The king of War นิยาย บท 1843

ทันใดนั้น สายตาทุกคู่ต่างมองไปยังทิคาโนะ ทาเคชิที่นั่งอยู่กลางค่ายประเทศซัน

ใครๆ ก็รู้ ทิคาโนะ ทาเคชิคือผู้นำของค่ายประเทศซัน ถ้าเขาเห็นด้วย ข้อเสนอของทาคาโอะจึงจะมีผล

ทิคาโนะ ทาเคชิไม่ได้ตอบกลับทาคาโอะ แต่หรี่ตามองไปที่ตู้จ้ง แล้วยิ้มเยาะออกมา “ลำพังนักสู้แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายของจิ่วโจวแค่คนเดียว ยังกล้ามาพูดจาใหญ่โตต่อหน้าฉันอีกอย่างนั้นเหรอ? แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงกล้าเป็นตัวแทนจิ่วโจวใสเดิมพันกับนักสู้ของประเทศซัน?” 

พอพูดอย่างนั้นออกมา ทุกคนต่างพากันตกตะลึง!

ถึงฝีมือของตู้จ้งจะห่างชั้นกับทิคาโนะ ทาเคชิมาก แต่ก็เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายของจิ่วโจว

แต่ว่าตอนนี้ ทิคาโนะ ทาเคชิกลับพูดจาเหยียดหยามตู้จ้งต่อหน้าทุกคนว่าไม่คู่ควร

ตู้จ้งกำหมัดแน่น แววตามีแต่ความเดือดดาล แต่เขาก็รู้ดี ว่าตัวเองอ่อนแอเกินไป ไม่ได้มีค่าอะไรในสายตาของทิคาโนะ ทาเคชิเลย

ถ้าทิคาโนะ ทาเคชิต้องการ แค่ส่งผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าคนไหนออกมา ก็สามารถฆ่าตู้จ้งได้อย่างง่ายดายแล้ว

ทิคาโนะ ทาเคชิแค่พูดคำนี้ออกมาจากนั้นก็หลับตาลง ราวกับคำพูดนั้นไม่ใช่เขาที่เป็นคนพูดออกมา

หลังจากที่พวกโยชิดะ โชหันมาสบตากัน โยชิดะ โชก็ได้ยืนขึ้น แล้วพูดกับทาคาโอะด้วยสีหน้าที่ไม่ชอบในว่า “การที่คุณความมั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้มันก็เป็นเรื่องดี แต่ก็ต้องคำนึงถึงฐานะของตัวเองด้วย ถ้าคุณอยากทำเพื่อประเทศซันจริง งั้นก็ใช้พลังทั้งหมดที่คุณมีมาบอกให้ทุกคนได้รู้ว่า นักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของจิ่วโจวยังพ่ายแพ้ให้กับคุณ” 

พอได้ยังอย่างนั้น ทาคาโอะก็ตกใจจนเหงื่อออก แล้วก็ได้รู้ตัวว่า สิ่งที่เขาพูดไปเมื่อกี้ ได้ทำให้พวกระดับสูงหลายคนไม่พอใจแล้ว

เขาจึงรีบพยักหน้า “ครับ!” 

พูดจบ เขาก็มองกลับมาที่ตู้จ้ง แล้วพูดออกมาอย่างดุร้ายว่า “ฉันจะอัดแกจนฟันร่วงเต็มพื้น ให้จิ่วโจวได้รู้ว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าชาวซันชาวจิ่วโจวอย่างพวกแกนั้นเป็นพวกที่ด้อยกว่าตลอดไป!” 

ตู้จ้งโมโหอย่างสุดขีด แล้วตะคอกออกมา “อยากตายนักใช่มั้ย!”

การเป็นคนของจิ่วโจว จะไปทนรับคำดูถูกแบบนี้ได้ยังไง?

ไม่ใช่แค่ตู้จ้ง นักสู้ของจิ่วโจวทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ต่างถูกคำพูดของทาคาโอะยั่วยุจนโมโหแล้ว

“ท่านตู้ ฆ่าไปสารเลวนี่ซะ ทำให้มันได้รู้ว่าการเหยียดหยามจิ่วโจวจะเป็นยังไง” 

“ใช่ ฆ่าไอ้บัดซบชาวซันนี่ซะ!”

“ชาวซันพวกนี้ ช่างโอหังจริงๆ ในถิ่นของจิ่วโจว ยังกล้าทำตัวโอหัง นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ!” 

……

การแสดงออกของทิคาโนะ ทาเคชิ

ก่อนหน้านี้กับคำพูดของทาคาโอะได้ทำให้คนจิ่วโจวเดือดดาลขึ้นมาแล้ว

กับเรื่องนี้ เหล่านักสู้ของประเทศซัน ต่างก็ทำหน้าดูถูก ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ในความคิดขอพวกเขา ในค่ายของจิ่วโจวนักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็แค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย ต่อให้นักสู้คนอื่นของจิ่วโจวร่วมมือกันแล้วมันจะยังไง?

นักสู้ทางฝั่งประเทศซัน แค่นักสู้แดนเหนือมนุษย์คนไหนก็ได้ออกไป ก็สามารถกำราบนักสู้ทั้งหมดของจิ่วโจวได้แล้ว

ตู้จ้งหายใจเข้าลึกๆ พยายามอดกลั้นความโกรธในใจเอาไว้

เขารู้ดีว่า ต่อให้ตอนนี้จะโมโหก็ต้องทนไว้ หยางเฉินยังมาไม่ถึง ตอนนี้ทุกวินาทีที่เขาถ่วงได้ ก็เพื่อซื้อเวลาให้หยางเฉิน

เขาเชื่อ หยางเฉินต้องมาอย่างแน่นอน!

จ้องเขม็งไปที่ทาคาโอะ แล้วพูดพร้อมกัดฟันว่า “ในเมื่อหัวหน้าของพวกคุณไม่กล้าพนัน งั้นเราสองคนมาพนันกันเองกล้ามั้ย?” 

ทาคาโอะขมวดคิ้ว มองหน้าตู้จ้งอย่างไม่ชอบใจ แล้วถามไปว่า “แกจะพนันอะไร?” 

ตู้จ้งพูดพร้อมกัดฟันว่า “พนันว่าวันนี้ฝ่ายที่ชนะจะเป็นจิ่วโจวหรือว่าประเทศซัน”