หนุ่มน้อยคนนี้ไม่ใช่คนอื่น คือกวนเสว่ซงที่กวนเจิ้งซานเรียกมา
หายนะที่เกิดขึ้นกับตระกูลกวนก่อนหน้านี้ ทั้งหมดก็ค่อยๆปรากฏชัดเจนขึ้นมา
และหนุ่มตรงหน้าอายุน้อยกว่าตัวเอง ยกมือขึ้นก็สามารถทำให้ตระกูลกวนพังพินาศย่อยยับได้ และยกมือขึ้นอีกครั้งจะทำให้ตระกูลกวนกลับสู่สภาพเดิม จนกระทั่งทำให้กวนเจิ้งซานกลัวจนยอมแพ้กับการรักษาของกวนเสวี่ยเฟิง
แม้การตายของกวนเสวี่ยเฟิง เป็นเพราะหยางเฉิน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหยางเฉิน ในใจของกวนเสว่ซงกลับไม่มีความโกรธแค้น มีเพียงความกลัวที่อยู่ข้างใน
"รีบไปทักทายคุณหยาง!"
กวนเจิ้งซานไม่สบอารมณ์ต่อความไม่เอาถ่าน ตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ
กวนเสว่ซง เหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน รีบก้มหัวลงแล้วพูดว่า: “คุณหยาง สวัสดีครับ!”
หยางเฉินมองเขา แล้วก็พยักหน้า: “ดี!”
“เสว่ซง ตอนนี้คุณพาคุณหยางไปโรงพยาบาลประชาชนด้วย”
กวนเจิ้งซานพูดสั่งงาน
“ครับ!” กวนเสว่ซง รีบตอบ
กวนเจิ้งซานพาหยางเฉินไปส่งขึ้นรถด้วยตัวเอง มองส่งจนรถจากไป เขาถึงปาดเหงื่อบนหน้าผากของเขา
อยู่ด้วยกันกับหยางเฉิน เขารู้สึกกดดันมาก โดยเฉพาะตอนที่กวนเสว่ซงเห็นหยางเฉินตะลึงงัน เขาเกือบจะตกใจกลัว กลัวว่าหยางเฉินจะอารมณ์เสีย ฆ่ากวนเสว่ซงได้อย่างสบายๆ
หลังจากอารมณ์นิ่งลงแล้ว เขาก็กดโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว: “แจ้งทุกคน ให้มาประชุมที่คฤหาสน์ของฉันด่วน!”
คำพูดเมื่อสักครู่ของหยางเฉิน ความหมายก็ชัดเจนอยู่แล้ว เขาต้องเตรียมตระกูลให้พร้อม ถึงจะสามารถทำให้หยางเฉินพอใจได้
ในขณะนี้ กวนเสว่ซงขับรถไปส่งหยางเฉินที่โรงพยาบาลด้วยตัวเอง
บนถนน กวนเสว่ซง กลัวจนตัวสั่น ไม่กล้าพูดแม้แต่ประโยคเดียว แววตายังคงหวาดกลัวอยู่หลายนาที
หยางเฉินก็ไม่พูดอะไร นั่งบนเบาะหลังระดับไฮเอนด์ หลับตาพักผ่อน
ในสมองกลับวางแผนในอนาคต เหตุผลที่เขาต้องเลือกตระกูลกวน ไม่ใช่ว่าเชื่อใจตระกูลกวนที่สุด แต่เขาถูกใจฐานะของตระกูลกวนที่อยู่ในเจียงโจว
ประคองตระกูลกวนให้วางอำนาจบาตรใหญ่ในเจียงโจว ก็ยิ่งจะทำได้ง่ายดาย
ถึงแม้ต่อไปตระกูลกวนจะปีกกล้าขาแข็งแล้วก็ตาม กล้าทรยศ เขาก็ไม่กลัว
จะประคองตระกูลกวนขึ้นมาได้อย่างไร ก็สามารถทำให้ตระกูลกวนทำลายได้อย่างนั้น
“คุณหยาง ถึงแล้ว!”
เสียงของกวนเสว่ซงดังขึ้น หยางเฉินถึงจะลืมตาขึ้น
“กลับไปแจ้งปู่ของนายด้วย สี่สาวสวยที่ฉันเคยประมูลไว้ที่คลับหลงเถิง ก่อนหน้านี้ ให้เขาคิดหาทางจัดการให้เรียบร้อยอย่างเหมาะสม”
หยางเฉินเพิ่งลงจากรถ จู่ๆก็คิดว่าใช้เงินไป 40 ล้านเพื่อประมูลสาวงามทั้งสี่ และเขาก็พูดกำชับ กวนเสว่ซง ไปประโยคหนึ่ง
“คุณหยางวางใจเถอะ รอผมกลับไป ก็จะไปบอกเรื่องนี้กับคุณปู่” กวนเสว่ซง รีบพูด
“ดี!”
หยางเฉินหันหลังและเข้าไปในโรงพยาบาล
แผ่นหลังของกวนเสว่ซง เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นๆ เมื่อกี้ที่หยางเฉินนั่งข้างหลังเขา เขารู้สึกเหมือนนั่งอยู่กับความตาย
“พี่เฉิน!”
หยางเฉินเพิ่งมาถึงทางเข้าโรงพยาบาล หม่าชาวปรากฏตัวในสายตาของเขา
“พรุ่งนี้ นายไปอยู่ที่บ้านตระกูลกวนสักระยะ รับผิดชอบฝึกอบรมกลุ่มยอดฝีมือที่มีฝีมือดีๆหน่อย” หยางเฉินกล่าว
หม่าชาวพูดอย่างจำใจว่า: “พี่เฉิน ถ้าคุณอยากจะคว้าทั้งเจียงโจวมาจริงๆ เรื่องเพียงแค่นี้ ต้องวุ่นวายขนาดนี้เลยเหรอ?”
หยางเฉินพูดเบาๆว่า: “ถ้าทำแบบนั้น มันจะไม่เป็นการทำผิดกฎเหรอ? ฉันต้องการสร้างเครือข่ายด้วยตัวเอง สักวันหนึ่งจะใช้เครือข่ายเหล่านี้ ไปจัดการตระกูลอวี่เหวิน”
เหมือนกับว่าหม่าชาวกำลังมองเห็นสิงโตตัวหนึ่งจ้องเหยื่อของมัน ในใจสั่นคลอนเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...
รอข้ามปี...