The king of War นิยาย บท 1976

ใบหน้าของ เจียงหยวนหลงมืดมนถึงขีดสุด เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อนายอยากตาย อย่างนั้นวันนี้ฉันจะสงเคราะห์!”

เมื่อพูดจบ ออร่าบู๊อันดุเดือดก็ปะทุออกมาจากร่างกายของเขาและพุ่งใส่ลี่เฉินโดยตรง แทบจะในทันที เขาก็มาถึงหน้าลี่เฉิน

"ปัง!"

พริบตา ทั้งสองคนก็เริ่มโจมตีใส่กัน และเกิดการชนกันอย่างรุนแรง

จากศูนย์กลางอยู่ที่ทั้งสองคนชนกัน ทุกอย่างภายในรัศมีสิบเมตรกลายเป็นผง พื้นเต็มไปด้วยรอยแตกของความหนา

นี่คือการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งในแดนนภาซึ่งมีพลังอย่างมาก

ผู้แข็งแกร่งของสำนักมารทั้งหมดมองดูพวกเขาจากระยะไกลและต่างมีสีหน้าตกใจ

เป็นครั้งแรกที่เหล่าผู้แข็งแกร่งทางโลกฆราวาสได้เห็นการต่อสู้ของเหล่าผู้แข็งแกร่งแดนนภา

"ฆ่า!"

เงามารและ มารแดงมองไปในทิศทางของลี่เฉินจากนั้นพวกเขาก็มองหน้ากัน ทั้งคู่ตั้งใจแน่วแน่ จากนั้นก็คำรามและพุ่งเข้าใส่ผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียง

สงครามระดับนี้ ถือเป็นระดับสูงสุดของโลกฆราวาส

การต่อสู้แดนนภาไม่ควรปรากฏขึ้นในโลกฆราวาส แต่ไม่รู้ว่าอย่างใด พันธมิตรพิทักษ์กลับไม่ได้เข้าไปแทรกแซงการต่อสู้ระหว่างเจียงหยวนหลงและลี่เฉิน แต่ยังคงเฝ้าดูอยู่ในความมืด

การต่อสู้ที่จุดสูงสุดภายใต้แดนนภา ปะทุขึ้นอย่างสมบูรณ์

ทั้ง เงามาร และ มารแดงต่างมีเลือดออกทั่วร่างกาย แต่ละคนเต็มไปด้วยกลิ่นอายบู๊ที่น่ากลัวอย่างยิ่ง กลิ่นอายนี้ เกินกว่าสภาพที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาไปแล้ว

เห็นได้ชัดว่า ทั้งสองคนได้หงายไพ่ที่มีออกมาทั้งหมดแล้ว การต่อสู้ครั้งนี้ ต้องทุ่มเททั้งหมดที่มี หากล้มเหลว ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก

ทั้งสองคนร่วมกับตู้ป๋อผู้ซึ่งมีปืนเทพบู๊ในมือ ทั้งสามคน เป็นตัวแทนของประสิทธิภาพการต่อสู้สูงสุดของโลกฆราวาสโดยสมบูรณ์

แม้ว่าตระกูลเจียงจะมีผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นแต่พวกเขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกตู้ป๋อสามคน และต้องล่าถอยไป

เกาสงที่ถูกภัยพิบัติสวรรค์ทำลายแขนไปแล้ว ตอนนี้เขาเป็นดั่งคนพิการไปครึ่งหนึ่ง และไม่กล้าเข้าร่วมกับตระกูลเจียงเพื่อต่อสู้กับตู้ป๋อและคนอื่นๆ

เขารู้ดีชัดเจนมากกว่า สภาพปัจจุบันของเขา แม้ว่าเขาจะเข้ากับตระกูลเจียง ก็เหลือแค่ทางเดียวคือความตาย ตู้ป๋อที่ติดอาวุธปืนเทพบู๊ แทบจะเป็นดั่งเทพเจ้าแห่งสงคราม ใครขวางทางล้วนฆ่าทิ้ง

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขากลายเป็นคนทรยศต่อสำนักมาร เมื่อเขาเข้าร่วมการต่อสู้ เงามารและมารแดงจะฆ่าเขาในทันที

ก่อนหน้านี้ ขณะที่เขามีโล่ล่องหนก็ยังใช้แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดให้มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นได้อีกทั้งยังติดอันดับหนึ่งในสิบผู้แข็งแกร่งในภูเขามาร

ตอนนี้เขาได้สูญเสียโล่ล่องหนและรูปร่างที่แท้จริงของเขาได้รับการเปิดเผยแล้ว แม้ว่าแดนบูโดของเขาจะเข้าสู่กึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น แต่ประสิทธิภาพการต่อสู้กลับลดลงอย่างมาก อย่าว่าแต่ผู้แข็งแกร่งเงามารและมารแดง แม้แต่ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นคนหนึ่งก็สามารถทำร้ายเขาได้อย่างสมบูรณ์

เหรินจิงหลุนและ อิงเทียนสิงซ่อนตัวอยู่ไกลๆ ทั้งสองจ้องไปที่ผู้แข็งแกร่งในการต่อสู้ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

อิงเทียนสิงได้เปิดปากของเขาขึ้นมาและพูดว่า “ประมุขเหริน ตอนนี้นายและฉันต่างก็เป็นตั๊กแตนที่ถูกผูกไว้กับเชือก เราต้องตัดสินใจเลือก หากเราไม่เลือก รอให้พวกเขาตัดสินแพ้ชนะแล้ว ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงพวกเราก็ไม่มีผลลัพธ์ที่ดี”

เหรินจิงหลุนเหล่มองอิงเทียนสิงและกล่าวว่า "ประมุุขอิง คิดว่า ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไร?"

ดวงตาของอิงเทียนสิงฉายแววโหดเหี้ยม จากนั้นเขาก็พูดว่า “ในเมื่อเราเลือกตระกูลเจียง อย่างนั้นพวกเราก็ได้แต่ต้องเลือกตระกูลเจียงต่อไป ถ้าตระกูลเจียงพ่ายแพ้เพราะเรา ตระกูลเจียงจะไม่มีวันปล่อยเราไป แม้ว่าเราจะเข้าสู่แดนนภาและไปที่โลกบู๊โบราณ เราก็จะไม่รอด "

"ดี!"

เหรินจิงหลุนก็กำลังคิดเรื่องนี้และพูดว่า "ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นพวกเราก็ร่วมกับตระกูลเจียง ร่วมมือกับผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงเพื่อฆ่า ตู้ป๋อ และคนอื่น ๆ !"

"รอก่อน!"

เหรินจิงหลุนกำลังจะเริ่มลงมือ แต่จู่ๆ อิงเทียนสิงก็ตะโกนทันที