บทที่ 1594 เอาชนะฉันให้ได้ก่อน – ตอนที่ต้องอ่านของ The king of War
ตอนนี้ของ The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1594 เอาชนะฉันให้ได้ก่อน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
คนทั้งหมดที่นี่ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพ สำหรับสถานการณ์ของราชวงศ์ทั้งสี่ในจิ่วโจว พวกเขามีความเข้าใจอย่างชัดเจน พูดได้ว่า ราชวงศ์ทั้งสี่ถ้าไม่รวมตระกูลบู๊โบราณและราชวงศ์โบราณ เป็นสี่ราชวงศ์ที่แข็งแกร่งที่สุด
ตอนนี้ สามตระกูลใหญ่ ได้ประกาศสงครามกับราชวงศ์เย่พร้อมๆ กัน นี่คือการลบชื่อของราชวงศ์เย่ออกจากราชวงศ์ทั้งสี่อย่างสมบูรณ์!
หยางเฉินมองไปทางผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่อย่างไร้ความรู้สึก และ ไม่ได้ขัดขวางราชวงศ์อื่นที่กำลังป่าวประกาศสงครามกับราชวงศ์เย่
เขาคือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ และลงมือกับผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในระดับต่ำกว่าแดนเหนือมนุษย์ อาจจะไม่เหมาะสมยิ่งหนัก แต่ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ทั้งสี่ เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ เขาไม่ต้องลงมือเอง ก็สามารถลงมือกับราชวงศ์เย่ เขาไม่ถือสา
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพทุกสารทิศ ณ ตอนนี้ทุกคนต่างนิ่งอึ้ง
ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ แต่ละคนมีสีหน้าซีดเซียวมาก เย่เจียงกัดฟัน ใบหน้าที่โกรธกริ้ว แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากล้าที่จะโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร
ราชวงศ์ทั้งสามประกาศสงครามกับราชวงศ์เย่พร้อมกัน เขาจะขัดขวางได้อย่างไร?
“ราชวงศ์ซ่านกวน โปรดให้การชี้แนะกับผู้แข็งแกร่งแห่งราชวงศ์เย่ด้วย!”
ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดที่นำโดยราชวงศ์ซ่านกวน เดินตรงไปยังสังเวียน สายตาดุร้าย จ้องมองไปในทิศทางราชวงศ์เย่
เย่เจียงพูดด้วยความโกรธ “ผู้อาวุโสซ่านกวน ยังไงท่านก็เป็นผู้อาวุโสรุ่นใหญ่ และเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพชั้นยอด ท้าทายราชวงศ์เย่ของพวกเรา ค่อนข้างไม่เหมาะสม?”
ผู้นำทีมของผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ซ่านกวน ชื่อซ่างกวนยี่ คือเสด็จอาของซ่านกวนโหรว
ในเวลานี้ เขาได้ขึ้นไปบนสังเวียนด้วยตัวเอง และเชิญผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่มาสู้ เห็นได้ชัดว่ากลั่นแกล้งราชวงศ์เย่
แต่เขาเข้าใจว่า นี่คือผลลัพธ์ที่หยางเฉินต้องการ
กษัตริย์ซ่านกวนเคยทำให้หยางเฉินไม่พอใจมาก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะซ่านกวนโหรว หยางเฉินคงจะพุ่งเป้าไปที่ราชวงศ์ซ่านกวนนานแล้ว และตอนนี้ก็เป็นโอกาสที่ดีที่จะซ่อมแซมความสัมพันธ์กับหยางเฉิน
ซ่านกวนยี่มองไปที่เย่เจียงอย่างเย็นชาและพูดว่า “ในเมื่อคุณบอกว่าฉันรังแกพวกคุณ งั้นฉันแค่คนเดียว ท้าทายผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ทุกคน มาเลย! ให้ฉันได้เห็นเป็นบุญตา ว่าผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ มีน้ำยาแค่ไหน "
สีหน้าของเย่เจียงยิ่งดูแย่ลง เดิมทีพวกเขาก็ไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของราชวงศ์เย่ ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็เป็นเพียงแดนเทพขั้นปลายเท่านั้น แต่ซ่างกวนยี่เป็นผู้แข็งแกร่งของแดนเทพชั้นยอดที่แท้จริง แม้ว่าคนของราชวงศ์เย่ทั้งหมดร่วมมือกัน ก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซ่างกวนยี่
แต่ถ้าพวกเขาไม่ร่วมมือกัน เกรงว่าจะไม่มีคนไหนเลยที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของซ่างกวนยี่
ในเวลานี้ ไม่เพียงแต่ราชวงศ์ซ่านกวนเท่านั้นที่จ้องจับราชวงศ์เย่ แม้แต่ราชวงศ์ต้วนและราชวงศ์หลงต่างก็จับจ้องไปที่ราชวงศ์เย่ แม้กระทั่งผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพทั่วไป ก็จับจ้องราชวงศ์เย่
ไม่ว่าใครก็ดูออกว่า ราชวงศ์เย่ตกเป็นเป้าของราชวงศ์ทั้งสาม จากนี้ไปในอนาคตราชวงศ์เย่จะยังคงดำรงต่อไปได้หรือไม่ คงไม่มีใครรู้ได้
เย่เจียงกัดฟันพูด “ในเมื่อผู้อาวุโสซ่านกวนให้พวกเราทั้งหมดเข้าไปพร้อมกัน ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไม่เกรงใจล่ะ!”
ท้ายที่สุด เขาได้ออกคำสั่ง แดนเทพผู้แข็งแกร่งทั้งห้าของราชวงศ์เย่ ก็รีบวิ่งเข้าหาซ่างกวนยีพร้อมกัน
ทันทีที่ซ่างกวนยีขยับเท้า
ในวินาทีถัดมา ทุกคนเห็นเพียงภาพร่างที่หายไป เมื่อร่างของซ่างกวนยีปรากฏตัวอีกครั้ง เห็นเพียงหมัดที่เขาต่อยออกไป โจมตีเข้าไปในตัวแดนเทพชั้นกลางของราชวงศ์เย่
“ตูม!”
ด้วยเสียงที่ดัง ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ เลือดพุ่งออกมาจากปาก ตัวก็ลอยออกไป
“ตูมตูมตูม!”
อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่จบ ภายใน3วินาทีข้างหน้า เสียงกระแทกที่ไม่น่าฟังก็ดังขึ้นติดต่อกัน ผู้แข็งแกร่งอีกสามของราชวงศ์เย่กระอักเลือดแล้วกระเด็นออกไป
ในตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งห้าของราชวงศ์เย่ เวลานี้เหลือเพียงเย่เจียงคนเดียว
สีหน้าของเย่เจียงซีดมาก เมื่อเห็นผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ที่อยู่รอบตัว แต่ละคนกระอักเลือดและล้มลงกับพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ตายแน่!
ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ที่มากันห้าคน และตอนนี้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งสี่คน ได้ตายไปหมดแล้ว!
ทั้งสนามเงียบสงัด!
ทุกคนมองไปที่ซ่างกวนยี่ด้วยความตกใจ แต่ซ่างกวนยี่กลับสงบนิ่ง ไม่ได้ไปฆ่าเย่เจียง หลังจากสังหารผู้แข็งแกร่งทั้งสี่คน ก็ออกจากสังเวียน
ดังนั้น ผู้แข็งแกร่งที่ต้องการเข้าร่วมการประลอง ก็ต้องยอมแพ้
ชั่วพริบตาเดียว หนึ่งนาทีก็ผ่านไป
ซ่างกวนยี่ได้พูด “ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ถือว่าพวกคุณทุกคนสละสิทธิ์!"
หลังจากพูดจบ เขาก็มาข้างๆหยางเฉิน โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณหยาง ฉันยอมแพ้ท่าน!”
หยางเฉินเหลือบมองซ่างกวนยี่เล็กน้อย ไอ้เจ้านี่ รู้งานตัวเองนี่
รู้ว่าเขาไม่ชอบเสียเวลา ซ่างกวนยี่จึงลงมือด้วยตนเอง สังหารผู้แข็งแกร่งทั้งสี่คนของราชวงศ์เย่อย่างดุเดือด เพื่อทำให้ผู้ชมตกใจ
จากนั้นเขาก็ยอมแพ้ให้กับหยางเฉิน ด้วยวิธีนี้หยางเฉินไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมการประลอง ก็สามารถได้ชัยชนะในศึกชิงเจ้าแห่งราชาเจ้าราชาเยี่ยนตู
หลงจิ้นและต้วนเย่ ก็ตกตะลึงเช่นกัน ในเวลานี้มีแต่ความสำนึกผิด ซ่างกวนยี่ทำอย่างนี้ ต้องได้รับความโปรดปรานจากหยางเฉินอย่างแน่นอน
อาจพูดได้ว่า ตอนนี้เกือบจะแน่ใจแล้วว่า หยางเฉินเป็นราชาแห่งเมืองเยี่ยนตู เรื่องการสืบทอดตี้ชุนก็แน่นอนเช่นกัน
ก็หมายความว่า ต่อจากนี้ไป รอบตัวของหยางเฉิน จะถูกห้อมล้อมด้วยผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์มากมายที่มาจากตี้ชุน มองไปจิ่วโจวทั่วสารทิศ จะมีใครอีกบ้างที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา?
“ถ้าอย่างนั้น ก็ขอขอบคุณท่านผู้อาวุโสซ่างกวนมาก!”
หยางเฉินมองไปที่ซ่างกวนยี่ และพูดด้วยรอยยิ้ม
ซ่างกวนยี่พูดอย่างรวดเร็ว “คุณหยางจริงจังไปแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของท่าน มองไปจิ่วโจว ทั่วสารทิศ จะมีซักกี่คนที่เป็นคู่ต่อสู้ของท่าน? เดิมทีผมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของท่านเลย ท่านเป็นราชาแห่งเมืองเยี่ยนตู เหมาะสมที่สุดแล้ว!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ หลงจิ้นก็รีบตะโกน “ยินดีกับคุณหยางด้วย ที่ได้เป็นคิงแห่งเยี่ยนตู!”
ต้วนเย่ก็พูดอย่างรวดเร็ว “ยินดีด้วยคุณหยาง ที่ได้เป็นคิงแห่งเยี่ยนตู!”
ในขณะนี้ จู่ๆก็มีเสียงที่มาไม่ถูกที่ทุกเวลาดังไปทั่วสถานที่ “ถ้าต้องการเป็นราชาแห่งเมืองเยี่ยนตู เอาชนะฉันให้ได้ก่อน!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...