The king of War นิยาย บท 1533

ยังไงหยางเฉินก็คาดไม่ถึงว่า หลี่จ้งจะอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ จะตำหนิตัวเองก่อน

เดิมทีหลี่จ้งกับซ่านกวนฟู่ทั้งสองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสกันทั้งสองฝ่าย ใครลงมือก่อน ใครก็เปิดเผยก่อน เขาทำแบบนี้ ซ่านกวนฟู่จะรู้สภาวะตอนนี้เขาไม่ใช่หรอกเหรอ?

แม้ว่าหยางเฉินก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ตอนที่หลี่จ้งถ่วงเวลา เขาก็ใช้วิธีการหายใจของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานมาฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บ

เมื่อเห็นหลี่จ้งลงมือกับตัวเองอย่างกะทันหัน เขาไม่ได้ลังเลเลยสักนิด และใช้กำลังทั้งหมดบนเท้าขวาอย่างกะทันหัน

“ตูม!”

เขากระทืบเท้าขวาอย่างแรง พื้นก็เหมือนกับใยแมงมุม มีรอยแตกนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น และกระจายไปทุกทิศทุกทาง

อาศัยแรงสะท้อนกลับอันทรงพลังนี้ ร่างของหยางเฉินก็แทบจะหายไปจากที่เดิมในทันที

อย่างไรก็ตามด้วยสภาวะตอนนี้ของเขา เดินทีก็ไม่สามารถที่จะระเบิดพลังโจมตีที่รุนแรงเกินไปได้ แม้ว่าจะได้ไม่ได้โจมตีใครก็ตาม แต่ว่าใช้แรงกระทืบอยู่บนพื้น ก็เป็นการกระทำที่กระทืบพื้นด้วยพละกำลังทั้งหมด ก็เทียบเท่ากับว่าปะทุการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของเขาด้วย

“ตูม!”

ขณะที่หยางเฉินเพิ่งออกจากที่เดิม การกระทืบพื้นอย่างเต็มแรงที่ก่อให้เกิดการหวนกลับมาทำร้าย ทำให้เขาราวกับได้รับบาดเจ็บสาหัส และกระอักเลือดออกมาเต็มปากในทันที

คนยังลอยอยู่ในอากาศ ร่างกายก็อ่อนลง และล้มลงไปกับพื้น

ในขณะนั้น ทันใดนั้นมือของหยางเฉินก็ถือขวดเซรามิก ขณะที่เขากำลังจะบีบขวดให้แตก กลืนกินยาในขวดนั้น หลี่จ้งที่เดิมทีลงมือโจมตีเขา ในสายตาแวบวับด้วยความอาฆาตอย่างรุนแรง ทันใดนั้นก็ล้มเลิกโจมตีหยางเฉิน กระทืบเท้าอย่างแรง และร่างพุ่งเข้าหาซ่านกวนฟู่อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

เมื่อกี้นี้ซ่านกวนฟู่ไม่ได้ขัดขวางหลี่จ้งที่จะลงมือกับหยางเฉิน สำหรับเขา แม้ว่าบนตัวของหยางเฉินจะมีความลับ เขาก็ต้องการความลับนี้ แต่สำหรับเมื่อเทียบกันทั้งสองแล้ว เขาก็ยิ่งอยากเห็นสภาวะจริงของหลี่จ้ง

ขณะที่หลี่จ้งพุ่งไปทางซ่านกวนฟู่ ซ่านกวนฟู่ก็รู้ว่า อาการบาดเจ็บของหลี่จ้งหายดีมากแล้ว แม้ว่าไม่มีสภาวะสูงสุด แต่อย่างน้อยก็รักษาพลังการต่อสู้ของแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ไว้ได้

เมื่อเขาคิดว่า หยางเฉินต้องตายอย่างแน่นอน แต่กลับคาดไม่ถึงว่า หยางเฉินจะพยายามออกจากที่เดิมอย่างสุดชีวิต เขายังตั้งสติไม่ได้ ก็ค้นพบว่าหลี่จ้งพุ่งไปทางเขาแล้ว

ทุกอย่างอยู่ในชั่วพริบตา สำหรับซ่านกวนฟู่ยังตั้งสติไม่ได้ หลี่จ้งก็พุ่งไปตรงหน้าของเขาแล้ว ยกมือฟาดลงไปหนึ่งฝ่ามือ

“แกกล้าเหรอ!”

ในเวลานี้ซ่านกวนฟู่ถึงตั้งสติได้ แผดเสียงอย่างโกรธเกรี้ยว ปล่อยหมัดออกไปอย่างกะทันหัน

“ตูม!”

เพียงแต่ว่า ซ่านกวนฟู่ยังไม่ได้แตะต้องตัวของหลี่จ้ง ฝ่ามือของหลี่จ้งก็ฟาดลงไปที่หน้าอกของซ่านกวนฟู่

วินาทีต่อมา ร่างกายของซ่านกวนฟู่ ราวกับถูกกระแทกอย่างแรง กระเด็นออกไปในทันที ในขณะเดียวกันก็มีเลือดไหลออกมาเต็มปาก เขาได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว อาการบาดเจ็บก็รุนแรงขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตามหลี่จ้งก็ทรมานเช่นกัน ภายใต้การโจมตีนี้ ก็ทำให้เขาประสบการณ์หวนกลับมาทำร้าย ยังไงซะซ่านกวนฟู่ก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก และระดับความแข็งแกร่งทางกายภาพก็อยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหก

ต้องการให้การโจมตีนี้คร่าชีวิตของซ่านกวนฟู่ นี่มันเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ หลี่จ้งโจมตีลงไป ร่างกายก็หายตัวไปอีก พุ่งไปทางซ่านกวนฟู่ต่อไป

เขาในเวลานี้ ได้ปะทุความแข็งแกร่งทั้งหมดอย่างเต็มที่ ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ ขอแค่ฆ่าซ่านกวนฟู่ได้ ถ้าอย่างนั้นในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ตราบใดที่ผู้พิทักษ์ไม่ปรากฏตัวออกมา ก็ไม่มีใครทำอะไรเขาได้

หยางเฉินก็ดูเฉื่อยชา รู้สึกโชคดีเล็กน้อย เมื่อกี้นี้เขาเตรียมพร้อมที่จะกลืนกินยาแล้ว แต่คาดไม่ถึงว่า หลี่จ้งเพียงแค่แกล้งทำเป็นลงมือโจมตีเขา จริงๆแล้วเป้าหมายที่แท้จริงของอีกฝ่ายคือซ่านกวนฟู่

แต่ก็เข้าใจได้ ในสายตาหลี่จ้ง หยางเฉินในตอนนี้ ไม่มีภัยคุกคามใดต่อเขา ถ้าเกิดเขาลงไม้ลงมือกับหยางเฉิน แต่กลับจะเปิดเผยสภาวะที่แท้จริงของตัวเอง

ในสถานการณ์แบบนี้ ทันทีที่เขาโจมตีบนตัวหยางเฉิน เกรงว่าท่าไม้ตายของซ่านกวนฟู่ก็จะตกอยู่ที่บนตัวเขา ขอแค่ฆ่าซ่านกวนฟู่ได้ ค่อยฆ่าหยางเฉินก็ไม่สาย

อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ฉวยโอกาสทุกอย่างได้สมบูรณ์แบบขนาดนี้ จำเป็นต้องยอมรับ ว่าหลี่จ้งเป็นคนอัจฉริยะ

หยางเฉินก็ตกตะลึง คาดไม่ถึงว่าหลี่จ้งในเวลานี้ จะคลุ้งคลั่งได้ขนาดนี้ แต่ผลแบบนี้ สำหรับเขา กลับเป็นผลที่ดีมากๆ

ซ่านกวนฟู่และหลี่จ้ง เกรงว่าจะได้รับบาดเจ็บกันทั้งสองฝ่ายจริงๆ ขอแค่พวกเขาสูญพลังการต่อสู้ กวาดสายตามองไปที่เมืองราชวงศ์ซ่านกวน ตราบใดที่ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ซ่านกวนไม่ปรากฏตัว ก็ไม่มีใครทำอะไรเขาได้

แน่นอนว่า นี่เป็นสถานการณ์ที่เขาทานยาที่เฝิงเสียวหว่านเก็บไว้ให้

ในเวลานี้ ร่างกายของซ่านกวนฟู่ร่วงหล่นลงไปหลายสิบเมตรอย่างแรง ใบหน้าของเขาซีดเซียวไปชั่วขณะ เพิ่งจะปะทะกับการโจมตีของหลี่จ้ง เขารู้สึกว่าแขนของตัวเองแทบจะแตกออก

ทันใดนั้นรู้สึกว่าลมปราณอันทรงพลังของหลี่จ้งพุ่งไปทางเขาอย่างรวดเร็วอีก ใบหน้าของซ่านกวนฟู่ก็ดุร้าย และคำรามว่า: “หลี่จ้ง ฉันต้องการให้แกตาย!”

เสียงนั้นลดลง ลมปราณวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัว ก็ปะทุออกมาจากตัวเขา

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ หลี่จ้งก็พุ่งเข้ามา ทันใดนั้นก็ร่วงหล่นลงมา และคำราม: “ฉันฆ่าแกก่อน!”

“ผลัวะ!”

ทั้งสองคนปะทะกันอีกครั้ง ครั้งนี้ ไม่เหมือนฉากก่อนหน้านี้ที่ซ่านกวนฟู่โดนโจมตี แต่ร่างกายของหลี่จ้งพุ่งถอยหลังอย่างหนัก

ซ่านกวนฟู่ในเวลานี้ ลมปราณวิถีบู๊บนร่างกายช่างน่ากลัวยิ่งนัก เขาสยายผม ท่าทางใบหน้าเต็มไปด้วยความโหดร้าย น่ากลัวเป็นอย่างมาก

หลี่จ้งกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ลมปราณวิถีบู๊บนร่างกายลดลงอีก เมื่อมองดูรูปลักษณ์อันน่าสะพรึงกลัวของซ่านกวนฟู่ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“ซ่านกวนฟู่ แกคิดว่ามีเพียงแกคนเดียวที่ซ่อนพลังเหรอ?”

หลี่จ้งตะคอก ขวดแก้วใสปรากฏขึ้นในมือของเขาอีกครั้ง ยาในขวด มีสีเข้มกว่า

หยางเฉินซึ่งอยู่ไม่ไกล มีนัยน์ตาเต็มไปด้วยความจริงจัง ขนาดเขา ก็ไม่เคยเห็นยาสีนี้มาก่อน แต่เขาแน่ใจได้ว่า ยาตัวนี้ ต้องมาจากมือของดอกเตอร์แบล็ก ยิ่งไปกว่าฤทธิ์ยาก็ยิ่งแข็งแกร่ง เกรงว่าจะเป็นยาชนิดใหม่ที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่ายาแดนเหนือมนุษย์เสียอีก