The king of War นิยาย บท 1842

สรุปบท บทที่ 1842 ถ่วงเวลา: The king of War

สรุปตอน บทที่ 1842 ถ่วงเวลา – จากเรื่อง The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง

ตอน บทที่ 1842 ถ่วงเวลา ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง The king of War โดยนักเขียน เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ในตอนนี้ โยชิดะ โชทำหน้าโกรธเกรี้ยว รังสีวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัวเอ่อล้นอกมาจากตัวเขา

ทันใดนั้น ทั่วทั้งโรงเทพบู๊ก็เอ่อล้นไปด้วยแรงกดดันอันรุนแรง ทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างรับรู้ถึงแรงกดดัน โดยเฉพาะพวกที่แดนยังค่อนข้างต่ำ ภายใต้แรงกดดันอันมหาศาลนี้ ร่างกายก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้

นี่แหละคือการกดขี่ที่ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดมีต่อนักสู้ที่มีแดนวิถีบู๊ต่ำกว่า นักสู้ที่แข็งแกร่งมากๆ แค่ปลดปล่อยรังสีวิถีบู๊ของตัวเองออกมา ก็สามารถกดขี่คนที่มีระดับแดนต่ำกว่าเขามากๆ ได้แล้ว

ตู้จ้งที่ยืนอยู่กลางสังเวียน ก็รับรู้ได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลนี้อย่างชัดเจน สีหน้าของเขา ดูเคร่งขรึมมาก

แต่ถึงอย่างนั้น แววตาของเขายังคงแน่วแน่ ไม่มีทีท่าว่าจะยอมแพ้

ตู้จ้งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย แต่โยชิดะ โชกลับอยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลาง ความห่างชั้นของทั้งคู่ ราวกับคนละโลก

ทันใดนั้นเอง ทิคาโนะ ทาเคชิที่เงียบมาโดยตลอดก็ลืมตาขึ้น แล้วพูดไปว่า “แค่นักสู้แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายคนเดียวยังมีมีค่าพอให้รองหัวหน้าสมาคมบูโดแห่งประเทศซันขอเราออกโรงหรอก” 

พอได้ยินอย่างนั้น เท้าของโยชิดะ โชก็หยุดชะงัก ถึงเขาจะอยากจบการประลองนี้เร็วๆ โดยการจัดการตู้จ้งซะ แตคำพูดของทิคาโนะ ทาเคชิก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร

ทิคาโนะ ทาเคชิหันมองไปทางนักสู้คนหนึ่งของประเทศซัน แล้วพูดไปว่า “ทาคาโอะ คุณไปจัดการ!” 

“ครับ!” 

นักสู้ชาวซันที่ชื่อทาคาโอะ รีบโค้งตัวตอบรับ

ทาคาโอะเป็นนักสู้วัยกลางคน และเป็นหนึ่งในสมาชิกของสมาคมบูโดแห่งประเทศซันด้วย อยู่แดนเดียวกับตู้จ้ง คือแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย

นั่นจึงทำให้ตู้จ้งแอบโล่งใจอยู่ไม่น้อย ขอแค่คู่ต่อสู้ไม่ใช่โยชิดะ โช ก็หมายความว่าเขายังพอมีความหวัง

การที่เขายอมออกมาเอง ไม่ได้หมายความว่าเขาอยากจบการประลองเร็วๆ การที่เขาตัดสินใจออกมาเร็วขนาดนี้ แค่ไม่อยากให้นักสู้ของจิ่วโจวพากันถูกนักสู้ชาวซันเล่นงานไปมากกว่านี้เท่านั้น ถ้าเป็นไปได้เขาก็หวังว่าตัวเองจะสามารถอดทนได้สักหลายรอบ เพราะยังไงเขาก็เชื่อว่าหยางเฉินต้องมาแน่ ส่วนการที่จนถึงตอนนี้ยังไม่ปรากฏตัว ก็อาจจะเกิดปัญหาอะไรขึ้นก็ได้

ขอแค่เขาสามารถถ่วงเวลาได้สักหน่อย โอกาสที่หยางเฉินมาทัน ก็มีมากขึ้น

พอคิดได้อย่างนั้น แววตาของเขาก็ดูจริงจังขึ้นมา

“เริ่มได้แล้ว!” 

ตู้จ้งมองไปที่ทาคาโอะ แล้วพูดออกไป

เขาได้สัมผัสถึงแรงกดดันอันมหาศาลจากตัวของอีกฝ่ายแล้ว ยังไม่ทันได้สู้ เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฝีมือของทาคาโอะจะเหมือนที่นาคัตสึ เรียวสุเกะทำก่อนหน้ามั้ย คือการปกปิดแดนวิถีบู๊

พูดจบ ตู้จ้งก็ชิงพุ่งเข้าหา ทาคาโอะก่อน

พอโจมตี เขาก็ระเบิดพลังทั้งหมดออกมา

ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองแทบจะโจมตีในเวลาเดียวกัน ความเร็วสูงมาก แค่พริบตาเดียวทั้งคู่ก็เข้าประชิดกันแล้ว

“ตุบ!” 

เกิดเสียงที่ดังอุดอู้ขึ้น ร่างกายของตู้จ้งกับทาคาโอะปะทะเข้าด้วยกัน ไม่รู้ว่าทั้งคู่ยังดูเชิงของอีกฝ่ายอยู่รึเปล่า จึงไม่ได้ลงมือจนถึงตาย แค่ใช้พลังกำลังอันดิบเถื่อนโจมตีใส่กันเท่านั้น

หลังจากที่ปะทะกัน ร่างกายของทั้งสองก็ถอยหลังไปพร้อมๆ กัน

ไม่นาน ทั้งคู่ก็หยุดลง ตู้จ้งถอยหลังไปสามก้าว ส่วนทาคาโอะกลับถอยหลังแค่ก้าวเดียว

ลำพังแค่ตัดสินกันด้วยกำลัง ก็รู้ได้ผู้ที่เหนือกว่าแล้ว

ตู้จ้งตอบ “พวกคุณต่างเข้าใจว่าผมเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายจิ่วโจว แต่ผมกลับมีฝีมือแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย และคุณก็อยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายเหมือนกัน งั้นการประลองในวันนี้ของเรา ก็ให้การประลองของเราสองคนเป็นตัวตัดสิน คุณกล้าพนันกับผมมั้ย?” 

พอพูดอย่างนั้นออกมา สีหน้าของทาคาโอะก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที

ทำไมเขาจะไม่เข้าใจเจตนาของตู้จ้ง ?

ตู้จ้งนั้นเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายของจิ่วโจวแล้ว แต่ทางฝั่งประเทศซัน กลับยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าอีกตั้งสี่คน หนึ่งในนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายอีกด้วย

ต่อให้ตู้จ้งจะเอาชนะทาคาโอะได้ ก็ไม่มีทางสู้ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าได้อยู่ดี

ทาคาโอะขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ “นี่แกคิดว่าฉันโง่รึไง? ถึงฉันจะมั่นใจว่าสามารถเอาชนะแกได้ แต่ก็ไม่มีทางยอมรับการเดิมพันครั้งนี้ของแกอยู่แล้ว เพราะมันไม่มีความจำเป็นเลย” 

ตู้จ้งขำออกมาอย่างดูแคลน “ดูท่า คุณเองก็ไม่ได้มีความกล้าอะไรขนาดนั้น พวกคุณคิดว่าพรสวรรค์ในวิถีบู๊ของประเทศซันนั้นสูงส่งมาก แต่ระหว่างคนที่อยู่แดนเดียวกัน กลับไม่กล้าสู้ด้วย ช่างปอดแหกอะไรอย่างนี้” 

ทาคาโอะถูกยั่วยุจนโกรธแล้ว จึงตะคอกไปว่า “ปากะ! นี่แกอยากตายใช่มั้ย!” 

ตู้จ้งพูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยว่า “ถ้าไม่กล้าพนัน งั้นเราก็มาต่อกันเลย ไม่ต้องพูดอะไรที่มันไร้สาระแล้ว” 

ทาคาโอะสั่นไปทั้งตัว จู่ๆ เขาก็มองไปยังทิคาโนะ ทาเคชิที่นั่งอยู่กลางค่ายประเทศซัน แล้วพูดไปว่า “หัวหน้า ผมขอสู้อย่างเป็นตายกับนักสู้จิ่วโจวคนนี้ ถ้าใครชนะ ฝั่งนั้นก็เป็นผู้ชนะในวันนี้ไป!” 

พอเห็นทาคาโอะพูดกับทิคาโนะ ทาเคชิอย่างนั้น ตู้จ้งก็ได้เผยรอยยิ้มที่ไม่ชัดเจนออกมาที่มุมปาก

ไม่ว่าทิคาโนะ ทาเคชิจะรับปากหรือไม่ อย่างน้อยเขาก็ถ่วงเวลาได้บ้างแล้ว ถ้ายังสามารถถ่วงเวลาได้อีกนิด ไม่แน่หยางเฉินก็อาจจะมาทัน

ดังนั้น สาเหตุจริงๆ ที่เขาพยายามยั่วยุทาคาโอะไม่ใช่อยากให้ทางประเทศซันเห็นด้วยกับการใช้ผลแพ้ชนะของเขากับทาคาโอะมาตัดสินผลการประลองของทั้งสองฝ่ายในวันนี้ แต่เพื่อถ่วงเวลาให้ได้มากที่สุดต่างหาก

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War