The king of War นิยาย บท 1515

ซ่านกวนโหรวหลังได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ชั่วขณะนั้นดวงตาชุ่มชื้นพอสมควร ถึงแม้เธอจะเข้าใจว่า นี่คือหยางเฉินเพื่อต้องการช่วยเธอแล้ว ถึงได้บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงของหยางเฉิน

กษัตริย์ซ่านกวนพูดจาอย่างหวาดผวาไม่สงบ “ขอคุณหยางอภัยด้วยครับ ผมมีธุระสำคัญอยากมาปรึกษาท่านจริงๆ โหรวเอ๋อร์ไม่ให้ผมเจอท่าน พอดีอารมณ์ขึ้น ถึงไม่มีทางควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ คุณหยาง ขอโทษมากจริงๆ”

“เข้ามาเถอะ!”

เสียงของหยางเฉินดังขึ้นกะทันหัน

ในใจซ่านกวนโหรวตกใจอยู่บ้าง ไม่เข้าใจว่าทำไมหยางเฉินให้กษัตริย์ซ่านกวนเข้าไปฉับพลัน หรือว่าไม่กลัวถูกกษัตริย์จับได้ เรื่องที่ตัวเขาบาดเจ็บหนัก?

กษัตริย์ซ่านกวนที่เดิมทีอยากจะบุกเข้าไป หลังได้ยินหยางเฉินให้เขาเข้าไป เขากลับหวาดกลัวขึ้นมาพอสมควร

แต่เขายังรีบผลักประตูเข้าไปแล้ว เห็นเพียงหยางเฉินกำลังนั่งอยู่บนโซฟาแบบนิ่งสงบ สีหน้าเป็นปกติ กลิ่นอายบนตัวที่เดิมทีอ่อนแออยู่บ้างก็ฟื้นตัวกลับมาปกติแล้ว

ปัจจุบันนี้ดูอย่างไร หยางเฉินล้วนไม่เหมือนคนที่บาดเจ็บหนัก

นี่ทำให้ความตื่นตกใจภายในใจของกษัตริย์ซ่านกวนยิ่งเข้มข้นขึ้น ทั้งที่เมื่อสักครู่เขาสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายบนตัวของหยางเฉินอ่อนแรงมาก เห็นได้ชัดเกิดจากอาการบาดเจ็บแล้ว

แต่ว่าในเวลาอันสั้นขนาดนี้ ฟื้นตัวกลับได้อย่างไร?

“สรุปฝ่าบาทมีธุระสำคัญอยากปรึกษาผม? หรือว่า ฝ่าบาทเหมือนกันกับตระกูลหลี่ เกิดความสงสัยเกี่ยวกับแดนวิถีบู๊ของผมแล้ว? ดังนั้นเลยอยากจะมาลองเชิงดูหน่อย?”

ทันใดนั้นหยางเฉินเอ่ยปากพูดขึ้น ในสายตายังมีความหนาวเย็นระดับหนึ่ง

กษัตริย์ซ่านกวนถึงดึงสติกลับ สั่นไปทั้งตัว รีบพูดทันที “คุณหยางเข้าใจผิดแล้ว ท่านเป็นเพื่อนของราชวงศ์ซ่านกวน ผมจะสงสัยท่านได้อย่างไร? อีกอย่างนะครับ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ของตระกูลหลี่ท่านยังฆ่าในเสี้ยววินาที วิถีบู๊ต้องอยู่ในสภาพสูงสุดแน่ ผมจะกล้าสงสัยได้อย่างไรกัน?”

หยางเฉินหัวเราะเยาะ พูดนิ่งๆ “ใครบอกคุณว่า วิถีบู๊ของผมอยู่จุดสูงสุด?”

“หือ?”

ชั่วขณะนั้นกษัตริย์ซ่านกวนอึ้งแล้ว

ซ่านกวนโหรวไม่เข้าใจเท่าไรเช่นกัน แต่ว่าไม่นาน หยางเฉินก็เอ่ยปากบอก “ครั้งก่อนที่เดินทางไปราชวงศ์เย่ ผมได้รับบาดเจ็บหนักมากจริง แทบจะพังรากฐานวิถีบู๊ของผมทิ้งแล้ว ดีที่ผมดวงแข็ง เลยฝืนมาถึงตอนนี้ได้”

“ตอนนี้อาการบาดเจ็บของผมถึงจะไม่สามารถรักษาได้สมบูรณ์ดี แต่ก็ไม่ใช่เหยื่อที่ใครจะมาเหยียบย่ำได้ ถ้าใครกล้าคิดสกปรกกับผม ผมจะทำให้เขาเสียใจแน่นอน”

เห็นได้ชัดว่า คำพูดพวกนี้พูดต่อกษัตริย์ซ่านกวน สีหน้ากษัตริย์ซ่านกวนซีดเผือดครู่หนึ่ง เดิมทียังคิดว่าหยางเฉินคงไม่ฉีกหน้าไวขนาดนี้ แต่ว่าตอนนี้ดูแล้ว หยางเฉินฉีกหน้าแล้ว

มิฉะนั้น ทำไมถึงพูดแบบนี้กับเขาอีก?

ในเมื่อหยางเฉินกล้าพูดขนาดนี้ คงไม่ใช่ว่า วิถีบู๊ของเขาในตอนนี้ต่อให้ไม่ได้ฟื้นกลับถึงจุดสูงสุด แต่ก็อยู่ห่างจากจุดสูงสุดไม่ไกลแล้ว?

หยางเฉินอยู่ใต้สภาพรุ่งเรืองสุดขีด เป็นถึงผู้แข็งแกร่งที่สู้กับผู้พิทักษ์ราชวงศ์ยกหนึ่งได้ ว่ากันว่าความสามารถของเขาไม่ด้อยไปกว่าผู้พิทักษ์ราชวงศ์สักเท่าไร

ประเด็นคือ หยางเฉินยังอายุน้อยมาก ปัจจุบันนี้อายุไม่ถึงสามสิบปี ก็บรรลุความสำเร็จแบบนี้แล้ว ให้เวลาเขาอีกไม่กี่ปี ต่อให้เป็นผู้พิทักษ์ราชวงศ์ กลัวว่าคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

ยิ่งคิด ความกลัวในใจกษัตริย์ซ่านกวนยิ่งเยอะ

“เห็นแก่หน้าของโหรวเอ๋อร์ ผมไม่คิดเล็กคิดน้อยกับคุณได้ แต่ผมยังจะบอกคุณไว้ว่า นี่คือครั้งสุดท้าย ถ้ากล้าคิดสกปรกกับผมอีก ต่อให้ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้พิทักษ์ราชวงศ์ซ่านกวน แต่การทำให้พละกำลังราชวงศ์ซ่านกวนเสียหาย ยังเป็นเรื่องง่ายดายมาก”