The king of War นิยาย บท 1771

ฟังคำพูดของมู่ชงแล้ว บุคคลสำคัญของจวนมู่ที่อยากจะรอนักดาบเงาเพชฌฆาตฟื้นมาก่อนเหล่านั้น แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะเลือกเจ้าเมืองคนใหม่หรือไม่ ล้วนสีหน้าดูแย่กันหมด

“อาการบาดเจ็บของนักดาบเงาเพชฌฆาตสาหัสอย่างยิ่ง หมอวิเศษที่จวนมู่ของพวกเรา มีความสามารถอย่างไร พวกเรารู้ดีกันมาก อาศัยแค่พวกเขา เดิมทีคงรักษานักดาบเงาเพชฌฆาตไม่หาย”

เหล่าฉีทำหน้าเคร่งขรึม จ้องมู่ชงอยู่ พูดด้วยเสียงทุ้ม “หมอวิเศษข้างตัวหยางเฉินคนนั้น ฝีมือการแพทย์ยอดเยี่ยม แม้แต่ขาทั้งสองของเจ้าเมือง ยังเป็นหล่อนที่รักษาหาย ตอนนี้มีเพียงหล่อน ถึงสามารถรักษานักดาบเงาเพชฌฆาตได้”

“อีกอย่าง ถ้าหยางเฉินจ้องอยากได้ตำแหน่งของเจ้าเมืองจวนมู่จริง ตอนที่อาจารย์เขาปรากฏตัว คงช่วยเขายึดตำแหน่งเจ้าเมืองของจวนมู่เอาไว้ได้แล้ว ทำไมต้องรออาจารย์เขาออกไป ถึงค่อยคิดวางแผนต่อจวนมู่ด้วย?”

บนหน้าของเหล่าฉียังมีความโกรธระดับหนึ่ง เดิมทีเขาเป็นคนที่สนับสนุนมู่ชง แต่ว่าแบบแผนที่มู่ชงแสดงออกมาในวันนี้ เดิมทีไม่มีสิทธิ์กลายเป็นเจ้าเมืองของจวนมู่แล้ว

ถ้าให้มู่ชงสืบทอดตำแหน่งเจ้าเมืองจริง เกรงว่าอีกไม่นานนัก จวนมู่คงสูญเสียตำแหน่งของคฤหาสน์เจ้าเมืองที่ซ่านเฉิงไป แม้กระทั่งอาจเป็นเพราะเหตุนี้ อาจตกลงไปเป็นกลุ่มอิทธิพลชั้นล่างของซ่านเฉิง

นี่คือสิ่งที่ไม่ว่าใครคนใดในจวนมู่ ล้วนไม่ยินยอมมองเห็น

และมีคนเอ่ยปากบอกว่า “ที่เหล่าฉีพูดมาไม่ผิด อาศัยแค่พรสวรรค์และเบื้องหลังที่หยางเฉินแสดงออกมา เดิมทีไม่มีเหตุผลอยากจะครองตำแหน่งเจ้าเมืองของจวนมู่ ฝีมือการแพทย์ของหมอวิเศษข้างกายเขาคนนั้นหลักแหลมมากๆ ปล่อยให้หล่อนมารักษานักดาบเงาเพชฌฆาต ถึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด”

มู่ชงสีหน้าอึมครึมไร้ที่เปรียบ คนที่สนับสนุนเฝิงเสียวหว่านรักษานักดาบเงาเพชฌฆาตเหล่านี้ เกือบพูดว่าไม่สนับสนุนเขาเป็นเจ้าเมืองคนใหม่ของจวนมู่อย่างแจ่มแจ้งแล้ว

“นี่พวกคุณหมายความว่าอะไร? เพราะพรสวรรค์ด้านบูโดเขาโดดเด่น มีเบื้องหลังยิ่งใหญ่ พวกเราถึงต้องคุกเข่าให้? พวกคุณอาศัยการคาดคะเนส่วนหนึ่ง แล้วคิดว่าเขาไม่ได้มีเจตนาอยากได้จวนมู่?”

ชายวัยกลางคนคนหนึ่งข้างกายมู่ชง หัวเราะเยาะ พูดว่า “ผมคิดว่า ที่คุณชายมู่พูดมาถูกต้อง นักดาบเงาเพชฌฆาตมีความสำคัญต่อจวนมู่ของพวกเรามาก จะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด”

“พวกเราจำเป็นต้องให้หมอวิเศษของตัวเองรักษาเขา ถึงมั่นใจได้ว่าจะไม่เป็นอะไร”

ระหว่างสองฝ่าย จมสู่ท่ามกลางการโต้แย้งอีกครั้ง

มู่ชงไม่ได้พูดอะไรอีก เพียงแค่มองการโต้เถียงของบุคคลสำคัญกลุ่มหนึ่งในจวนมู่ด้วยสีหน้าอึมครึม

เวลานี้เอง ชายวัยกลางคนคนนั้นที่เมื่อสักครู่พูดจาแทนเขา พูดเสียงเบาๆ ที่ข้างหูเขา “คุณชายมู่ครับ ถ้านักดาบเงาเพชฌฆาตไม่ตาย ต่อให้ท่านกลายเป็นผู้นำของจวนมู่ เกรงว่าคงต้องเป็นหุ่นเชิดตัวหนึ่ง ถ้าอยากควบคุมจวนมู่ไว้ในมือของท่านแน่นๆ นักดาบเงาเพชฌฆาตอยู่รอดไม่ได้ครับ”

“ท่านวางใจได้ครับ ผมจัดเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อย ขอเพียงให้หมอวิเศษของจวนมู่รักษานักดาบเงาเพชฌฆาต รับรองว่าเขาจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกตลอดกาลครับ”

ฟังคำพูดของชายวัยกลางคนแล้ว ลูกตาของมู่ชงหดตัว

เขามองอีกฝ่ายแบบท่าทางไม่อยากเชื่อ อีกฝ่ายก็กำลังมองเขาด้วยสายตาเจิดจ้า เหมือนกำลังรอคำสั่งของเขา

หลังจากมู่ชงเงียบงันครู่หนึ่ง ในที่สุดตัดสินใจได้แล้ว ตะโกนเสียงดัง “หุบปากให้หมด!”

ในที่นั้น เงียบสงบลงมาทันที

มู่ชงกวาดสายตามองไปโดยรอบ “ไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว สำหรับพวกเราแล้ว นักดาบเงาเพชฌฆาตมีความสำคัญอย่างมาก จะเกิดเรื่องอะไรกับเขาไม่ได้เด็ดขาด ให้คนนอกดำเนินการรักษาเขา ผมไม่ไว้ใจ”

พูดจบ เขามองทางชายวัยกลางคนผู้นั้นที่พูดแนะนำเขาเมื่อสักครู่ เอ่ยปากบอก “มู่เหลียงผิง นายรีบจัดเตรียมหมอวิเศษของจวนมู่ รับช่วงรักษาให้นักดาบเงาเพชฌฆาต”

ชั่วขณะนั้นมู่เหลียงผิงดีใจ ในแววตาลึกเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ตอบรับไปทันที “ครับ!”

เห็นเขาตัดสินใจแล้ว บุคคลสำคัญของจวนมู่เหล่านั้นที่สนับสนุนให้เฝิงเสียวหว่านรักษานักดาบเงาเพชฌฆาต ล้วนส่ายหน้าอย่างขมขื่น

ถึงแม้พวกเขาจะอยากให้เฝิงเสียวหว่านรักษาต่อไป แต่ว่าโดยเฉพาะมู่ชงเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเจ้าเมืองมู่ จึงถือว่าเห็นแก่หน้าของเจ้าเมืองมู่ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ พวกเขาทำได้เพียงตัดใจ

เวลานี้ เฝิงเสียวหว่านอยู่ในห้องของนักดาบเงาเพชฌฆาต กำลังรักษาให้นักดาบเงาเพชฌฆาตอยู่ หวยหลันเป็นลูกมือให้เฝิงเสียวหว่านด้านในห้อง

หยางเฉินเฝ้าอยู่หน้าประตูห้อง รอคอยอย่างกระวนกระวายใจ