The king of War นิยาย บท 1781

“ท่านหวัง!”

ซ่งอี้อุทานด้วยความตกใจ

เมื่อเห็นว่าหวยเจิ่นกำลังจะพุ่งเข้าหาท่านหวัง ซ่งอี้รีบสั่งทันที “เฉาเจิ้ง ฆ่าเขาซะ!”

ทันทีที่เฉาเจิ้งได้รับคำสั่ง ก็รีบพุ่งเข้าไปหาหวยเจิ่น

ในเวลานี้ หวยเจิ่นได้พุ่งไปถึงตรงร่างของท่านหวังซึ่งได้หล่นลงกับพื้นอย่างแรง และต่อยไปหนึ่งหมัด

“นายกล้าเหรอ!”

เฉาเจิ้งตะโกนด้วยความโกรธ เขาต้องการสกัดกั้นการโจมตีของหวยเจิ่น แต่มันก็สายเกินไป

ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ธนูน้ำสองอัน ทันใดนั้นก็พุ่งเข้าหาในทันที แทงไปที่ดวงตาของหวยเจิ่น

ดวงตาของหวยเจิ่นเปลี่ยนเป็นเย็นชา ยกแขนขึ้นอย่างรวดเร็ว และธนูน้ำทั้งสองอันยิงถูกแขนของเขา แต่ว่า ธนูน้ำไม่ได้ทำให้แขนของหวยเจิ่นได้รับบาดเจ็บ

แต่จากท่าทางที่หวยเจิ่นได้ใช้มือบังธนูน้ำก็มีเวลาเพียงพอที่เฉาเจิ้ง จะพุ่งไปตรงหน้าท่านหวัง

“ตูม!”

เฉาเจิ้งชกต่อยออกไปหนึ่งครั้ง กระแทกเข้าที่หน้าอกของหวยเจิ่นโดยตรง เสียงดังสนั่น หวยเจิ่นถูกกระแทกจนถอยหลังไปสิบกว่าก้าว

หลังจากที่หวยเจิ่นพยุงตัวยืนมั่น ในแววตาของเขา มีเจตนาฆ่าแวบขึ้นมา เขามองไปที่เฉาเจิ้ง มุมปากก็ยกโค้งขึ้นมีท่าทางขี้เล่น และพูดว่า “ฉันก็อยากเห็น คุณสามารถสกัดกั้นฉันได้สักกี่ครั้ง”

ทันทีที่พูดจบ หวยเจิ่นก็ขยับตัว และรีบวิ่งไปที่ซ่งอี้

สีหน้าของเฉาเจิ้งเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และตะโกนว่า “ปกป้องเจ้าเมืองน้อย!”

ข้างกายซ่งอี้ มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าหลายคน ต่างพากันก้าวไปข้างหน้า พยายามที่จะสกัดกั้นหวยจิ่น

เพียงแต่ว่า ขณะที่พวกเขาเพิ่งสกัดกั้นหวยเจิ่น และก่อนที่พวกเขาจะลงมือ ทันใดนั้นหวยเจิ่นก็ใช้เท้าเหยียบพื้น ความเร็วก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ผู้แข็งแกร่งของจวนซ่งเหล่านั้น ยังตั้งสติไม่ได้ หวยเจิ่นก็ลอดผ่านตัวพวกเขาไปแล้ว มุ่งหน้าไปโจมตีซ่งอี้

หยางเฉินไม่ลังเลเลย ทันใดนั้นก็ก้าวไปข้างหน้า และขวางอยู่ตรงหน้าซ่งอี้

เนื่องจากอีกฝ่ายต้องการพุ่งเป้ามาที่ตัวเอง ถ้างั้นผู้บริสุทธิ์ ไม่ควรได้รับความเดือดร้อน

ในขณะนี้ สายเลือดคลั่งในร่างกายของหยางเฉินถูกเปิดใช้งาน โมเมนตัมวิถีบู๊ที่รุนแรง ก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขา

“เจิ้ง~”

เขาดึงกริชอาถรรพ์ออกจากฝักสีทอง และทันใดนั้น โมเมนตัมวิถีบู๊พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง

เดิมทีเขามีความแข็งแกร่งในแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอดเท่านั้น แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ ได้เพิ่มพลังถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าระยะกลาง และกำลังค่อยๆก้าวไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าระยะปลาย

“ไม่รู้จักประมาณตน!”

หวยเจิ่นยิ้มเยาะเย้ย และเหวี่ยงฝ่ามือออกไป กระแทกไปที่หัวใจของหยางเฉินโดยตรง

ซ่งอี้ตกใจมาก “ระวัง!”

ในขณะนี้ หยางเฉินรู้สึกถึงวิกฤตที่รุนแรงมาก

แม้ว่าเขาจะยกระดับความแข็งแกร่งของเขาไปสู่สถานะที่แข็งแกร่งที่สุดแล้วก็ตาม แต่ว่า ยังไงหวยเจิ่นก็คือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด ด้วยความแข็งแกร่งของเขาแค่นี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของหวยจิ่น

ถึงกระนั้น เขาก็ยังไม่กลัว ยังกำกริชอาถรรพ์ในมือไว้แน่น เมื่อเห็นฝ่ามือของหวยเจิ่นที่กระแทกลงบนหน้าอกตัวเอง ทันใดนั้นหยางเฉินก็แกว่งกริชอาถรรพ์ที่อยู่ในมือ

ในขณะนี้ ดูเหมือนเวลาจะช้าลง หยางเฉินตกใจเมื่อค้นพบว่า ตัวเองสามารถมองเห็นฝ่ามือที่กระแทกออกมาของหวยเจิ่นอย่างชัดเจน ความเร็วนั้นค่อยๆช้าลง โจมตีมาที่ตำแหน่งหัวใจของตัวเอง

เขารู้ว่า ไม่ใช่ว่าความเร็วในการโจมตีของหวยเจิ่นนั้นช้าลง แต่ในชั่วขณะนั้น เขาก็รู้สึกถึงบางอย่าง เหมือนกับเวลา? และเหมือนอวกาศ?

ความเร็วของหวยเจิ่นและทุกคนรอบตัวเขา ช้าลงหลายเท่า

“พุด!”

กริชอาถรรพ์อยู่กลางอากาศวาดรูปส่วนโค้งที่สวยงาม และกรีดแขนของหวยเจิ่นโดยตรง