The king of War นิยาย บท 1568

ไม่นานหยางเฉินก็เดินมาถึงห้องแยกในตัวปราสาท

ร่างชายวัยกลางคนสวมชุดสูทแบบตะวันตกยืนอยู่หน้าหน้าต่าง เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามา เขาก็หันมาด้วยรอยยิ้มมองไปยังหยางเฉิน

“ลุงเฝิง !”

เมื่อเห็นอีกฝ่าย หยางเฉินก็ตะโกนเรียก

คนที่หยางเฉินเรียกว่าลุงเฝิง ก็คือพ่อของหม่าชาว เฝิงจื้อหย่วน

เฝิงจื้อหย่วนพยักหน้าเบา ๆ พลางชี้ไปยังโซฟาข้าง ๆ รอให้หยางเฉินนั่งลงจึงพูดขึ้น “ข้าเรียกเจ้ามาเพราะมีเรื่องต้องการจะขอร้อง”

หยางเฉินตอบ “เชิญท่านลุงเฝิงบอกมาได้เลย !”

เฝิงจื้อหย่วนยิ้มและพูดว่า “ในงานราชพิธี ข้ากลัวว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น ข้าหวังว่าถึงเวลานั้นเจ้าจะช่วยปกป้องหม่าชาว”

“อืม ?”

หยางเฉินขมวดคิ้ว สีหน้าแสดงอาการตกใจ

เขารู้ดีว่าจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น เพียงแต่เมื่อได้ยินเฝิงจื้อหย่วนพูด ทำไมเรื่องที่เกิดขึ้นถึงเป็นอันตรายต่อหม่าชาว ?

แล้วยังให้เขาไปปกป้องหม่าชาวอีก ?

ใบหน้าของเฝิงจื้อหย่วนยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดต่อ “เจ้าน่าจะรู้ ว่าในราชวงศ์เฝิงของเรามีคนมากมายจ้องตำแหน่งรัชทายาท ในขณะที่หม่าชาวกำลังจะขึ้นครองราชย์เป็นทายาทรุ่นถัดไป ก็มีคนมากมายไม่ต้องการเห็นเขาประสบความสำเร็จ”

“แม้ว่าพลังของราชวงศ์เฝิงจะแข็งแกร่ง แต่ในยุทธภพนี้ก็ยังมีคนแข็งแกร่งอยู่อีกมาก ผู้แข็งแกร่งในราชวงศ์เฝิงอาจจะไม่ได้ทำร้ายท่านโดยตรง แต่ว่าเขาสามารถยืมมือของคนอื่นได้”

“เจ้ากับเขาเป็นสหายร่วมชะตากรรมกัน คงเหลือเพียงแค่เจ้าที่คอยปกป้องเขา ข้าถึงจะวางใจได้”

ได้ฟังคูดเหล่านี้ของเฝิงจื้อหย่วน สีหน้าของหยางเฉินดูกระอักกระอ่วนขึ้นทันที และเขาก็ได้ให้คำสัญญาแก่เฝิงจื้อเอ้าไว้แล้ว ว่าในวันนี้จะต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าหมี่เสวี่ยเป็นพี่สาวของหม่าชาว

แต่ทว่าตอนนี้เฝิงจื้อหย่วนกลับให้เขามาปกป้องหม่าชาว

ในตอนนี้เขาแทบจะไม่สามารถมองข้ามชายคนนี้ไปได้เลย

เขารู้ดีว่าจิตใจของเฝิงจื้อหย่วนลึกเกินจะหยั่งถึง เรื่องที่หม่าชาวถูกทิ้งไปเมื่อ 26 ปีก่อน เป็นไปได้ว่าอาจจะเป็นการจัดฉากของเขา

แต่ตอนนี้เขากลับมาขอร้องให้ช่วยปกป้องหม่าชาว

สรุปแล้วสำหรับเขา เขาเห็นหม่าชาวเป็นเพียงเบี้ยหรือเป็นลูกชายกันแน่ ?

หยางเฉินไม่พูดอะไร เฝิงจื้อหย่วนยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ข้ารู้ว่าเจ้าลำบากใจ แม้ว่าเจ้าจะรับปากกับเฝิงจื้อเอ้าไว้แล้วว่าจะช่วยเหลือเขาก็ไม่เป็นไร เจ้ายังสามารถทำสิ่งที่คุยกันไว้ได้ ข้าเพียงแค่หวังไว้ว่า ในขณะที่เจ้าช่วยเหลือเฝิงจื้อเอ้าอยู่ ก็อย่าลืมปกป้องหม่าชาวไปด้วยเท่านั้น”

ไม่นึกเลยว่า เรื่องที่เขาตกลงช่วยเหลือเฝิงจื้อเอ้า เฝิงจื้อหย่วนก็รู้อยู่แล้ว

“จริงรึเปล่าที่เขาบอกกับเจ้าว่าข้ามีลูกชายอยู่อีกมากมาย และยังบอกเรื่องเมื่อ 26 ปีก่อนด้วย ที่ราชวงศ์เฝิงถูกสับเปลี่ยนเด็กทารกไป”

“เป็นเพราะว่าลูกคนแรกของข้าเป็นลูกสาว ดังนั้นข้าจึงจงใจทิ้งหม่าชาวไป หลังจากนั้นก็ไปมีลูกกับหญิงอื่น รอจนกระทั่งคลอดเด็กออกมา รอเวลาที่เหมาะสม ก่อนจะพาตัวลูกชายคนแรกกลับมาราชวงศ์เฝิง หลังจากนั้นบอกว่านี่คือเด็กทารกที่หายตัวไปเมื่อ 26 ปีก่อน ใช่รึเปล่า ?”