The king of War นิยาย บท 1898

ตู้ป๋อถึงจะตื่นใจกับพลังฝีมือที่เก่งกาจของหยางเฉิน แต่ในสายตาไม่มีความรู้สึกไม่พอใจเลยแม้แต่น้อย กลับส่อให้เห็นถึงความอยากรู้ พลังฝีมือจริง ๆ ของหยางเฉิน จะเก่งกาจไปถึงขนาดไหนแน่

“หมิงเหวี่ยน เจ้าใช้พลังฝีมือเท่าที่มีสู้ไปให้เต็มที่เลย！”

ได้ยินตู้ป๋อสั่งมา ตู้หมิงเหวี่ยนถึงกับเซ่อ สีหน้าแสดงออกอย่างไม่อยากยอมด้วย สองหมัดกำแน่นขึ้นมา

เขาก็รู้ชัดเจนอยู่ว่า ถ้าเขาควบคุมพลังฝีมือของเขาให้อยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย เขาไม่มีทางจะสู้หยางเฉินได้ นั่นหมายถึงว่า ความอัจฉริยะบูโดของหยางเฉิน เหนือไปไกลกว่าผู้สืบทอดสำนักบู๊อย่างเขานี่

ถึงจะไม่อยากยอม แต่เขาก็รู้ดี มีแต่จะต้องใช้พลังฝีมือแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด จึงจะเอาชนะหยางเฉินได้

“บรึม！”

พลังบูโดในตัวของเขา ระเบิดขึ้นในทันใด ฉับพลันนั้นก็ขึ้นไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นยอด

ผู้แข็งแกร่งสำนักบู๊หลายคน ได้รับรู้ถึงกระแสพลังที่หนักหน่วงนี้ ต่างก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก รีบรุดเข้าไปในที่พักของเจ้าสำนัก

“ท่านเจ้าสำนัก เกิดอะไรขึ้นหรือ？”

ผู้แข็งแกร่งทรงคุณวุฒิหลายท่าน เข้ามาถึงห้องพักของตู้ป๋อพร้อมกัน ต่างก็เอ่ยปากถามไป

ตู้ป๋อพูดด้วยสีหน้าราบเรียบว่า “หมิงเหวี่ยนกับคุณหยางกำลังแลกเปลี่ยนทักษะบูโดกัน ทุกท่านคอยดูกันอยู่ข้าง ๆ ก็ได้”

ทั้งหมดถึงได้รู้ว่า กระแสพลังบูโดแดนเหนือมนุษย์ขั้นยอด ระเบิดออกมาจากตัวของตู้หมิงเหวี่ยนนั่นเอง

แต่ทว่า คุณหยางที่ตู้ป๋อพูดถึงนั้น เป็นใครมาจากไหนกันหนอ？

ในเวลานั้น ตำแหน่งที่ยืนของหยางเฉินกับตู้หมิงเหวี่ยนนั้น พอดีว่าตัวหยางเฉินยืนหันหลังให้กับประตู ส่วนตู้หมิงเหวี่ยนยืนหันหน้ามาทางประตู ฉะนั้นทุกคนที่เข้ามาจึงมองไม่เห็นหน้าของหยางเฉิน

และบรรดาผู้ทรงคุณวุฒิของสำนักบู๊ เมื่อได้ยินคำที่ตู้ป๋อพูด ในใจต่างก็เกิดความรู้สึกตื่นใจ ตู้หมิงเหวี่ยนเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด ผู้ที่สามารถว่ามาคุยแลกเปลี่ยนทักษะบูโดกับตู้หมิงเหวี่ยนได้ ต้องพูดได้ว่า คุณหยางคนนี้ ก็ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าขั้นยอดด้วยกันงั้นหรือ？

ตู้หมิงเหวี่ยนคำรามเสียงลั่น “เจ้าหนู ให้ข้าดูหน่อยเถอะ ว่าเจ้าเก่งกาจไปถึงขนาดไหน？”

ใบหน้าหยางเฉิน เต็มไปด้วยความเคร่งเครียดอย่างไม่เคยมีมาก่อน สองตาจ้องเขม็งไปที่ตู้หมิงเหวี่ยน ถ้าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นรองลงมาจากชั้นยอด เขามีความมั่นใจจะเอาชนะได้ แต่สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าขั้นยอด ถ้าเขาคิดจะต้านรับให้ได้ ก็ต้องนำเอามีดโลหิตออกมาใช้

ถ้าไม่มีของอาถรรพ์อยู่ในมือ เขาก็เพียงแค่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลาง แล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่จะไปเป็นคู่ต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด？

พลังบูโดที่บ้าคลั่งกระแสหนึ่ง แผ่กระจายออกมาจากตัวของหยางเฉิน คนที่ไม่รู้จริงในแดนบูโดของเขา จะต้องเข้าใจว่า เขาเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุด

“เอ๊ะ？เจ้าหนู？”

มีคนไปสังเกตุถึงคำพูดของตู้หมิงเหวี่ยน ก็ให้สงสัยอยู่ว่า จากสรรพนามที่ใช้เรียกขานหยางเฉินของตู้หมิงเหวี่ยน มันให้ความรู้สึกที่แปลกมาก

ผู้ที่จะเข้าไปแลกเปลี่ยนทักษะบูโดกับตู้หมิงเหวี่ยนได้นั้น มีผู้แข็งแกร่งคนไหนหรือที่จะอายุต่ำกว่าหก-เจ็ดสิบปีบ้าง？

ถึงยังไงก็ยังไม่มีใครจะเหมือนอย่างตู้หมิงเหวี่ยน เป็นประเภทตัวประหลาดพิสดารบูโด ที่ช่วงอายุห้าสิบในตอนนั้น พลังบูโดก็สามารถก้าวไปถึงแดนหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดแล้ว

หยางเฉินจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า “ที่นี่คับแคบเกินไป พวกเราออกไปสู้กันข้างนอกดีกว่า！”

เสียงพูดจบ เขาก็หันหลังกลับนำหน้ามุ่งออกไปข้างนอก

ตอนที่เขาหันหน้ากลับในทันทีนั้น บรรดาผู้แข็งแกร่งสำนักบู๊ต่างตะลึงงง จนหยางเฉินกับตู้หมิงเหวี่ยนเดินพ้นออกไปจากห้องกันแล้ว พวกเขาก็ยังดึงสติกลับมาไม่ได้

ดูแล้วอายุของหยางเฉิน น่าจะอยู่ที่สามสิบก็ยังจะไม่ถึงเลยมั้ง？

“ท่านเจ้าสำนัก ท่านแน่ใจหรือ คุณหมิงเหวี่ยนจะแลกเปลี่ยนทักษะบูโดกันกับเด็กหนุ่มคนนี้？”

“ท่านเจ้าสำนัก ใช่หรือไม่ว่าคุณหมิงเหวี่ยนต้องกดบังคับขั้นบูโดลงมาให้ต่ำกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้า？”

“คุณหมิงเหวี่ยนคงต้องกดบังคับขั้นบูโดลงเป็นแน่ ไม่งั้นจะไม่เป็นการไปข่มรังแกนักบูโดเด็กหนุ่มอายุยังไม่ถึงสามสิบอย่างนั้นหรือ？”

……

ตู้ป๋อกลับต้องให้ตู้หมิงเหวี่ยนระเบิดพลังออกทั้งหมดในการต่อสู้ นี่ไม่ใช่หมายถึงว่า หยางเฉินจะใช้พลังฝีมือที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลาง สู้กับผู้แข็งแกร่งเทียบชั้นกึ่งแดนนภาอันดับหนึ่งอย่างงั้นเลยหรือ？

ถึงแม้ให้ยืนหยัดได้เพียงแค่สิบนาที แต่หยางเฉินอยู่เพียงแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางเท่านั้น！

“เข้าใจที่ข้าพูดมั้ย？”

เห็นสีหน้าไม่พอใจของตู้หมิงเหวี่ยน ตู้ป๋อหน้านิ่วพูดออกไป

ตู้หมิงเหวี่ยนสะดุ้งขึ้นมาทั้งตัว จึงได้กัดฟันตอบรับไปว่า “ครับ！”

ถึงเขาจะเป็นลูกชายของตู้ป๋อ แต่ตั้งแต่เล็กมา ตู้ป๋อเข้มงวดกับเขามาก เขาก็ไม่เคยกล้าขัดคำสั่งของตู้ป๋อ

“เจ้าหนู แกพร้อมหรือยัง？”

ตู้หมิงเหวี่ยนมองไปที่หยางเฉินอีกครั้งหนึ่งนั้น แววตาเข้มข้นด้วยประกายถล่มศึก พูดต่อไปว่า “ถ้าแกรู้สึกต้านรับการโจมตีของข้าไม่ไหวแล้ว บอกยอมแพ้ได้เลยนะ”

ในตาของหยางเฉินก็เข้มข้นด้วยการสู้ศึก เขาสัมผัสได้ถึง พลังฝีมือที่เก่งกาจมากของตู้หมิงเหวี่ยน เทียบกับเจ้าเมืองหวยเฉินครั้งที่เคยพบมา น่าจะอยู่ในระดับเดียวกัน

แต่กับครั้งที่เขาต่อสู้กับเจ้าเมืองหวยเฉิงนั้น เขาอยู่ในสถานะพยายามหนีเอาชีวิตรอดมากกว่า ไม่ได้ประจันหน้าสู้กัน

ในครั้งนี้ เขาเป็นการสู้กันซึ่ง ๆ หน้า กับตู้หมิงเหวี่ยน

เขารู้ชัดเจนอยู่ การที่เขาจะเอาชนะตู้หมิงเหวี่ยนนั้น ไม่มีทางเป็นไปได้ เขาจำเป็นต้องยืนหยัดให้ได้ ขอเพียงยืนหยัดให้ได้ถึงสิบนาที ตู้จ้งถึงจะไม่ต้องตาย

หยางเฉินมองไปที่ตู้ป๋อ พูดเสียงหนาวเยือก “หวังว่าคุณจะรักษาสัญญา！”

ตู้ป๋อพูดตอบด้วยสีหน้าจริงจัง “วางใจได้ ข้าตู้ป๋อพูดอะไร ก็คือคำพูดของระดับเจ้าสำนัก คงไม่มีการไปตระบัดสัตย์กับเด็กรุ่นหลังอย่างเจ้า เพียงให้เจ้ายืนหยัดได้สิบนาที จากการถล่มใส่เต็มที่ของตู้หมิงเหวี่ยน ก็ถือว่าเจ้าชนะ ตู้จ้งก็ไม่ต้องตาย”

หยางเฉินก็ไม่ไปใส่ใจกับตู้ป๋ออีก ค่อย ๆ ชักมีดสีดำเมื่อม ออกมาจากฝักทอง มองหน้าตู้หมิงเหวี่ยน เอ่ยปากพูดไปว่า “เริ่มกันเถอะ！”