The king of War นิยาย บท 1971

สำนักมารในเวลานี้ ถูกปกคลุมไปด้วยพลังแห่งภัยพิบัติสวรรค์ อีกทั้งยังถูกปกคลุมไปด้วยออร่าบู๊ของผู้แข็งแกร่งระดับสูงหลายคน

ราวกับกำลังตอบสนองต่อออร่าบู๊ของกลุ่มผู้แข็งแกร่ง ภัยพิบัติสวรรค์ยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้น สายฟ้ายังคงตกลงบนห้องสมุดเพื่อฉีกกระชากทุกสิ่งในโลก

ผู้แข็งแกร่งอย่าง เจียงหยวนหลงก็ยังมองไปที่ห้องสมุดด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม แม้แต่ในโลกบู๊โบราณ ก็ยังไม่เคยมีภัยพิบัติสวรรค์เช่นนี้มาก่อน

บัดนี้มันกลับปรากฏอยู่ในโลกราวาส บูโดอัจฉริยะแบบนี้ ช่างน่าเสียดายจริงๆ

“ใครจะกล้าเข้าใกล้อีกก้าวหนึ่ง ฆ่าไม่เว้น!”

ตู้ป๋อที่ถือปืนเทพบู๊อยู่หน้าห้องสมุด มองดูผู้แข็งแกร่งทั้งห้าของตระกูลเจียงอย่างเย็นเยียบและพูดอย่างเย็นชา

เจียงหยวนหลงเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภา แต่เขาก็ไม่กล้าทำอะไรตามใจชอบในโลกฆราวาส แดนบูโดของลี่เฉินเข้าสู่แดนนภาแล้ว ก็ไม่สามารถลงมือตามใจได้เช่นกัน นอกเสียจากยามจำเป็น

เงามาร มารแดง และผู้แข็งแกร่งระดับสูงคนอื่น ๆ ของภูเขามารก็ยืนอยู่ข้างตู้ป๋อ พวกเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ แม้จะไม่แข็งแกร่งเท่าตระกูลเจียงแต่พวกเขาก็ไม่กลัวเลยสักนิด

อิงเทียนสิง และเหรินจิงหลุนต่างก็มีสีหน้าเคร่งขรึม พวกเขารู้ดีว่าศึกนี้ สำนักมารต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน แม้ว่าพวกเขาจะเข้าร่วมกับสำนักมารก็อาจไม่ชนะ

นอกจากนี้ แต่เดิมพวกเขาก็ไม่มีมิตรภาพกับสำนักมาร ซ้ำยังมีความขัดแย้งมากมาย แน่นอนว่าย่อมไม่ไปหาเรื่องกองกำลังจากโลกบู๊โบราณเพื่อสำนักมารแน่

“นายมันรนหาที่ตาย!”

ผู้แข็งแกร่งของตระกูลเจียงโกรธจัด พวกเขาถึงกับถูกคุกคามโดยนักบูโดจากโลกฆราวาส

ตู้ป๋อผู้ซึ่งถือปืนเทพบู๊อยู่ในมือ บนตัวผ่านออร่าบู๊ที่น่ากลัวออกมา ต่อให้ยังไม่บรรลุสู่แดนนภา แต่เขาก็อยู่ไม่ไกสจากมันแล้ว

หากต่อสู้จนตาย แม้ว่าผู้แข็งแกร่งทั้งห้าของตระกูลเจียงจะอยู่ในกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น แต่ก็อาจมีใครต้องตายในมือของตู่ป๋อ

เจียงหยวนหลงจ้องไปที่ปืนเทพบู๊ด้วยตาที่ลุกไหม้ แต่เดิมเขาได้รับปืนเทพบู๊มาแล้ว ไม่คาดคิดเลยว่า ปืนเทพบู๊จะได้รับการปรับแต่งโดยตู้ป๋อ ทำให้เขาสามารถเรียกคืนได้อย่างง่ายดาย

ถ้า เจียงหยวนหลงต้องการปืนเทพบู๊ ก็มีแต่ต้องทำให้ตู้ป๋อตายเท่านั้น มีเพียงตู้ป๋อ ถึงทำให้ปืนเทพบู๊สามารถแยกตัวออกมาได้ ถึงตอนนั้น เจียงหยวนหลงก็สามารถปรับแต่งปืนเทพบู๊ได้อีกครั้ง

ของอาถรรพ์ชั้นสูงนี้ แม้ว่าจะวางอยู่ในโลกโบราณ ก็ยังเป็นสมบัติล้ำค่ามาก แน่นอนว่า เจียงหยวนหลงอยากได้มัน

ยังมีร่องรอยเลือดอยู่บนปากของตู้ป๋อ เมื่อกี้เขาถูกโจมตีโดยผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียง จนแทบจะฆ่าเขาไปแล้ว

แต่คราวนี้ เขาเสี่ยงชีวิตอย่างสมบูรณ์ ตราบใดที่ผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงกล้าที่จะลงมือ เขาก็จะไม่สนอะไรและฆ่าอีกฝ่าย

“สงอัน! พวกนายรออะไรอยู่?”

เจียงหยวนหลงก็พูดด้วยความไม่พอใจอย่างมาก

สงอันและผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงคนอื่นๆ ต่างก็ตัวสั่นและใบหน้าของพวกเขาแสดงความหวาดกลัวออกมา

ถ้า เจียงหยวนหลงรำคาญ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก

"ลงมือ!"

สงอันก็ตะโกนและรีบพุ่งไปที่ตู้ป๋อก่อน

"ฆ่า!"

ไม่ต้องให้ตู้ป๋อลงมือ เงามาร ก็ได้นำยอดขุนพลมารทั้งสามคนเข้าไปต่อสู้แล้ว

การต่อสู้ครั้งนี้ หากสามารถรอดชีวิตมากได้ พวกเขาทั้งหมดก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลง

ตู้ป๋อไม่ลังเลเลยสักนิด เขาขยับเท้าและพุ่งไปที่ สงอันซึ่งเป็นแกนนำ

เงามารตะโกนลั่น "พวกเราหยุดคนอื่นๆ นายฆ่าสักคนก่อน!"

"ดี!"

ตู้ป๋อตอบรับ จากนั้นออร่าบู๊ที่น่าหวาดกลัวก็แผ่กระจายออกจากร่างกายของเขา ราวกับเป็นเทพยุทธ์ที่เพิ่งตื่นจากการหลับใหลนับพันปี

สงอันและผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆ ในตระกูลเจียงต่างมีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก

ในฐานะผู้แข็งแกร่งที่สุดรองจากแดนนภา พวกเขารู้ดีว่า ตู้ป๋อในเวลานี้ จู่ๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ออร่าบู๊ของเขาแข็งแกร่งมากขึ้น เห็นได้ชัดว่าเขาพร้อมที่จะลงมือฆ่าแล้ว

“ติ้ง!”