สรุปตอน บทที่ 1742 ต้องจากไป – จากเรื่อง The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง
ตอน บทที่ 1742 ต้องจากไป ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง The king of War โดยนักเขียน เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ด้วยเสียงคำรามอันดังก้องนี้ของเจ้าเมืองหวย ผู้แข็งแกร่งทุกคนในจวนเมืองหวยเฉิงได้ยินคำพูดของเขา ทุกคนต่างรู้สึกว่าตื่นเต้นกันมาก ในใจของพวกเขา เจ้าเมืองหวยเป็นพระเจ้าของพวกเขา
บัดนี้ เจ้าเมืองหวยได้ออกคำสั่งว่าให้ผู้แข็งแกร่งทุกคนที่อยู่ภายในระยะ 500 เมตรรอบๆจวนเมืองหวยเฉิงเข้ามาพบเขา ดูองอาจขนาดไหน?
ในเวลาเดียวกัน ออร่าบูโดที่น่ากลัวก็เล็ดลอดออกมาจากเขา ปกคลุมทุกคนที่อยู่ภายในระยะห้าร้อยเมตรของจวนเมืองหวยเฉิงจนหมด
เดิมที ผู้แข็งแกร่งบางคนที่ยังแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน เมื่อพวกเขารู้สึกถึงโมเมนตัมของบูโดอันทรงพลังนี้ ต่างก็ตกตะลึง
จากออร่าบูโดที่เจ้าเมืองหวยปล่อยออกมาในตอนนี้ กำลังจะเข้าสู่แดนนภาขั้นหนึ่งแล้วใช่ไหม?
หากพวกเขากล้าหลบหนีไป เกรงว่าคงจะถูกเจ้าเมืองหวยหาเจอทันทีและถูกสังหาร
ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นที่ซ่อนตัวอยู่รอบๆจวนเมืองหวยเฉิงนั้นไม่กล้าเสี่ยง ดังนั้นพวกเขาจึงพากันมาที่จวนเมืองหวยเฉิง
ในชั่วพริบตา ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าสิบกว่าคนก็มาถึงที่ห้องประชุมของจวนเมืองหวยเฉิง
ในขณะนี้ เจ้าเมืองหวยนั่งอยู่ในตำแหน่งหลัก เขาสวมชุดธรรมดา และดูเรียบง่ายและธรรมดา แต่บนตัวกลับส่งกลิ่นอายของผู้นำออกมา
“ผม หลี่ฉงกวาง สมาชิกของตระกูลหลี่ในเมืองเฟิ่งหวงคารวะเจ้าเมืองหวย!”
ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายที่ยืนอยู่แถวหน้า ยกมือคารวะเจ้าเมืองหวยและพูด
มีคนนำ ผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆก็เปิดปากพูดและแนะนำตัวเอง
โดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้า แต่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือหลี่ฉงกวาง สมาชิกของตระกูลหลี่ในเมืองเฟิ่งหวง ซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย และอยู่ไม่ไกลจากแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดแล้ว
ผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางกับขั้นต้น
เจ้าเมืองหวยกวาดสายตาไปที่ผู้ชมด้วยสายตาเย็นชา และกล่าวอย่างเย็นชาและหยิ่งผยองว่า“มาพบผม ทำไมถึงไม่คุกเข่า?”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
คนนำที่ชื่อหลี่ฉงกวางยกคิ้ว มองไปที่เจ้าเมืองหวยด้วยท่าทางไม่พอใจและกล่าวว่า"แม้ว่าคุณจะเป็นเจ้าเมืองแห่งจวนเมืองหวยเฉิง คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะให้เราทำพิธีกราบไหว้ใช่ไหม?
เมื่อเสียงของเขาลดลง ความกดขี่ของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวก็ลงมาที่ตัวเขาโดยตรง
ในขณะนี้ หลี่ฉงกวางรู้สึกว่าเลือดทั้งหมดในร่างกายของเขาดูเหมือนจะถูกกดทับไว้ และใบหน้าของเขาก็ขาวซีด
เจ้าเมืองหวยหรี่ตามองหลี่ฉงกวางและตะโกนว่า “คุณพูดว่าอะไรนะ?ผมไม่เข้าใจ คุณพูดอีกครั้งได้ไหม?”
สายตาทั้งคู่ของหลี่ฉงกวางจ้องไปที่เจ้าเมืองหวย เขาสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าของเจ้าเมืองหวยที่มีต่อเขา หากเขากล้าพูดอีกครั้ง เจ้าเมืองหวยจะฆ่าเขาอย่างแน่นอน
ท่าทีของหลี่ฉงกวางอ่อนโยนลงอย่างมาก กล่าวว่า“เจ้าเมืองหวย ข้าน้อยไม่ได้มีความหมายอื่นใด แต่เราไม่ใช่คนของจวนเมืองหวยเฉิง ท่านให้เราคุกเข่ากราบท่าน มันไม่เหมาะสมมั้ง?”
"คุกเข่าลง!"
เจ้าเมืองหวยตะโกนเสียงดัง
หลี่ฉงกวางรู้สึกเพียงว่า สองคำนี้ของเจ้าเมืองหวยเป็นเหมือนฟ้าผ่า ระเบิดกลางหัวของเขา ทำให้เขาอกสั่นขวัญหายไปหมด ในเวลาเดียวกัน การกดขี่อันทรงพลังก็ลงมาที่ตัวเขา
เข่าของเขาอ่อนลงอย่างกะทันหัน"ตุ้บ" เขาคุกเข่าลงบนพื้นอย่างแรง
ในเวลานี้ ทุกคนต่างตกตะลึง!
ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าอีกสิบกว่าคนที่จับจ้องมาที่จวนเมืองหวยเฉิง มองดูหลี่ฉงกวางที่คุกเข่าต่อหน้าเจ้าเมืองหวยด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงจนตาค้าง
"พวกคุณล่ะ?"
สายตาของเจ้าเมืองหวยกวาดไปทั่วผู้ชม มองดูผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าเหล่านั้นแล้วถาม
"ตุ้บ!"
"ตุ้บ!"
...
แม้แต่หลี่ฉงกวางที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา ยังไม่สามารถทนต่อแรงกดดันจากเจ้าเมืองหวยได้ และยังคุกเข่าลงกับพื้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ?
ในไม่ช้า ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าสิบกว่าคนต่างก็ออกจากจวนเมืองหวยเฉิง
หวยเจิ่นรีบพูดว่า“พ่อ ท่านจะปล่อยพวกเขาไปแบบนี้เหรอ?ถ้าพวกเขาจากไปแล้ว พวกเขาจะไม่กลับมาอีกแน่นอน”
เจ้าเมืองหวยส่งเสียงอย่างเย็นชา“หากพวกเขาจากไป แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่กลับมา แต่ไม่เป็นไร พ่อไปทำลายล้างสักหนึ่งตระกูลก่อน มีเพียงวิธีนี้ จึงจะทำให้พวกเขานำผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าของตระกูลตนเองมาที่เมืองหวยเฉิง”
หวยเจิ่นรู้สึกตกตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าเจ้าเมืองหวยจะมีแผนการแบบนี้
ในขณะนี้ พ่อบ้านผู้มีผมสีเขาเต็มหัวเดินเข้ามา โค้งคำนับให้กับเจ้าเมืองหวยเล็กน้อย และกล่าวว่า “เจ้าเมือง เราได้ทำการตรวจสอบแล้ว คนที่เพิ่งถูกท่านฆ่านั้น มาจากคฤหัสถ์เจ้าเมืองชิงโจวเป็น ทายาทของคฤหัสถ์เจ้าเมืองชิงโจว ความแข็งแกร่งของเจ้าเมืองชิงโจวน่าจะเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าอีกเก้าคนที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา
“ตระกูลอื่นๆที่อยู่เบื้องหลังของผู้แข็งแกร่งที่จับตามาที่จวนเมืองหวยเฉิงนั้น ไม่มีอะไรน่ากลัว ในแต่ละตระกูล ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดแม้แต่คนเดียว แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายถือว่าแข็งแกร่งที่สุดในตระกูลแล้ว”
ดวงตาทั้งคู่ของเจ้าเมืองหวยหรี่ลงเล็กน้อย"ถ้าเป็นเช่นนี้ ให้ฆ่าเจ้าเมืองชิงโจวก่อน ขอแค่เขาตาย คน
อื่นๆก็จะพาผู้แข็งแกร่งของตระกูลมาที่จวนเมืองหวยเฉิงแน่นอน"
หลังจากพูดจบ เขาลุกขึ้นและออกจากจวนเมืองหวยเฉิงตามลำพัง
สิ่งที่เกิดขึ้นในจวนเมืองหวยเฉิง ได้แพร่กระจายไปยังจวนมู่อย่างรวดเร็ว
ในบ้านที่หยางเฉินพวกเขาพักอยู่ บนใบหน้าของหวยหลันและเฝิงเสียวหว่าน เต็มไปด้วยความกังวล
เมื่อกี้ หลังจากที่หวยหลันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในจวนเมืองหวยเฉิง เธอก็บอกทุกอย่างให้เฝิงเสียวหว่านฟัง
เฝิงเสียวหว่านถามอย่างกังวล“พี่หลัน พี่ว่า ตอนนี้จวนเมืองหวยเฉิงกำลังเร่งขยาย หลังจากมั่นคงแล้ว เจ้าเมืองหวยจะนำคนของเขาบุกมาที่จวนมู่หรือไม่?”
หวยหลันพยักหน้าโดยไม่ลังเล“แน่นอน!เท่าที่ฉันรู้จักในตัวเจ้าเมืองหวยเฉิง เขาเป็นคนที่ทำอะไรก็ระมัดระวังมาก หลังจากเห็นศักยภาพของพี่หยางแล้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยพี่หยางไปง่ายๆอย่างแน่นอน”
“เพียงแต่ว่า ตอนนี้พี่หยางยังอยู่ในจวนมู่ มีเจ้าเมืองมู่และนักดาบเงาเพชฌฆาตอยู่ในจวนมู่ เจ้าเมืองหวยยังไม่กล้ามาทำอะไรในตอนนี้ แต่ตอนนี้ เจ้าเมืองหวยได้ทำการเคลื่อนไหวที่ใหญ่เช่นนี้ จะทำให้ความแข็งแกร่งของจวนเมืองหวยพุ่งสูงขึ้นในไม่ช้า "
“ขอเพียงข้างกายเขามีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดเพิ่มขึ้นหนึ่งคน เกรงว่าเขาจะนำผู้แข็งแกร่งบุกมาที่จวนมู่ เมื่อเขากลับมาอีกครั้ง จะต้องเตรียมตัวให้พร้อมมากขึ้นกว่าเดิมแน่นอน ถึงตอนนั้นจวนมู่ก็อันตรายแล้ว”
“จวนมู่ตกอยู่ในอันตราย พี่หยางก็เช่นกัน ดังนั้น เราต้องหาทางพาพี่หยางออกจากจวนมู่อย่างเงียบๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...