องขอให้ตระกูลหลี่เข้าใจด้วยนะครับ"

หลังจากที่ซ่านกวนจื่อฉินเงียบไปสักพัก จู่ๆ ก็พูดขึ้นมา

หลี่เจียงสงหัวเราะและพูดว่า "เข้าใจครับ ต้องรบกวนองค์ชายสามรายงานฝ่าบาทด้วยนะครับ"

"ครับ!"

เมื่อเห็นซ่านกวนจื่อฉินที่หันหลังเดินออกไป สายตาของหลี่เจียงสงก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที

ไม่นาน ซ่านกวนจื่อฉินก็ได้พบกับกษัตริย์ซ่านกวน และเล่าเรื่องที่หลี่เจียงสงต้องการพบหยางเฉินให้ฟัง

กษัตริย์ซ่านกวนขมวดคิ้ว "ที่เขามาเจอหยางเฉินในเวลาแบบนี้ เกรงว่าคงจะมีอะไรบางอย่าง"

"อย่างนั้นเสด็จพ่อ จะให้เขาเจอหรือไม่ให้เจอดีครับ?" ซ่านกวนจื่อฉินถาม