The king of War นิยาย บท 1614

คำพูดของหวงจิ้น ยั่วโมโหหยางเฉินถึงขั้นสุดแล้ว ระเบิดหมัดหนึ่งออกมา ต่อยหวงจิ้นถอยหลังไปโดยตรง

หยางเฉินกัดฟันบอกว่า “ในเมื่อคุณวอนหาที่ตาย งั้นผมจะทำให้เป็นจริงเอง!”

พอพูดจบลง กำลังอันบ้าคลั่ง ระเบิดออกจากบนตัวเขา เห็นเพียงในดวงตาเขาเคลือบไปด้วยสีเลือด ขณะเดียวกัน ตรงกลางหน้าผากของเขา มีลายที่เป็นสีเลือดพุ่งออกมาแล้ว

สีหน้าหวงจิ้นเคร่งขรึมอย่างยิ่ง จากบนตัวของหยางเฉิน เขาสัมผัสถึงลักษณะพลังที่ไม่มีทางต้านทานได้ ลักษณะพลังอันนี้ อย่างน้อยเป็นระดับความแกร่งของแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด

ในสายตาของหวงจิ้น เต็มไปด้วยความหนักแน่นทรหด ไม่ได้ถอยหนีเพราะหยางเฉินแกร่งขึ้นเลยสักนิด

“ฆ่า!”

หยางเฉินตะโกนอย่างโมโห เข้าไปฆ่าทางหวงจิ้นโดยตรง

หวงจิ้นกระโดดขึ้นจากพื้น ออกปะทะสู้รบแบบซึ่งหน้า

“ปึง!”

การโจมตีปะทะเข้าด้วยกัน เห็นเพียงร่างกายของหวงจิ้น กระเด็นถอยไปโดยตรงเจ็ดแปดก้าว กลับมามองที่หยางเฉิน ไม่ถอยแต่กลับบุกเข้า พุ่งเข้าไปหาหวงจิ้นอีกครั้งหนึ่ง

“ปึงๆๆ!”

การโจมตีแต่ละครั้งของหยางเฉินตกลง ทำเอาหวงจิ้นถอยหลังไปเจ็ดแปดก้าว โจมตีลงมานับครั้งไม่ถ้วน ร่างกายของหวงจิ้นกระเด็นถอยไปหลายสิบก้าว มุมปากยังมีเลือดสดไหลออกมา

“ไม่เสียงแรงเป็นผู้ครอบครองสายเลือดคลั่ง แกร่งมากตามคาด ถ้านายมีความสามารถแค่นี้ อยากจะฆ่าฉัน เดิมทีมันไม่พอหรอก!”

หวงจิ้นเช็ดเลือดตรงมุมปากแล้ว ทันใดนั้นหลับตาทั้งสองลง ไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

หยางเฉินก็ไม่รีบร้อน รอหวงจิ้นอยู่

หลังผ่านไปหลายสิบวินาที หวงจิ้นลืมตาขึ้นฉับพลัน ตาขาวของเขาหายลับไปทั้งหมด เหมือนมีเพียงลูกตาดำ แปลกประหลาดอย่างพูดไม่ถูก

ขณะเดียวกัน ลักษณะพลังวิถีบู๊บนตัวเขาแกร่งขึ้นกว่าเดิม เวลานี้น่าจะมีลักษณะของแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด

“เฮ้อ!”

เจ้าเมืองแห่งเมืองเหมียวที่กำลังตกปลาอยู่ ถอนหายใจทันใด “นี่นายจำเป็นต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอ? น่าเสียดาย! น่าเสียดาย!”

หยางเฉินไม่เข้าใจความหมายในคำพูดประโยคนี้ของเจ้าเมืองเหมียวสักเท่าไร แต่เขารู้ว่า คำพูดนี้พูดกับหวงจิ้น

หวงจิ้นเอ่ยปาก “ไม่มีอะไรน่าเสียดายหรอกครับ สู้กับผู้ครอบครองสายเลือดคลั่งได้สักตั้ง ผมตายไปก็ไม่เสียใจ!”

พูดจบ เขาตะโกนออกมา “ไค ซิว เซิง ซาง ตู้ จิ่ง จิง สื่อ แปดประตูเปิดออก!”

หลังจากเขาตะโกนพวกนี้ออกมา ลักษณะพลังอันบ้าคลั่ง ระเบิดออกมาจากในร่างกายเขา

สีหน้าหยางเฉินดูตกใจ เขาสามารถรับรู้ได้ว่า หวงจิ้นในเวลานี้ ความสามารถบรรลุถึงระดับของแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดแล้ว

เขารู้ว่า หวงจิ้นมีเพียงความสามารถของแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด ส่วนแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด เดิมทีก็คือด่านยากด่านหนึ่ง น้อยคนมากที่อยู่ภายใต้แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด แล้วระเบิดความสามารถของแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดออกมาได้

ต่อให้เป็นเขา ภายใต้เงื่อนไขที่อาศัยความช่วยเหลือของสายเลือดคลั่งและตำราเทพสงคราม ยังคงทำได้เพียงรักษาแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ดเท่านั้น ต้องฝืนบังคับระเบิดความสามารถของกึ่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดออกมา

ส่วนตอนนี้ คาดไม่ถึงหวงจิ้นใช้แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด ระเบิดความสามารถของแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดออกมาแล้ว

“นายเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม?”

หวงจิ้นเอ่ยปากถามขึ้นกะทันหัน

หยางเฉินไม่กล้าชักช้า ใช้งานตำราเทพสงครามถึงขั้นสุด สายเลือดคลั่งถูกกระตุ้นในชั่วพริบตา ลายตระกูลที่ตรงกลางหน้าผาก สะดุดตาเป็นพิเศษ

ลักษณะพลังวิถีบู๊ของกึ่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปด กระจายออกจากบนตัวเขา

หยางเฉินตะโกนว่า “มาเถอะ!”

หวงจิ้นได้รับคำตอบแล้ว ไม่ลังเลอีกแม้แต่น้อย กระโดดจากพื้นทันใด ร่างกายราวกับสปริง ดีดเด้งออกจากที่เดิม กระโจมไปทางหยางเฉิน

สีหน้าหยางเฉินเคร่งขรึมไร้ที่เปรียบ ไม่กล้าประมาทแต่อย่างใด พอขยับเท้า ก็พุ่งเข้าไปหาหวงจิ้น

“ตึง!”

แวบเดียว ทั้งสองคนปะทะเข้าด้วยกัน ลักษณะพลังวิถีบู๊อันบ้าคลั่ง ระเบิดออกจากบนตัวของทั้งสองคน