The king of War นิยาย บท 1570

หม่าชาวที่ยืนอยู่หน้าเวที เวลานี้เขามองไปยังหยางเฉินด้วยความตกใจ โดยคิดไม่ถึงเลยว่าในสถานการณ์เช่นนี้ หยางเฉินจะยืนขึ้นแล้วช่วยเฝิงจื้อเอ้าให้การเท็จ

ตัวเขานั้นรู้ดีอยู่แล้วว่าตนเองไม่มีพี่สาว มีเพียงน้องสาวเท่านั้น

ไม่เพียงแค่หม่าชาวเท่านั้น แต่สายตาของผู้ชมต่างก็จับจ้องไปยังหยางเฉิน ทำให้ทุกคนต่างเกิดความอยากรู้อยากเห็นในตัวชายหนุ่มคนนี้

แววตาอันคมกริบของฝ่าบาทเองก็ทรงมองไปยังชายคนนี้ ในเวลานั้นหยางเฉินก็รับรู้ได้ว่ารอบตัวเขาถูกห้อมล้อมไปด้วยความตาย เพียงแค่คำพูดเพียงคำเดียวเท่านั้น ก็สามารถทำให้เขาตายได้

ราชวงศ์เฝิงคือหนึ่งในสองของราชวงศ์โบราณ ซึ่งเต็มไปด้วยเสือซ่อนเล็บมากมาย แน่นอนว่าผู้ที่เป็นถึงแดนเหนือมนุษย์จะต้องมีไม่ต่ำกว่าสิบคน

อีกทั้งเขาเองก็ไม่อาจทราบถึงระดับพลังของฝ่าบาทได้ แต่เขาสามารถเดาได้ว่า อย่างน้อย ๆ ต้องไปถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดแน่

เท่าที่เขารู้แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดเป็นอุปสรรคที่ยากลำบากมาก มีเพียงคนเพีบงหยิบมือเท่านั้นที่สามารถก้าวข้ามผ่านไปได้ ขนาดว่าผู้รักษาทั้งสี่ทิศแห่งราชวงศ์เฝิง ยังทำได้เพียงแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด

แต่ในตอนนี้ ผู้นำแห่งราชวงศ์เฝิงก็ได้ผ่านไปยังแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดได้แล้ว

ภายใต้ความสนใจของทุกคน หยางเฉินค่อย ๆ ลุกขึ้น สายตามองไปยังหม่าชาว ในขณะที่หม่าชาวเองก็มองมาที่เขาเช่นกัน ในแววตาเต็มไปด้วยคำถาม

หยางเฉินพยักหน้าเล็กน้อยให้เขาสบายใจ จากนั้นก็มองไปยังฝ่าบาทแล้วพูดว่า “หม่าชาวเป็นสหายร่วมเป็นร่วมตายกับข้า ตอนที่เขายังเด็ก ก็ถูกพี่สาวของตนเองทำให้หายตัวไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนกระทั่งเมื่อหนึ่งปีก่อน ในที่สุดเขาก็หาพี่สาวของตนเองเจอ”

“ข้าได้หาคนไปทดสอบ DNA ของพวกเขาทั้งคู่แล้ว สามารถยืนยันได้ว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดจริง แต่ว่า หมี่เสวี่ยพี่สาวก็เขาก็ประสบอุบัติเหตุรถชนจนบาดเจ็บหนักไปเมื่อหนึ่งปีก่อน จนกระทั่งตอนนี้ยังเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่”

เมื่อได้ฟังเรืองราวที่หยางเฉินพูด หม่าชาวก็เข้าใจในสิ่งที่เขาทำทันที แม้จะยังสับสนอยู่บ้าง แต่ก็รู้ดีว่ไม่ใช่เพราะต้องการทำร้ายเขา

เมื่อหยางเฉินพูดออกมาแบบนี้ ก็สามารถแน่ใจได้ว่า เขาต้องสามารถปกป้องลูกชายของเขากับอ้ายหลินได้แน่ ไม่อยากนั้นคงไม่พูดแบบนี้ออกมา

คำพูดของหยางเฉินเปรียบได้ดังคลื่นสึนามิที่ซัดเข้าฝั่ง ตอนนี้ผู้คนทั้งหมดต่างตกอยู่ในความกระวนกระวาย

“ก่อนหน้านี้ หม่าชาวไม่ได้เป็นผู้สืบทอดรัชทายาทรุ่นที่สิบเก้าของราชวงศ์เฝิงจริง ดูท่าแล้ว ในตอนนั้นอาจจะเป็นฉากละครที่เฝิงจื้อหย่วนสร้างขึ้นมาก็ได้”

“ไม่คิดเลยจริง ๆ ว่า เฝิงจื้อหย่วนจะโหดเหี้ยมได้ถึงเพียงนี้ เพื่ออำนาจแล้ว ขนาดลูกในไส้ของตนเองยังลงมือทิ้งได้ลงคอ”

......

เมื่อคนของราชวงศ์เฝิงได้พูดออกมา แววตาแฝงด้วยรอยยิ้มของทุกคนก็มองไปยังเฝิงจื้อหย่วน โดยเฉพาะของเหล่าบ้านทั้งสิบหก

ในราชวงศ์เฝิง ผู้ที่อาวุโสกว่าจะถูกให้การเคารพ เนื่องจากเฝิงจื้อหย่วนเป็นลูกคนรอง และเป็นเจ้าบ้านแห่งบ้านที่สอง จึงเป็นรองเพียงแค่ฝ่าบาทและเฝิงจื้อเอ้าเท่านั้น

หากเรื่องที่เฝิงจื้อหย่วนทิ้งหม่าชาวไปเป็นความจริง ถ้าอย่างนั้นตำแหน่งของเขาในราชวงศ์เฝิงก็จะถูกลดทอนไป

จนอาจถึงขนาดถูกขับไล่ออกจากราชวงศ์เฝิง

ฝ่าบาทจ้องมองไปยังหยางเฉินอย่างเคร่งขรึม แรงกดดันลมปราณวิถีบู๊รายล้อมรอบตัวของหยางเฉิน

หยางเฉินมองไปยังฝ่าบาทโดยไร้ซึ่งความกลัว ลมปราณวิถีบู๊ก็ลอยขึ้นไปบนอากาศ

ปราณวิถีบู๊แดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าปะทุขึ้น !

ทำให้ผู้ชมต่างตกตะลึง !

ความจริงที่ว่าหยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าทำให้ผู้คนต่างตกใจ ไม่น้อยไปกว่าที่หม่าชาวไม่ใช่รัชทายาทรุ่นที่สิบเก้าแห่งราชวงศ์เฝิงเลย