The king of War นิยาย บท 1761

เจ้าเมืองมู่จ้องเจ้าเมืองหวยตาไม่กะพริบ บนใบหน้า มีแววความเคร่งขรึมเพิ่มขึ้นมาระดับหนึ่ง

เพราะจากบนตัวของอีกฝ่าย เขาไม่รู้สึกถึงพลังชีวิตแม้แต่น้อย ทั่วทั้งตัวของเจ้าเมืองหวย ล้วนเป็นกลิ่นอายความตาย

ตอนที่เขากำลังจ้องเจ้าเมืองหวยอยู่ ทันใดนั้นเจ้าเมืองหวยขยับแล้ว ยกหอกขึ้น โจมตีมายังเขา

“ฉิ้ง!”

เจ้าเมืองมู่รีบควงมีดสกัดไว้ มีดอาถรรพ์กับหอกอาถรรพ์กระทบเข้าด้วยกัน เกิดเสียงดังกังวานออกมา

“ครื้นๆๆ!”

ผนังถ้ำด้านหลังของทั้งสองคน หลังจากไม่มีทางรับการกระแทกเข้าด้วยกันกับของอาถรรพ์สองอันได้ พลังยิ่งใหญ่จึงระเบิดออก ก้อนหินจำนวนมากถูกสั่นสะเทือนจนแตก ร่วงหล่นลงมา

สิ่งที่ทำให้เจ้าเมืองมู่ตื่นตกใจคือ ความสามารถของเจ้าเมืองหวย เหมือนจะแกร่งกว่าเดิม

เขาต้องใช้วิชาลับแล้วถึงจะครอบครองพลังอันแข็งแกร่งขนาดนี้ ราคาของการใช้วิชาลับอันนี้มันมหาศาลมาก หลังจากใช้งาน ต่อให้เขามีชีวิตรอดได้ ก็คงกลายเป็นคนพิการคนหนึ่ง

สามารถพูดได้ว่า ความสามารถของเขาในตอนนี้ เทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหนึ่ง

ส่วนพลังการโจมตีของเจ้าเมืองหวยที่เพิ่งระเบิดใส่เขามานั้น ก็บรรลุถึงแดนนภาขั้นหนึ่งเหมือนกันเป็นแน่

พวกนี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งสำคัญคือ เจ้าเมืองหวยดวงตาเหม่อลอยไร้วิญญาณ ทั้งตัวล้วนมีกลิ่นอายความตายเข้มข้นอย่างมาก มีเพียงคนตาย บนตัวถึงครอบครองกลิ่นอายความตายเข้มข้นเช่นนี้ได้

ทุกอย่างบ่งบอกชัดเจนว่าเจ้าเมืองหวยตายแล้ว

“ฉิ้งๆๆ!”

ตอนที่เจ้าเมืองมู่รู้สึกตกใจ เจ้าเมืองหวยยังโจมตีเข้ามาอีกรอบ ควงหอกอย่างบ้าคลั่ง เจ้าเมืองมู่รีบควงมีดโจมตีกลับไป เสียงกระทบของอาวุธสองอัน ดังสนั่นไม่หยุด

นักดาบเงาเพชฌฆาตเฝ้าอยู่ด้านนอกถ้ำมาตลอด การต่อสู้ที่ระเบิดขึ้นในถ้ำ เขายังสัมผัสรับรู้ได้ทันที

“เจ้าเมือง!”

เขารีบถือดาบพุ่งเข้าไปทันใด

ไม่นาน เขาพุ่งมาด้านในถ้ำ มองเห็นเจ้าเมืองมู่และเจ้าเมืองหวยกำลังต่อสู้กันอยู่

“เจ้าเมืองครับ! ผมมาช่วยท่านอีกแรงครับ!”

นักดาบเงาเพชฌฆาตร้องตะโกนออกไป ถือดาบอาถรรพ์ไว้ แล้วพุ่งเข้าไปหา

ชั่วขณะนั้นเจ้าเมืองมู่ตกใจจนหน้าถอดสี รีบบอกว่า “อย่าเข้ามา!”

นักดาบเงาเพชฌฆาตแขนขาดไปข้างหนึ่งแล้ว ความสามารถลดลงมาก ส่วนความสามารถของเจ้าเมืองหวย บรรลุถึงขั้นที่เทียบเท่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาแล้ว ถ้าหากนักดาบเงาเพชฌฆาตโดนเจ้าเมืองหวยโจมตีเข้า ไม่ตายก็คงเจ็บหนัก

เพียงแต่ นักดาบเงาเพชฌฆาตพุ่งมาถึงด้านหลังของเจ้าเมืองหวยเรียบร้อย เดิมทีถอยหลังไม่ทัน

ดาบในมือของนักดาบเงาเพชฌฆาต แทงไปทางเจ้าเมืองหวยอย่างแรง

ด้านหน้าของเจ้าเมืองหวย ยังมีเจ้าเมืองมู่กำลังโจมตีมา เดิมทีไม่มีทางสนใจด้านหลัง

“เฮือก!”

วินาทีต่อมา ดาบอาถรรพ์ในมือของนักดาบเงาเพชฌฆาต เสียบเข้าร่างกายของเจ้าเมืองหวยไปตรงๆ

ชั่วขณะนั้นนักดาบเงาเพชฌฆาตดีใจใหญ่โต คาดไม่ถึงแทงโดนเจ้าเมืองหวยเต็มๆ

เพียงแค่ เขายังไม่ทันได้สติกลับมาจากอาการประหลาดใจ เจ้าเมืองหวยหมุนตัวมาฉับพลัน แทงหอกเข้ามาที่นักดาบเงาเพชฌฆาตทันที

“รีบถอย!”

เจ้าเมืองมู่ตกใจหน้าเปลี่ยนสี รีบตะโกนเสียงดัง ใช้มีดอาถรรพ์ในมือ โจมตีบนตัวของเจ้าเมืองหวยอย่างคลุ้มคลั่ง

“ตึกๆๆ!”

หลังจากนักดาบเงาเพชฌฆาตรู้สึกถึงความอาฆาตแค้นของเจ้าเมืองหวยที่มีต่อเขา จึงทิ้งดาบถอยหลังไปในวินาทีแรก ก่อนจะถอยหลังหลายสิบก้าวติดกัน ดาบยังคงเสียบอยู่บนตัวของเจ้าเมืองหวย

ระดับความเร็วของเขาไวมาก แต่ว่าระดับความเร็วของเจ้าเมืองหวยก็ไม่ช้าเช่นกัน เข้าไปฆ่าทางเขาแบบคลุ้มคลั่ง ปล่อยให้การโจมตีของเจ้าเมืองมู่ร่วงใส่บนตัวเขา

นักดาบเงาเพชฌฆาตมองตาค้างแล้ว เขาเห็นกับตาตนเองว่า เจ้าเมืองมู่โจมตีบนตัวของเจ้าเมืองหวยต่อเนื่องหลายรอบ กลับหลงเหลือเพียงแค่รอยแผลไว้บนตัวของเจ้าเมืองหวย แต่ไม่อาจทำให้เจ้าเมืองหวยล้มลงได้

นักดาบเงาเพชฌฆาตพูดด้วยท่าทางตื่นตกใจ “นี่สรุปมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“รีบหนี!”

เจ้าเมืองมู่โจมตีด้านหลังของเจ้าเมืองหวยอย่างบ้าคลั่ง ขณะเดียวกันพูดเสียงดังใส่นักดาบเงาเพชฌฆาต “เขาตายไปแล้ว ตอนนี้คือหุ่นเชิดที่ไม่มีความเจ็บปวดตัวหนึ่ง”

“ไม่เพียงแค่นั้น ความแกร่งของร่างกายเขายังเพิ่มขึ้นมากเหลือเกิน มีดอาถรรพ์ของฉัน ทำได้แค่ฝืนทิ้งรอยแผลไว้บนตัวเขาเท่านั้น แต่ว่าอีกไม่นาน รอยแผลบนตัวเขาจะฟื้นตัว”

ฟังคำพูดของเจ้าเมืองมู่แล้ว นักดาบเงาเพชฌฆาตตื่นตกใจจนถึงขีดสุด

เจ้าเมืองมู่ยืนสั่นเทาอยู่ที่เดิม ใช้มือทั้งสองจับมีดเอาไว้แน่น จ้องเจ้าเมืองหวยที่นับวันยิ่งเข้าใกล้ตนเองมาแบบไม่กะพริบตา

“เฮือก!”

เจ้าเมืองมู่เพิ่งควงมีดในมือขึ้น หอกอาถรรพ์ในมือของเจ้าเมืองหวย แทงเข้าหน้าอกของเขาเรียบร้อย

“เจ้าเมือง!”

นักดาบเงาเพชฌฆาตร้องคำรามแบบใจแทบขาด อยากจะพุ่งเข้าไป

เจ้าเมืองมู่ตะโกนบอกว่า “อย่าเข้ามา!”

จากนั้น เขามองทางเจ้าเมืองหวยทันใด ในสายตาเต็มไปด้วยความแน่วแน่ กอดเจ้าเมืองหวยเอาไว้ทีหนึ่ง

วินาทีต่อมา ลักษณะพลังวิถีบู๊บนตัวเขา เพิ่มขึ้นรวดเร็วในชั่วพริบตา

อากาศโดยรอบทั้งสี่ด้าน ราวกับบิดเบี้ยวขึ้นมา

“การต่อสู้ใกล้สิ้นสุดแล้วเหรอ?”

“อะไรใกล้จะสิ้นสุดแล้ว? นี่คือเจ้าเมืองมู่อยากตายไปด้วยกันกับเจ้าเมืองหวยแล้ว!”

“แย่แล้ว เจ้าเมืองมู่อยากจะระเบิดตัวเอง!”

ทันใดนั้นมีคนพูดขึ้นด้วยหน้าตาตกใจกลัวเต็มที่

ขณะที่เขาเพิ่งพูดจบลง ผู้แข็งแกร่งพวกนั้นที่เดิมทีซ่อนตัวอยู่รอบด้านของจวนเมืองหวยเฉิง หมุนตัววิ่งหนีเหมือนบ้าไปแล้ว

“ต่อไปนี้ จวนมู่มอบให้นายแล้วนะ!”

เจ้าเมืองมู่มองทางนักดาบเงาเพชฌฆาตทันใด ร่างกายของเขา ขยายขึ้นมาเล็กน้อย กลิ่นอายสยองขวัญที่ทำให้คนหวาดผวาส่วนหนึ่ง กระจายออกมาจากบนตัวเขา

เจ้าเมืองหวยถูกเขากอดเอาไว้แน่น เดิมทีไม่มีทางดิ้นหลุด

ดวงตาของนักดาบเงาเพชฌฆาตแดงจัด จ้องเจ้าเมืองมู่ไม่ขยับ กัดฟันบอกว่า “นอกจากผมตายไป ไม่เช่นนั้น จวนมู่จะไม่ตายเด็ดขาดครับ!”

“ฮาๆๆๆ ดี!”

เจ้าเมืองมู่หัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “มีคำพูดนี้ของนาย ฉันก็วางใจแล้ว!”