The king of War นิยาย บท 1499

เรื่องที่หลี่จ้งสอดแทรกหมากไว้ที่ราชวงศ์ซ่านกวนนี้ ก็ไม่ได้บอกใครคนใด แค่คิดก็รู้ว่า เขาให้ความสำคัญต่อหลี่ไท่ไป๋

เดิมทีเขาคิดว่า มีสักวันหนึ่ง รอตอนที่ตระกูลหลี่ล้มล้างราชวงศ์ซ่านกวนได้ ถึงค่อยให้หมากตัวนี้สำแดงบทบาท แต่นึกไม่ถึงว่าจะต้องใช้งานเร็วขนาดนี้ ปัจจุบันนี้ดูเหมือนว่ายังเกิดเรื่องแล้ว

“ท่านพ่อ ดึกขนาดนี้แล้ว ท่านเรียกผมมา มีอะไรสั่งการเหรอครับ?”

ไม่นาน หลี่เจียงสงมาถึงข้างกายหลี่จ้งแล้ว ถามด้วยท่าทางสงสัย

หลี่จ้งทำหน้าขึงขังพูดว่า “เกิดเรื่องแล้ว!”

หลี่เจียงสงตกใจครู่หนึ่ง สั่นไปทั่วทั้งตัว ท่าทางที่เดิมทีดูตาปรือพอสมควร ได้สติขึ้นมาทันที

“ท่านพ่อ สรุปเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วครับ?”

ถูกเรียกตัวมาดึกขนาดนี้ ต้องเกิดเรื่องใหญ่มากขึ้นแน่นอน

หลี่จ้งเล่าเรื่องของหลี่ไท่ไป๋หมากที่แอบสอดแทรกไว้ในราชวงศ์ซ่านกวนตัวนี้ไปรอบหนึ่ง ในสายตาหลี่เจียงสงเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ แน่นอนว่าเขารู้จักหลี่ไท่ไป๋คนนี้ แต่นึกไม่ถึงว่า คนคนนี้เป็นคนของตระกูลหลี่

“ท่านพ่อ ท่านให้เขาลงมือต่อหยางเฉิน ตอนนี้เขากลับขาดการติดต่อไป หรือว่า ถูกหยางเฉินฆ่าแล้วครับ?”

หลี่เจียงสงสอบถาม สีหน้าซีดเผือดครู่หนึ่ง

เรื่องนี้พัวพันเป็นวงกว้าง ถ้าเป็นแบบนี้จริง งั้นก็ได้เพียงอธิบายข้อข้องใจอย่างหนึ่ง หยางเฉินกำลังแสดงละครมาตลอด ที่จริงแล้วมีวิถีบู๊อยู่ตลอด

นึกถึงตรงนี้ หลี่เจียงสงสีหน้าซีดเซียวอย่างยิ่ง ถ้าเป็นแบบนี้จริง งั้นอธิบายได้ว่า หยางเฉินกำลังทดสอบอิทธิพลคนที่คบหากับเขาพวกนั้นอยู่ คืออยากดูสักหน่อยว่าตอนที่เขากลายเป็นคนไร้ค่า ยังมีคนมากมายแค่ไหนยินยอมยืนอยู่เขาฝั่งนี้

หลี่จ้งพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “นี่เป็นการคาดเดา แต่ยังมีการคาดเดาอีกอย่างหนึ่ง ตอนที่หลี่ไท่ไป๋ลงมือกับหยางเฉิน ถูกคนของราชวงศ์ซ่านกวนพบเข้า ตอนนี้เขาถูกราชวงศ์ซ่านกวนควบคุมเอาไว้แล้ว”

“ไม่ว่าคือความเป็นไปได้แบบไหน สำหรับพวกเรานั้น ล้วนคือวิกฤติฉากหนึ่ง”

บนหน้าของหลี่จ้ง เต็มไปด้วยความกังวลที่ไม่เคยมีมาก่อน

หลังจากหลี่เจียงสงรับรู้ทุกอย่างนี้ หวาดกลัวขึ้นมาอย่างมาก ก็เหมือนที่หลี่จ้งพูดไว้ ไม่ว่าจะคือความเป็นไปได้แบบไหน ล้วนเป็นวิกฤติของตระกูลหลี่

เพราะไม่ใช่แค่วิถีบู๊ของหยางเฉินไม่ได้ถูกทำลาย แต่ราชวงศ์ซ่านกวนยังพบว่าหลี่ไท่ไป๋เป็นหมากความเป็นไปได้สองอย่างนี้

วิถีบู๊ของหยางเฉินยังคงอยู่ ต่อให้ตอนนี้ไม่ลงมือต่อตระกูลหลี่ แต่เรื่องลงมือก็เป็นเรื่องไม่ที่คงช้าก็เร็ว

หากราชวงศ์ซ่านกวนพบว่าหลี่ไท่ไป๋เป็นหมากตัวหนึ่ง งั้นมีความเป็นไปได้มากว่าจะถูกลงโทษทรมานให้ยอมรับสารภาพ จากนั้นก็รับรู้ความสัมพันธ์ของหลี่ไท่ไป๋กับตระกูลหลี่

ดังนั้นพูดได้ว่า ไม่ว่าจะคือความเป็นไปได้แบบไหน สำหรับตระกูลหลี่แล้ว นี่ล้วนเป็นวิกฤติอันตรายทั้งสิ้น

“เอาแบบนี้ พรุ่งนี้เช้า แกไปราชวงศ์ซ่านกวนสักเที่ยว เจอกับกษัตริย์ซ่านกวน ดูปฏิกิริยาของกษัตริย์ซ่านกวนสักหน่อย” หลี่จ้งพูดขึ้นกะทันหัน

หลี่เจียงสงพยักหน้า “ผมเข้าใจแล้วครับ ท่านอยากลองเชิงผ่านกษัตริย์ซ่านกวน มาใช้ยืนยันเรื่องที่หลี่ไท่ไป๋ขาดการติดต่อ เพื่อสรุปว่าโดนหยางเฉินฆ่าแล้ว หรือว่าถูกราชวงศ์ซ่านกวนพบเข้ากันแน่”

หลี่จ้งพยักหน้า “มีเพียงยืนยันว่าหลี่ไท่ไป๋เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ พวกเราถึงจะหารือแผนการได้สะดวก”

หลี่เจียงสงตอบรับ “ครับ!”

เช้าตรู่วันต่อมา หลี่เจียงสงมาเยือนราชวงศ์ซ่านกวนด้วยตนเอง พบกษัตริย์ซ่านกวนที่วังราชวงศ์ซ่านกวนแล้ว

กษัตริย์ซ่านกวนนั่งอยู่บนบัลลังก์ ยิ้มกริ่มถามว่า “พรุ่งนี้ก็เป็นวันมงคลของตระกูลพวกเราแล้ว ทำไมเจ้าบ้านหลี่ถึงมาวันนี้แล้วล่ะ?”

หลี่เจียงสงหัวเราะนิดหนึ่ง “คือแบบนี้ครับ ผมมาวันนี้ คืออยากถามสักหน่อย งานแต่งเกี่ยวดองกันวันพรุ่งนี้ ฝ่าบาทต้องการสั่งการอย่างอื่นอีกหรือไม่ครับ? ขอเพียงเป็นเรื่องที่ตระกูลหลี่ทำได้ จะไม่ให้ฝ่าบาทเป็นทุกข์แน่นอนครับ”

มุมปากกษัตริย์ซ่านกวนมีรอยยิ้มระดับหนึ่ง ตั้งแต่ต้นจนจบสายตาจ้องหลี่เจียงสงไว้ เขามักรู้สึกว่า หลี่เจียงสงมาเยี่ยมเยือนแต่เช้าตรู่แบบนี้ ต้องมีเรื่องอื่นอีกแน่