วินาทีต่อมา ชายชราผมขาวที่มีใบหน้าเหมือนเด็กก็ปรากฏตัวขึ้น
ในขณะเดียวกับที่หยางเฉินไปปรากฏตัวอยู่ที่เวที โดยที่เขาเองก็ไม่รู้ว่าชราคนนี้เป็นใคร แต่ร่างกายชายคนนี้กลับเต็มไปด้วยแรงกดดันของลมปราณวิถีบู๊อันกล้าแกร่ง
ก่อนหน้านี้เฝิงจื้อหย่วนให้เขาตกลงคอยปกป้องหม่าชาว
หยางเฉินมีลางสังหรณ์ว่าอันตรายของหม่าชาวจะมาจากชายคนนี้
“เจ้าเป็นใคร ?”
ฝ่าบาทที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ถามไปยังชายชราคนนั้นด้วยความเยือกเย็น
ทั้งคู่ต่างก็สัมผัสได้ว่าพลังของทั้งคู่ต่างก็เทียบเคียงกันได้
หรือก็คือพลังของอีกฝ่ายก็คือแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดเช่นกัน
เพียงอึดใจเดียว ฝ่าบาทและผู้ชมต่างก็ได้สติกลับมา จับจ้องไปยังชราผมขาวหน้าตาเหมือนเด็กด้วยความตกใจ
ชายชราไม่ไม้แต่จะสนใจฝ่าบาท ดวงตาทั้งคู่มองไปยังหม่าชาวด้วยแววตาอันคมกริบ
ในเวลานี้ หม่าชาวราวกับอยู่ในห้องเย็น บรรยากาศเยือกเย็นไปจนถึงกระดูก เขารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามกำลังเข้ามาหาเขา
หม่าชาวถามไปว่า “พี่เฉิน เขาเป็นใครกัน ?”
เมื่อชายชราผมขาวปรากฏตัวขึ้น หยางเฉินก็เข้ามาอยู่ข้างกายเขาทันที แปลว่าหยางเฉินอาจจะรู้อะไรบางอย่าง
หยางเฉินตอบอย่างสงสัย “ข้าเองก็ไม่รู้ แต่เป็นไปได้ว่าเขามาที่นี่ก็เพราะเจ้า และเป็นพ่อเจ้าที่ให้ข้าคอยปกป้องเจ้า”
หม่าชาวอึ้ง ดวงตาทั้งคู่เหลือบมองไปยังเฝิงจื้อหย่วน แต่ทันทีที่เขามองไป ก็ไม่พบเฝิงจื้อหย่วนแล้ว
หยางเฉินเองก็มองไป เมื่อเห็นว่าเฝิงจื้อหย่วนหายตัวไป เขาก็ขมวดคิ้วขึ้น
แม้ว่าเขาจะเชื่อในสิ่งที่เฝิงจื้อหย่วนพูด แต่ก็ไม่ได้เชื่อทั้งหมด จนถึงตอนนี้เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าแท้จริงแล้วเฝิงจื้อหย่วนเป็นคนอย่างไรกันแน่
กระทั่งตอนนี้ เฝิงจื้อหย่วนก็มาหายตัวไปอีก ทำให้เขายิ่งร็สึกไม่สบายยิ่งขึ้น
ขณะนั้นเอง ชายชราผมขาวก็แผ่พลังลมปราณวิถีบู๊ออกมา พลังแห่งการฆ่าฟันพุ่งไปยังหยางเฉินทันที
“หาโอกาสหนีออกไปจากที่นี่ซะ !”
หยางเฉินเข้าไปขวางด้านหน้าหม่าชาว พูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
หม่าชาวไม่ตอบสนองอะไร แววตามองเขาแสดงออกถึงด้วยความมุ่งมั่น เขารับรู้ได้ว่าชายชราผมขาวคนนี้ต้องการจะสังหารเขา ด้วยพลังระดับนี้ หากเขาหนีไป หยางเฉินจะจัดการอีกฝ่ายได้ยังไง ?
“ตาย !”
น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับความตาย ดังมาจากชายชราผมขาว วินาทีต่อมา ร่างของเขาก็หายไป
ในขณะเดียวกัน พลังลมปราณของหยางเฉินก็พุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด เทคนิคการหายใจขั้นหกของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน รวมกับสายเลือดคลั่ง สองขุมพลังหลอมรวมเข้าด้วยกัน ทำให้ระดับพลังจากแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า กลายเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดทันที
ไม่มีเวลาให้ลังเล เขาสะบัดมือไปยังความว่างเปล่า
“ตู้ม !”
หลังจากนั้น ก็เสียงดังมหาศาลขึ้น
ชายชราใช้ฝ่ามือตบไปยังหมัดที่หยางเฉินเหวี่ยงออกมา
หยางเฉินรู้สึกว่ามือข้างนี้แทบหัก พลังอันน่ากลัว จากปลายหมัด มายังข้อมือจนกระทั่งเข้าไปยังทั่วร่าง
หยางเฉินรับรู้ได้ถึงรสชาติในลำคอ เขากระอักเลือดออกมาคำโต บินไถลไปไกลกว่าสิบเมตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...