The king of War นิยาย บท 1969

เมื่อเผชิญกับการคุกคามของ เจียงหยวนหลงตู้ป๋อกลับไม่กลัวเลยสักนิด เขาพูดอย่างใจเย็น "ฉันจะไม่จากไปไหน ผู้อาวุโสควรไปเสียดีกว่า จะได้หลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกลงโทษโดยพันธมิตรพิทักษ์"

เมื่อได้ยินคำพูดของตู้ป๋อ เจียงหยวนหลงก็ยิ้มออกมาทันที “นายกำลังใช้พันธมิตรพิทักษ์มาข่มขู่ฉัน?”

ตู้ป๋อไม่ได้พูด แต่ความหมายของมันชัดเจนในตัวเอง

สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่ตัวเขา และไม่มีใครคาดคิดว่าตู้ป๋อจะกล้าแข็งกร้าวกับผู้แข็งแกร่งของตระกูลเจียง

แม้แต่เหรินจิงหลุนและอิงเทียนสิง พวกเขาก็มีสีหน้าประหลาดใจ ไม่น่าแปลกใจที่ตู้ป๋อจะมาที่สำนักมารพร้อมปืนเทพบู๊ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งจากโลกบู๊โบราณก็ไม่กลัว นับประสาอะไรกับพวกเขา

ดูเหมือนว่าคำสัญญาของลี่เฉินที่มีต่อตู้ป๋อจะต้องเป็นประโยชน์อย่างมาก ไม่เช่นนั้นตู้ป๋อคงไม่ทำแบบนี้

“สงอันสั่งสอนเขาซะ ให้เขารู้ถึงวิธีปฏิบัติตนในโลกบู๊โบราณ”

เจียงหยวนหลงหรี่ตาและจ้องไปที่ตู้ป๋อ จากนั้นเขาก็บอกผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงข้างหลังเขา

“รับทราบ!”

จากนั้นก็เห็นชายวัยกลางคนร่างสูงออกมาจากด้านหลังเจียงหยวนหลง

สงอันดูเหมือนคนอายุ 50 ปี แต่เขากลับมีความแข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นบูโดอัจฉริยะที่โดดเด่น

สงอันกำลังถือค้อนซึ่งเป็นของอาถรรพ์ เดิมทีเขาก็เป็นคนรูปร่างสู่งใหญ่อยู่แล้ว ท่าทางการแต่งกายของเขายิ่งทำให้มันดูมีพลังขึ้นไปอีก

ตู้ป๋อเหลือบไปที่ สงอันเบา ๆ จากนั้นมองไปที่ เจียงหยวนหลงและพูดว่า "เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน ผู้อาวุโสโปรดพาคนออกไป"

“รนหาที่ตาย!”

สงอันที่ถูกตู้ป๋อดูหมิ่นก็โกรธมาก เขาคำรามและพุ่งเข้าหาตู้ป๋อด้วยค้อนในมือ

“บูม!”

ตู้ป๋อก็ขยับเช่นกัน พื้นใต้ฝ่าเท้าของเขาถูกทุบจนแตกทันที ปืนเทพบู๊ในมือของเขาโจมตี สงอันอย่างดุเดือด

“ติ้ง!”

วินาทีถัดมา เสียงชนกันอย่างรุนแรงก็ดังขึ้น ของอาถรรพ์สองชิ้นปะทะกันจนเกิดเป็นพลังทำลายล้างกวาดออกไปทุกทิศทุกทาง

ทุกอย่างในบริเวณใกล้เคียงกลายเป็นผง

มีเพียงผู้แข็งแกร่งชั้นยอดเท่านั้นที่ยังคงยืนอยู่ใกล้ ๆ

อิงเทียนสิง และเหรินจิงหลุนมองหน้ากัน ทั้งสองคนตกใจจนดวงตาเกิดไหวระลอก

ปืนของตู้ป๋อเมื่อกี้นั้น สะเทือนฟ้าดิน แค่นัดเดียวก็สามารถทำให้ สงอันถอยไปสิบกว่าก้าว

มือของสงอันหักและเลือดไหลออกมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความนึกไม่ถึง

ผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ที่ติดตาม เจียงหยวนหลงก็ตกใจเช่นกัน ลูกยิงของตู้ป๋อเมื่อครู่น่าทึ่งจริงๆ แม้ว่า สงอันจะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่พลังที่ระเบิดออกมาก็ช่างน่าตกใจ

ตู้ป๋อที่ถือปืนเทพบู๊พูดอย่างเย็นชาว่า "ได้โปรดผู้อาวุโสพาคนออกไป ไม่งั้น อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!"

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขาไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมดของเขา แค่การยิงเมื่อครู่ก็สามารถทำให้ สงอันล่าถอยไปมากกว่าสิบก้าว

ความแข็งแกร่งที่แสดงให้เห็นจากการยิงครั้งนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าพลังของเขาแข็งแกร่งที่สุดภายใต้แดนนภา

ถ้าผู้แข็งแกร่งแดนนภาไม่ออกมา เกรงว่าคงไม่มีใครทำอะไรตู้ป๋อได้

สงอันโกรธและอับอาย ตนที่เป็นผู้แข็งแกร่งโลกบู๊โบราณกลับพ่ายแพ้แก่นักบูโดระดับเดียวกันและต้องล่าถอย

แม้ว่าเขาจะยังไม่พ่ายแพ้ แต่หากเขายังคงต่อสู้ต่อไป ความจริงที่ว่าเขาจะพ่ายแพ้นั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

แม้ว่า สงอันรู้ว่าตนจะแพ้ แต่เขาก็ยังต้องการที่จะต่อสู้ เขาคำรามขึ้นมาและค้อนในมือ สงอันก็โจมตีตู้ป๋ออีกครั้ง

ดวงตาของตู้ป๋อฉายแววคมปลาย ปืนเทพบู๊ปล่อยกลิ่นอายที่น่ากลัวออกมา

“ถ้าอย่างนั้น ก็อย่าโทษฉันที่หยาบคาย!”

เมื่อเสียงของตู้ป๋อสิ้นสุดลง ทันใดนั้นเขาก็กระแทกเท้าลงบนพื้นและหายตัวไปจากจุดเดิม

"ติ้งติ้งติ้ง!"

ของอาถรรพ์ของคนทั้งสองปะทะเข้าด้วยกันจนเกิดเสียงปะทะกันอย่างชัดเจน พลังอันน่าสะพรึงกลัวของของอาถรรพ์ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกถึงภัยคุกคามอย่างแรงกล้า