The king of War นิยาย บท 1821

ฉากที่ปรากฏ ทำเอาทั้งหมดตะลึงงง ทุกคนต่างมีสีหน้าสะท้านกลัว จ้องเขม็งที่ตู้จ้ง

ถึงแม้ว่าตู้จ้งจะมีพลังฝีมือที่สูงส่ง แต่เทียบกับไป๋หลี่ฉางคงแล้ว คงยังมีช่วงห่างอยู่หนึ่งขั้นเล็ก ๆ แต่อย่ามองข้ามว่าเพียงหนึ่งแดนขั้นเล็ก ๆ พลังฝีมือเข้าไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดแล้ว ความต่างของชั้นเล็ก ๆ แต่ละขั้นในแต่ละแดน ล้วนห่างกันเป็นอย่างมาก

แต่ ตู้จ้งกลับใช้พลังฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย เอาชนะไป๋หลี่ฉางคงได้อย่างง่ายดาย

ไป๋หลี่ฉางคงถูกตู้จ้งซัดเอาสามหมัด ถล่มอย่างหนักที่หน้าอก พอล้มลงกับพื้นแล้ว บนใบหน้ามีแต่ความไม่อยากเชื่อ

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง？พลังฝีมือแกแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย ข้าเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอดแล้ว อีกทั้งยังผู้แข็งแกร่งจากสายตระกูลบู๊โบราณ จะมาแพ้ด้วยน้ำมือผู้แข็งแกร่งสายโลกสามัญได้ยังไง？”

บนใบหน้าของไป๋หลี่ฉางคงมีแต่ความไม่เชื่อ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดว่า “แกไปเอาวิชามารอะไรมาใช้？ทำไมทุกครั้งที่ข้าจะจู่โจม ข้อมือของข้าก็จะออกอาการเจ็บแปลบขึ้นมา ไม่สามารถออกแรงได้？”

ในสายตาของคนตระกูลบู๊โบราณ นอกจากคนในตระกูลบู๊โบราณ นอกนั้นล้วนเป็นสายโลกสามัญ

ตู้จ้งก็ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน พอได้ยินคำพูดของไป๋หลี่ฉางคง ก็ฉุนโกรธขึ้นมาทันที “ผายลมชัด ๆ ！ที่ข้าเอาชนะแกได้ ก็เพราะต้องมีการใช้วิชามารหรืองัย？หรือพวกเจ้าผู้แข็งแกร่งที่มาจากตระกูลบู๊โบราณ มีแต่จะชนะ แพ้ไม่ได้เลยงั้นหรือ？”

ไป๋หลี่ฉางคงพูดด้วยความโกรธ “ข้ามาจากตระกูลบู๊โบราณ ที่ฝึกมาก็เป็นวิทยายุทธลับเฉพาะของตระกูลบู๊โบราณ แกมันเศษสวะผู้แข็งแกร่งในโลกสามัญ จะไปมีวิทยายุทธดี ๆ อะไรให้ฝึก？แล้วจะเป็นได้ยังไงที่เอาชนะข้าไปได้？”

“แกสารภาพมาดี ๆ วิชามารอะไรที่เอามาใช้？ถ้าแกไม่ยอมสารภาพมาตรง ๆ ข้าจะระดมพลผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ไป๋หลี่ลากคอแกกลับไปสอบหาข้อเท็จจริงที่ราชวงศ์ไป๋หลี่ในทันที”

คำพูดที่ออกมาเหล่านี้ ทำเอาหลายคนที่อยู่ในบริเวณขมวดคิ้วกันย่น

จากปากของไป๋หลี่ฉางคง ผู้แข็งแกร่งในโลกสามัญไม่มีทางจะเอาชนะผู้แข็งแกร่งจากตระกูลบู๊โบราณได้ ผู้แข็งแกร่งในโลกสามัญ วิทยายุทธที่ฝึกนั้นล้วนวิชากากขยะ

หยางเฉินก็คิดไม่ถึง การที่เขาเองแอบช่วยตู้จ้งเพื่อสั่งสอนไป๋หลี่ฉางคง แต่ไป๋หลี่ฉางคงกลับเอาราชวงศ์ไป๋หลี่มาข่มขู่ตู้จ้ง

ตู้จ้งโกรธจนตัวสั่น แต่ถึงเวลานี้ เขาก็รู้สึกมีอะไรไม่ชอบมาพากลอยู่

คำพูดของไป๋หลี่ฉางคงอาจฟังดูไม่ดี แต่ในข้อเท็จจริง วิทยายุทธลับเฉพาะของตระกูลบู๊โบราณ ก็มีความลึกล้ำมาก จะว่าไป ไป๋หลี่ฉางคงก็มาจากสายตระกูลบู๊โบราณ ส่วนตัวเขาเองก็ฝึกวิทยายุทธทั่วไปในสายโลกสามัญ เคล็ดวิชาการฝึกนั้นก็แน่นอนว่าห่างไกลกันกับการฝึกวิทยายุทธของราชวงศ์ไป๋หลี่

ประเด็นสำคัญข้อหนึ่งคือ ระดับขั้นแดนบูโดของเขายังต่ำกว่าไป๋หลี่ฉางคงอยู่หนึ่งชั้นแดน แต่กลับสามารถถล่มไป๋หลี่ฉางคงแพ้ไปอย่างง่ายดาย

เวลาที่ไป๋หลี่ฉางคงโจมตีใส่มาจนเกือบถึงตัวเขานั้น ทุกครั้งจะเกิดมีอาการสะดุดลงในชั่วพริบตา

ถึงแม้เขาจะเกิดสงสัยขึ้นมา แต่ก็ไม่พูดอะไร มองจ้องไปที่ไป๋หลี่ฉางคง หัวเราะเหยียด ๆ ขึ้นมาในทันที “ไป๋หลี่ฉางคง แกนี่ช่างไม่มียางอายจริง ๆ แกแพ้ด้วยฝีมือผู้แข็งแกร่งจากโลกสามัญคนหนึ่ง ก็หาว่าผู้แข็งแกร่งในโลกสามัญคนนั้นใช้วิชามาร แล้วยังจะเอาราชวงศ์ไป๋หลี่มาข่มขู่ข้า”

“ว่ากันไปตามวิสัยของท่าน งั้นต่อไปถ้าหากมีผู้แข็งแกร่งคนไหนไปเอาชนะผู้แข็งแกร่งราชวงศ์ไป๋หลี่ ใช่หรือไม่ว่าราชวงศ์ไป๋หลี่ก็จะต้องเอาตัวไปสอบสวนที่ราชวงศ์ไป๋หลี่？”

ได้ฟังคำพูดของตู้จ้ง ก็มีผู้แข็งแกร่งในโลกสามัญก้าวออกมาอีกคนหนึ่ง จ้องหน้าไป๋หลี่ฉางคง ด้วยอารมณ์โกรธพูดว่า “ไป๋หลี่ฉางคง แกนี่ช่างทำให้ราชวงศ์ไป๋หลี่ต้องอับอายขายหน้าเสียจริง ๆ แพ้แล้วก็คือแพ้ ยังกลับไม่ยอมรับอีก”

“เมื่อตะกี้นี้ที่พบกับพวกผู้แข็งแกร่งจากประเทศซัน พวกข้าไม่ยักจะเห็นแกทำกร่างแบบนี้ กลับยอมยกยาเม็ดเลือดเดือดที่มีราคาไม่น้อยให้ฝ่ายตรงข้ามเพื่อขอแลกชีวิต”

คนที่ดำรงในคุณธรรมถึงยังไงก็มีมากกว่า

พอได้ตู้จ้งกับผู้แข็งแกร่งนายนี้ออกมาพูด เหล่าบรรดาผู้แข็งแกร่งทั่วทุกมุมของจิ่วโจว ต่างพากันก้าวออกมา ชี้หน้าต่อว่าไป๋หลี่ฉางคง

“ไป๋หลี่ฉางคง แกยังใช่คนจิ่วโจวหรือเปล่า？เป็นแต่เอาคนราชวงศ์ไป๋หลี่มาข่มขู่คนจิ่วโจว พอเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งประเทศซัน กลับวางตัวสงบเสงี่ยมไม่กล้าออกเสียง”

“ในเมื่อแกกร่างได้ขนาดนี้ งั้นไปเอาคนราชวงศ์ไป๋หลี่มา จัดการเอาพวกเราคนในสมาพันธ์บูโด พาทั้งหมดไปสอบสวนที่ราชวงศ์ไป๋หลี่เลยละกัน”

พูดจบ กวาดตามองไปทั่วทั้งบริเวณ สุดท้ายมาลงที่ตู้จ้ง หยีตาพูดไปว่า “ตู้จ้ง ข้าจะจำแกไว้！”

ตู้จ้งสะบัดเสียงฮึออกจมูก ไม่ได้ไปสนใจ

ไป๋หลี่ฉางคงหันตัวกลับเตรียมจะเดินจากไป แต่จังหวะที่กำลังหันตัว พอดีเห็นหยางเฉินที่เหมือนคนยืนดูงิ้วอยู่ข้าง ๆ แววตาหนาวเยือกขึ้นมาทันที ยื่นมือข้างหนึ่งออกไปทางหยางเฉิน

หยางเฉินทำท่างง ๆ “หมายถึงอะไรหรือ？”

ไป๋หลี่ฉางคงจ้องหยางเฉินอย่างเคียดแค้น “เอายาเม็ดเลือดเดือดคืนมา！”

หยางเฉินถึงรู้สึกขึ้นมาได้ เมื่อกี้นี้เขาเองได้ชิงเอายาเม็ดเลือดเดือดเม็ดหนึ่งของไป๋หลี่ฉางคงมา

เขาเบี้ยวมุมปากโค้งขึ้นอย่างยียวน “อันนี้เป็นการใช้ฝีมือชิงได้มา มันเรื่องอะไรต้องให้แก？ทำไมหละ？แกไปกินแห้วของผู้แข็งแกร่งประเทศซันมา แล้วยังมาแพ้ผู้แข็งแกร่งแห่งสมาพันธ์บูโดอีก นี่คงเห็นว่าข้าอ่อนแอพอรังแกได้ กะจะเอาข้าเป็นที่ระบายอารมณ์หรือไง？”

ตู้จ้งรีบเดินขึ้นไปข้างหน้า จ้องไป๋หลี่ฉางคงพูดไปด้วยความโกรธว่า “ไป๋หลี่ฉางคง แกจะทำอะไร สหายน้อยหยางเป็นสมาชิกของสมาพันธ์บูโด แกคิดจะแตะต้องเขา ลองถามพี่น้องหลายร้อยคนในนี้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน！”

เหล่าผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์บูโดที่อยู่นั้น ต่างจ้องไปที่ไป๋หลี่ฉางคง ด้วยสายตาโกรธแค้น

หยางเฉินวางสีหน้าเย้ยเยาะ มองไปที่ไป๋หลี่ฉางคง อย่างหยามเหยียด

แท้จริงแล้วเขาก็ไม่เห็นไป๋หลี่ฉางคงอยู่ในสายตา ถ้าจะลงมือกันจริง เขาก็ฆ่าไป๋หลี่ฉางคงได้อยู่แล้ว

บนหน้าของไป๋หลี่ฉางคงส่อแววฆ่าอยู่เต็ม หยีตามองหยางเฉินพูดว่า “ข้าจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย เอายาเม็ดเลือดเดือดคืนมา！”