The king of War นิยาย บท 1846

ถึงจะไม่มีโอกาสชนะ เขาก็ยังต้องสู้สุดชีวิต ถ้าเขาละทิ้งการต่อสู้ ต่อให้ตอนนี้จะรอดไปได้ สมาคมบูโดแห่งประเทศซันก็ไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่

พริบตาเดียว ตู้จ้งก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าทาคาโอะ แล้วซัดกำปั้นออกไป

“ตุบ!” 

เกิดเสียงปะทะที่อุดอู้ขึ้น ร่างกายของทาคาโอะกระเด็นออกไป แล้วกำลังจะลอยออกนอกสังเวียนไป

“เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม!” 

ทางฝั่งค่ายจิ่วโจว ได้มีนักสู้ตะโกนโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นแล้ว

แต่ในตอนนั้นเอง ตู้จ้งก็ขยับเท้า พุ่งไปที่ของเวทียื่นมือไปคว้าข้อเท้าของทาคาโอะเอาไว้ แล้วดึงกลับมา

“ตูม!” 

ร่างกายของทาคาโอะกระแทกลงพื้นอย่างแรง และไม่ได้ตกไปนอกเวที

ในจังหวะที่ทาคาโอะลงพื้น ทั่วทั้งสังเวียนได้สะเทือนอย่างแรง

ผู้ชมที่อยู่รอบๆ ต่างตกใจไปตามๆ กัน

โดยเฉพาะเหล่านักสู้ของจื่วโจวที่อยู่ในค่าย ต่างตะโกนโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น

หันมองมาที่นักสู้ของประเทศซัน ต่างทำหน้าซีดเซียว ทั้งๆ ที่การโจมตีของตู้จ้งเมื่อกี้กำลังจะทำให้ทาคาโอะตกเวที แต่ในตอนที่ทาคาโอะกำลังจะตกลงพื้น ตู้จ้งกลับคว้าข้อเท้าของทาคาโอะเอาไว้ แล้วดึงทาคาโอะกลับเข้าเวที

เห็นได้ชัดว่า ตู้จ้งไม่ได้อยากปล่อยทาคาโอะไปง่ายๆ ถ้าเมื่อกี้ทาคาโอะเกิดตกลงไปที่นอกเวที ก็เท่ากับแพ้ แต่ก็ไม่ถึงกับตาย

ขอแค่ไม่ทำให้ทาคาโอะตกเวที เขาก็ยังมีโอกาสที่จะฆ่าทาคาโอะ

แน่นอนว่า เรื่องนี้มันไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ขอแค่ทาคาโอะไม่ยอมแพ้ เขาก็สามารถควบคุมการประลองในรอบนี้ได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อถ่วงเวลาต่อไป

เขาจะรอให้หยางเฉินปรากฏตัว ตอนนี้คนที่จะเอาชนะทิคาโนะ ทาเคชิได้ ก็มีแค่หยางเฉินเท่านั้น