The king of War นิยาย บท 1742

ด้วยเสียงคำรามอันดังก้องนี้ของเจ้าเมืองหวย ผู้แข็งแกร่งทุกคนในจวนเมืองหวยเฉิงได้ยินคำพูดของเขา ทุกคนต่างรู้สึกว่าตื่นเต้นกันมาก ในใจของพวกเขา เจ้าเมืองหวยเป็นพระเจ้าของพวกเขา

บัดนี้ เจ้าเมืองหวยได้ออกคำสั่งว่าให้ผู้แข็งแกร่งทุกคนที่อยู่ภายในระยะ 500 เมตรรอบๆจวนเมืองหวยเฉิงเข้ามาพบเขา ดูองอาจขนาดไหน?

ในเวลาเดียวกัน ออร่าบูโดที่น่ากลัวก็เล็ดลอดออกมาจากเขา ปกคลุมทุกคนที่อยู่ภายในระยะห้าร้อยเมตรของจวนเมืองหวยเฉิงจนหมด

เดิมที ผู้แข็งแกร่งบางคนที่ยังแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน เมื่อพวกเขารู้สึกถึงโมเมนตัมของบูโดอันทรงพลังนี้ ต่างก็ตกตะลึง

จากออร่าบูโดที่เจ้าเมืองหวยปล่อยออกมาในตอนนี้ กำลังจะเข้าสู่แดนนภาขั้นหนึ่งแล้วใช่ไหม?

หากพวกเขากล้าหลบหนีไป เกรงว่าคงจะถูกเจ้าเมืองหวยหาเจอทันทีและถูกสังหาร

ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นที่ซ่อนตัวอยู่รอบๆจวนเมืองหวยเฉิงนั้นไม่กล้าเสี่ยง ดังนั้นพวกเขาจึงพากันมาที่จวนเมืองหวยเฉิง

ในชั่วพริบตา ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าสิบกว่าคนก็มาถึงที่ห้องประชุมของจวนเมืองหวยเฉิง

ในขณะนี้ เจ้าเมืองหวยนั่งอยู่ในตำแหน่งหลัก เขาสวมชุดธรรมดา และดูเรียบง่ายและธรรมดา แต่บนตัวกลับส่งกลิ่นอายของผู้นำออกมา

“ผม หลี่ฉงกวาง สมาชิกของตระกูลหลี่ในเมืองเฟิ่งหวงคารวะเจ้าเมืองหวย!”

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายที่ยืนอยู่แถวหน้า ยกมือคารวะเจ้าเมืองหวยและพูด

มีคนนำ ผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆก็เปิดปากพูดและแนะนำตัวเอง

โดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้า แต่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือหลี่ฉงกวาง สมาชิกของตระกูลหลี่ในเมืองเฟิ่งหวง ซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย และอยู่ไม่ไกลจากแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดแล้ว

ผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางกับขั้นต้น

เจ้าเมืองหวยกวาดสายตาไปที่ผู้ชมด้วยสายตาเย็นชา และกล่าวอย่างเย็นชาและหยิ่งผยองว่า“มาพบผม ทำไมถึงไม่คุกเข่า?”

เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตกตะลึง

คนนำที่ชื่อหลี่ฉงกวางยกคิ้ว มองไปที่เจ้าเมืองหวยด้วยท่าทางไม่พอใจและกล่าวว่า"แม้ว่าคุณจะเป็นเจ้าเมืองแห่งจวนเมืองหวยเฉิง คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะให้เราทำพิธีกราบไหว้ใช่ไหม?

เมื่อเสียงของเขาลดลง ความกดขี่ของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวก็ลงมาที่ตัวเขาโดยตรง

ในขณะนี้ หลี่ฉงกวางรู้สึกว่าเลือดทั้งหมดในร่างกายของเขาดูเหมือนจะถูกกดทับไว้ และใบหน้าของเขาก็ขาวซีด

เจ้าเมืองหวยหรี่ตามองหลี่ฉงกวางและตะโกนว่า “คุณพูดว่าอะไรนะ?ผมไม่เข้าใจ คุณพูดอีกครั้งได้ไหม?”

สายตาทั้งคู่ของหลี่ฉงกวางจ้องไปที่เจ้าเมืองหวย เขาสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าของเจ้าเมืองหวยที่มีต่อเขา หากเขากล้าพูดอีกครั้ง เจ้าเมืองหวยจะฆ่าเขาอย่างแน่นอน

ท่าทีของหลี่ฉงกวางอ่อนโยนลงอย่างมาก กล่าวว่า“เจ้าเมืองหวย ข้าน้อยไม่ได้มีความหมายอื่นใด แต่เราไม่ใช่คนของจวนเมืองหวยเฉิง ท่านให้เราคุกเข่ากราบท่าน มันไม่เหมาะสมมั้ง?”

"คุกเข่าลง!"

เจ้าเมืองหวยตะโกนเสียงดัง

หลี่ฉงกวางรู้สึกเพียงว่า สองคำนี้ของเจ้าเมืองหวยเป็นเหมือนฟ้าผ่า ระเบิดกลางหัวของเขา ทำให้เขาอกสั่นขวัญหายไปหมด ในเวลาเดียวกัน การกดขี่อันทรงพลังก็ลงมาที่ตัวเขา

เข่าของเขาอ่อนลงอย่างกะทันหัน"ตุ้บ" เขาคุกเข่าลงบนพื้นอย่างแรง

ในเวลานี้ ทุกคนต่างตกตะลึง!

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าอีกสิบกว่าคนที่จับจ้องมาที่จวนเมืองหวยเฉิง มองดูหลี่ฉงกวางที่คุกเข่าต่อหน้าเจ้าเมืองหวยด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงจนตาค้าง 

"พวกคุณล่ะ?"

สายตาของเจ้าเมืองหวยกวาดไปทั่วผู้ชม มองดูผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าเหล่านั้นแล้วถาม

"ตุ้บ!"

"ตุ้บ!"

...

แม้แต่หลี่ฉงกวางที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา ยังไม่สามารถทนต่อแรงกดดันจากเจ้าเมืองหวยได้ และยังคุกเข่าลงกับพื้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ?