The king of War นิยาย บท 1923

หยางเฉินในตอนนี้ ได้ถูกเลือดย้อมแดงไปทั้งตัวแล้ว ถึงเป็นแบบนั้น เขาก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะยอมแพ้ ยังคงโจมตีอย่างสุดความสามารถ

สายเลือดคลั่งก็ถูกปลุกขึ้นอย่างเต็มที่ ดวงตาของเขาแดงเข้มทั้งสองข้าง ดูน่ากลัวมาก

มีดโลหิตในมือราวกับมีจิตวิญญาณ คอยส่งมอบพลังอาถรรพ์ให้เขาอย่างต่อเนื่อง

“ตุบ” 

เกิดเสียงปะทะขึ้นอีกครั้ง หยางเฉินถูกโจมตีจนถอยหลังไปหลายก้าว

เหมือนสถานการณ์ของเนี่ยชิวจะดูดีกว่าหยางเฉินมาก แต่มีเพียงตัวเนี่ยชิวเท่านั้นที่รู้ดีว่า การต่อสู้ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ เขาได้ใช้พลังอย่างเต็มที่ และเขาก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย แค่เทียบกับหยางเฉิน เขาดูเบากว่าเท่านั้น

แต่อาการบาดเจ็บที่เขาได้รับมีแต่ภายใน การต่อสู้ในครั้งนี้ ทำให้รากฐานพลังของเขาเสียหายอย่างหนัก ถ้าใช้เวลาไม่ถึงสามวัน ก็ไม่มีทางฟื้นฟูกลับมาเต็ร้อยแน่นอน

“หยางเฉิน แกยังจะสู้ต่ออีกมั้ย?” 

เนี่ยชิวจ้องมองหยางเฉินอย่างไม่ชอบใจแล้วพูดไปว่า “แกน่าจะรู้ดี ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ยังไงแกก็สู้ฉันไม่ได้ แต่ว่า รากฐานวิถีบู๊ของแกกับฉันต่างก็ต้องได้รับความเสียหาย” 

“ฉันขอเสนอว่า ถือว่าเราเสมอกัน การประลองในครั้งนี้ถือว่าสิ้นสุดเท่านี้ เป็นไง?” 

เขาสามารถรับรู้ได้ว่า หยางเฉินหวังที่จะฆ่าเขา ไม่มีความปรานีแต่อย่างใด ถึงเขาจะใช้พลังอย่างเต็มที่ยังไงก็ยังต้องกั๊กไว้บ้าง จะให้สู้ตายอย่างไม่คิดชีวิตแบบหยางเฉินไม่ได้

หยางเฉินเป็นพี่น้องของหม่าชาว ส่วนเขาตอนนี้ก็กลายเป็นผู้พิทักษ์ของหม่าชาวแล้ว จึงไม่สามารถลงมือฆ่าหยางเฉินได้

ในตอนนี้ลี่เฉินก็เลือกที่จะเดินออกมา จ้องมองหยางเฉินด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม “ฉันคิดว่าข้อเสนอของเนี่ยชิวดีมาก ถ้ายังสู้กันต่อไป ก็ยังไม่สามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้อยู่ดี แต่กลับจะทำให้พวกเธอทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก พอแค่นี้ก่อนดีมั้ย?” 

หม่าชาวจ้องมองหยางเฉินด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากให้คนที่บาดเจ็บเป็นเขา ไม่ใช่หยางเฉิน

รังสีในตัวหยางเฉินไม่ได้ลดลง แต่กลับยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เขาได้ปลุกสายเลือดคลั่งในระดับที่สูงขึ้น

รังสีวิถีบู๊ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมเอ่อล้นออกจากตัวเขาอย่างต่อเนื่อง

“หืม?” 

ลี่เฉินขมวดคิ้ว เขาสัมผัสถึงแรงกดดันอันเข้มข้นจากตัวของหยางเฉิน

ต้องรู้ว่า แดนวิถีบบู๊ของเขาบรรลุถึงแดนนภาแล้ว แต่หยางเฉินอยู่แค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางเท่านั้น แล้วจะทำให้เขารู้สึกถึงความกดดันได้ยังไง?

ไม่ใช่แค่ลี่เฉิน ยังมีผู้แข็งแกร่งหลายคนของสำนักมารก็สัมผัสถึงแรงกดดันวิถีบู๊ที่รุนแรงมาก โดยเฉพาะเนี่ยชิวที่เผชิญหน้ากับแรงกดดันวิถีบู๊ของหยางเฉินตรงๆ ยิ่งรู้สึกชัดเจนกว่าใครอื่น

แววตาของเขาได้แสดงความตกใจออกมา สองตาจับจ้องไปที่หยางเฉิน ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหยางเฉิน แต่กลับรับรู้ได้ว่า ถ้าหยางเฉินโจมตีใสเขาอีกครั้ง ต้องเป็นการโจมตีที่อันตรายถึงชีวิตแน่นอน

ด้วยฝีมือระดับกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นอย่างเขา กลับสัมผัสถึงแรงกดดันที่มหาศาลขนาดนี้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าขายหน้าจริงๆ!

“พี่เฉิน!”