The king of War นิยาย บท 1537

ขณะที่เสียงขลุ่ยยังคงส่งเสียงไม่หยุด หลี่จ้งที่เดิมทีสูญเสียเป้าหมายไปแล้ว เหมือนกับสามารถสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของทุกคนที่อยู่ที่นี่ เพิ่งจะโจมตีฆ่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ไปหนึ่งคน ต่อจากนั้นก็พุ่งไปทางผู้แข็งแกร่งอีกหนึ่งคน

เดิมทีตระกูลหลี่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพมายี่สิบกว่าคน ตอนนี้สูญเสียไปหลายสิบคนแล้ว เหลือเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบคนสุดท้าย

หลี่เจียงสงก็กังวลจนแทบร้องไห้ และตะโกนว่า: “พ่อ พ่อรีบตื่นขึ้นมาสิ!”

เดิมทีเขาคิดว่าหลี่จ้งจะนำพาตระกูลหลี่ไปสู่จุดสูงสุด กลับคาดไม่ถึงว่า หลี่จ้งจะนำพาพวกเขาไปสู่ขุมนรก

ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพเหล่านี้ที่อยู่ที่นี่ เป็นเบื้องหลังสุดท้ายของตระกูลหลี่แล้ว ถ้าเกิดถูกฆ่าตายหมด ถ้าอย่างนั้นตระกูลหลี่ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพจริงๆ

ตระกูลที่ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพสักคน ก็นับว่าเป็นตระกูลปลายแถวไม่ได้ด้วยซ้ำ

เพียงแต่ว่า เสียงตะโกนของหลี่เจียงสง ไม่ได้มีผลอะไร หลี่จ้งยังคงเข่นฆ่าไม่หยุด

ในเวลานี้ หยางเฉินก็ตะโกนขึ้นทันที: “ทุกคน รวบรวมพลังทั้งหมดมาฆ่าหลี่จ้ง ไม่อย่างนั้นใครก็จะต้องตายอยู่ที่นี่!”

แม้ว่าเขาจะมีความขุ่นเคืองต่อตระกูลหลี่และราชวงศ์ แต่ตอนนี้ตัวการที่ก่อกรรมทำชั่วของสองตระกูลนี้ ซ่านกวนฟู่ถูกหลี่จ้งฆ่าแล้ว แต่หลี่จ้งเองก็สูญเสียการควบคุมไปทั้งหมด ยังฆ่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่มากขนาดนั้น

เขาปล่อยวางความเกลียดชังได้ เขาเดินออกจากสนามรบ เป็นห่วงประชาชน ถ้าหากหลี่จ้งยังมีชีวิตอยู่ มีแต่จะกลายเป็นหายนะของเมืองราชวงศ์ซ่านกวน

ในเวลานี้ ในใจของเขายังมีความโกรธอยู่เล็กน้อย มาถึงขั้นนี้แล้ว ผู้พิทักษ์ของเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ทำไมไม่ปรากฏตัว?

หรือว่า มีแต่ตอนที่ราชวงศ์กำลังเผชิญกับการทำลายล้างเท่านั้น? ถึงจะปรากฏตัวงั้นเหรอ?

ผู้พิทักษ์ราชวงศ์ ไม่ควรพิทักษ์แต่ราชวงศ์ แต่เป็นประชาชนของราชวงศ์ด้วย

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน หลี่เจียงสงดึงสติกลับมาได้ก่อน ไม่ได้ลังเลเลยสักนิด สั่งการในทันที: “ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดของตระกูลหลี่ ลงมือพร้อมกัน สังหารเหล่าจู่!”

“ผู้นำ จะสังหารเหล่าจู่จริงเหรอ?”

มีคนถามด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ ถ้าหากหลี่จ้งสามารถที่จะฟื้นมามีสติรู้ตัวได้ ต่อไปตระกูลหลี่ มีแต่จะยิ่งสูงสุดอย่างดีเลิศมากขึ้น

หลี่เจียงสงตะโกนว่า: “ไม่ร่วมมือกันอีก พวกเราทุกคนก็จะถูกเหล่าจู่ฆ่า ตอนนี้เหล่าจู่สูญเสียการควบคุมไปหมดแล้ว ทำได้เพียงฆ่าเขาเท่านั้น!”

“ครับ!”

ผู้แข็งแกร่งถึงตั้งสติได้ สายตาของแต่คนก็เปลี่ยนเป็นหนักแน่นขึ้นมา มีแต่ความอาฆาตแค้นต่อหลี่จ้ง

หยางเฉินมองไปทางผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดทั้งสามคนของราชวงศ์อีก และตะโกนเสียงดังว่า: “ในฐานะผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ พวกนายจะยืนดูอยู่เฉยๆงั้นเหรอ? ตอนนี้มีเพียงร่วมมือกันฆ่าหลี่จ้ง ถึงหลีกเลี่ยงไม่นำพาหายนะมาสู่ประชาชนได้”

หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ทั้งสามคนมองหน้ากันแวบหนึ่ง หัวหน้าของผู้แข็งแกร่งกัดฟันพูดว่า: “สู้ซะ!”

หลี่เจียงสงตะโกนว่า: “ทุกคน ลงมือพร้อมกัน!”

ตามคำสั่งของหลี่เจียงสง ไม่ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ หรือว่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ พุ่งไปทางหลี่จ้งอย่างพร้อมเพรียงกัน

แม้ว่าตอนนี้หลี่จ้งจะน่ากลัวเป็นอย่างมาก แต่เขาสูญเสียการควบคุมตัวเองไปแล้ว ตอนนี้ก็เหมือนกับร่างกายที่ควบคุมโดยคนอื่น ต้องการที่จะปะทุความแข็งแกร่งดั้งเดิมออกมา ทำไม่ได้ด้วยซ้ำ

แม้ว่าผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่จะประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ แต่การสูญเสียส่วนใหญ่เป็นผู้แข็งแกร่งขั้นต้นและระยะกลาง ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนที่เหลือ โดยพื้นฐานก็เป็นแดนเทพชั้นยอดและกึ่งแดนมนุษย์ ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพระยะปลายหลายคน

และผู้แข็งแกร่งทั้งสามของราชวงศ์ ต่างก็อยู่แดนเทพชั้นยอด

การจัดการเตรียมการด้านการรบแบบนี้ เป็นชั้นยอดที่มีอยู่อย่างเป็นแน่นอน ผู้แข็งแกร่งหลายคนลงมือ แทบจะในทันที การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของทุกคน กระแทกไปบนตัวของหลี่จ้งอย่างต่อเนื่อง

“อ๊าก!”

หลี่จ้งตะโกน โจมตีลงไปอย่างกะทันหัน แล้วผู้แข็งแกร่งอีกคนของตระกูลหลี่ก็ถูกฆ่า

“ทุกคน ถอยกลับทันที!”

แต่ว่า หลี่จ้งในตอนนี้ทานยาชนิดใหม่ที่ดอกเตอร์แบล็กวิจัยผลิต ในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน นอกจากผู้พิทักษ์ราชวงศ์ ยังจะมีใครสามารถปราบปรามหลี่จ้งได้

ในไม่ช้า ก็ผ่านไปอีกห้านาที ในขณะนี้ ลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนก็ปรากฏตัวขึ้น เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์ซ่านกวน

“ทุกคนฟังคำสั่ง รีบลงมือโจมตีหลี่จ้งอย่างรุนแรงที่สุด จากนั้นล่าถอยอย่างรวดเร็ว! ต่อจากนั้นรอโอกาสที่จะเปิดการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดอีก!”

ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์เหล่านั้นที่มาตั้งแต่แรก หัวหน้าของผู้แข็งแกร่ง ตะโกนเสียงดังอย่างทันหัน

“ครับ!”

ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ตอบรับ

“ทุกคน ฆ่า!”

ตามด้วยการเข้าร่วมของผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ซ่านกวน แรงกดดันของผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ก็ลดลง แต่ความสูญเสียครั้งใหญ่ก็ยังคงหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในไม่ช้า ผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ก็รู้สึกสิ้นหวัง และมีคนพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้สารนี้แข็งแกร่งเกินไป พวกเราก็ไม่ใช่คู่ต่อด้วยซ้ำ เป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าทุกคนที่นี่จะต้องตายอยู่ที่นี่”

“ไม่มีทางอื่นแล้ว ตอนนี้ทำได้เพียงใช้ชีวิตเพียงเพื่อฆ่าหลี่จ้งตาย ไม่เช่นนั้นเมืองราชวงศ์ซ่านกวนจะเป็นนรกบนดินอย่างสมบูรณ์!”

หัวหน้าผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ก็กัดฟันพูดด้วยความแค้น เขาก็ย่อมเข้าใจเป็นธรรมดา พวกเขาใช้พลังมากมาย แต่จะทำยังไงได้?

ในเวลานี้ หยางเฉินมองดูใบหน้าที่คุ้นเคยอย่างกะทันหัน ในเวลานี้กำลังซ่อนตัวอยู่เหนือต้นไม้สูงตระหง่าน อีกฝ่ายถือขลุ่ยในมือ และกำลังเป่าเล่นอยู่

เมื่อหยางเฉินเห็นใบหน้านั้นชัดเจน สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันที: “อวี๋เหวินปิง!”

ยังไงเขาก็คาดไม่ถึงว่า ในเวลานี้คนที่เป่าขลุ่ยใช้เสียงขลุ่ยมาควบคุมหลี่จ้ง จะเป็นอวี๋เหวินปิง ตอนนั้นหลังจากที่อวี๋เหวินปิงฆ่าอวี๋เหวินเกาหยาง ก็หายตัวไปในทันที

หยางเฉินตามหาอวี๋เหวินปิงอยู่ตลอด คาดไม่ถึงจะได้เจอกันที่นี่ในวันนี้ ยิ่งคาดไม่ถึงว่า อวี๋เหวินปิงสามารถควบคุมหลี่จ้งด้วยเสียงขลุ่ย