The king of War นิยาย บท 1924

พอได้ฟังที่ลี่เฉินพูด สีหน้าที่เป็นกังวลของหม่าชาว สองมือกำแน่น พอมองไปที่เนี่ยชิวอีกครั้ง สายตาที่อาฆาตของเขาก็รุนแรงยิ่งกว่าเดิม

ก่อนหน้านี้เนี่ยชิวเกือบฆ่าเขา แต่ลี่เฉินให้เนี่ยชิวมาเป็นผู้พิทักษ์ของเขา เขาถึงยอมมองข้ามความแค้น

ลี่เฉินก็ค่อนข้างตกใจ การตอบสนองของหม่าชาว ได้เกินจากที่เขาคาดไว้เหมือนกัน

ตอนนี้ พลังจากสายเลือดของหยางเฉิน เกรี้ยวกราดขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แล้วกลางหว่างคิ้วของเขาปรากฏสัญญาลักษณ์เลือดที่ชัดเจนขึ้น มันเป็นสัญญาลักษณ์ของเผ่าของสายเลือดคลั่ง

สีหน้าของลี่เฉินเคร่งขรึมยิ่งกว่าเดิม เมื่อกี้เขาก็สัมผัสถึงสายเลือดที่แข็งแกร่งของหยางเฉินแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้

“ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหยางเฉิน? ทำไมจู่ๆ เขาถึงแข็งแกร่งขึ้นอีก? นอกจากแดนนภายังจะมีใครสู้เขาได้อีกมั้ย?” 

“เขาระเบิดพลังของสายเลือดออกมา ว่ากันว่า มีเพียงนักสู้ที่สายเลือดแข็งแกร่งมากๆ ถึงสามารถปลดปล่อยพลังของสายเลือดออกมาได้ ดูแล้ว เบื้องหลังของหมอนี่ต้องไม่ธรรมดาแน่ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีพลังของสายเลือดที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้หรอก” 

“ถ้าไม่ได้เห็นกับตา ฉันคงไม่มีทางเชื่อว่าในโลกนี้ จะมีคนที่มีพรสวรรค์เก่งกาจขนาดนี้” 

“เมื่อก่อนฉันยังคิดว่าพรสวรรค์ในวิถีบู๊ของตัวเองสูงส่งมาก แม้แต่ในโลกบู๊โบราณ ในหมู่รุ่นเยาว์ ก็ยังถือว่าโดดเด่น แต่หลังจากที่ได้เจอหยางเฉิน ฉันก็เพิ่งรู้ตัวว่า พรสวรรค์ของตัวเองนี่มันขยะชัดๆ” 

……

เหล่าผู้แข็งแกร่งของสำนักมารต่างทำหน้าตกใจ ท่ามกลางความตกใจ ยังแฝงไปด้วยความอิจฉาริษยา แน่นอนว่า ยังมีคนรุ่นหลังหลายคนที่แววตาเปี่ยมด้วยความนับถือ

สีหน้าของเนี่ยชิวเคร่งขรึมขึ้นมาก ด้วยฝีมือของเขา ต้องรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวหยางเฉินได้แน่

ตอนแรก เขานึกว่าหยางเฉินเป็นแค่นักสู้รุ่นหลังที่ค่อนข้างแข็งแกร่งเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะลี่เฉินถูกใจหยางเฉินมาก เขาก็ไม่มีทางไปสนใจหยางเฉินแน่นอน

แต่ว่า หลังจากที่หยางเฉินระเบิดพลังออกมาต่อสู้กับเขาอย่างดุเดือดในลานประลองแล้ว เขาเพิ่งรู้ตัวว่าความแข็งแกร่งของหยางเฉิน ไม่สามารถใช้ระดับของแดนมาวัดได้

ในตอนนี้ ในสายตาของเขา ได้มองหยางเฉินว่าเป็นนักสู้ที่อยู่ระดับเดียวกับตัวเองแล้ว

ในตอนที่เขาคิดว่ากำลังจะเอาชนะหยางเฉิน ใครจะไปคิดว่าหยางเฉินจะแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง

ในที่แห่งนี้ หยางเฉินเป็นดั่งผู้บงการ ภายใน เขตแดนวิถีมาร ถึงขั้นทำให้เนี่ยชิวได้รับผลกระทบอย่างหนัก

เนี่ยชิวรู้สึกว่า เมื่ออยู่ในเขตแดนของหยางเฉิน ทุกอย่างของเขาจะอ่อนแอลง ถึงจะถูกบั่นทอนไปไม่มาก แต่ยอดฝีมือสู้กันความเป็นความตายตัดสินกันแค่ชั่วพริบตา ลำพังการถูกบั่นทอนเพียงเล็กน้อยนี้ มันก็สร้างความลำบากให้กับหยางเฉินไม่น้อยเลย

“ตาย!” 

หยางเฉินตะโกนเสียงดังว่า เกิดเสียง “ปั้ง” ดังขึ้น พื้นที่เขาเคยยืนแตกเป็นรอยร้าว ส่วนร่างกายของเขา ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเนี่ยชิวแล้ว

เขายกมือแล้วชกออกไป ซัดใส่เนี่ยชิวอย่างแรง

ในช่วงเวลาน่าสิ่วน่าขวาน เนี่ยชิวได้หลบออกราวกับถูกสะท้อน แต่ว่า เมื่ออยู่ภายในเขตแดนวิถีมารของหยางเฉินทำให้ความเร็วของเนี่ยชิวได้รับผลกระทบ กลับกัน หยางเฉินที่อยู่ในเขตแดนวิถีมารของตัวเอง ความสามารถทุกด้านต่างก็เพิ่มสูงขึ้น ความเร็วสูงมาก แทบจะในชั่วพริบตาเดียว ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเนี่ยชิวแล้วจากนั้นก็ซัดหมัดออกไป

“ตุบ!” 

เกิดเสียงที่ดังอุดอู้ขึ้น ร่างกายของเนี่ยชิวถอยหลังไปเจ็ดแปดก้าว ยังไม่ทันทรงตัวได้ ก็กระอักเลือดออกมาแล้ว

แต่ทันใดนั้น หยางเฉินก็ได้โจมตีมาอีกครั้ง