The king of War นิยาย บท 2003

เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงจ้าน สีหน้าของหวังคุนก็น่าเกลียดมาก

หวังคุนพูดอย่างเย็นชา"ผมพูดอย่างชัดเจนแล้ว แม้ว่าผู้นำตระกูลเจียงต้องการพบคุณเฝิง ก็ต้องรอให้ผู้นำของตระกูลของผมพบก่อนค่อยว่ากัน"

แม้ว่าเจียงจ้านจะเป็นทายาทสายตรงของตระกูลเจียง แต่เขา หวังคุนก็ไม่ได้กลัวอีกฝ่ายเพราะสถานะที่สูงของเขา

เฝิงเสียวหว่านก็ตกตะลึงเช่นกัน เดิมทีคิดว่าจะถูกหวังคุนพาไปแล้ว คิดไม่ถึงว่า จะมีผู้แข็งแกร่งอีกคนจากโลกบู๊โบราณมาอีกคน

เมื่อเจียงจ้านเห็นหวังคุนปฏิเสธ แววเจตนาฆ่าอันทรงพลังก็วาบผ่านดวงตาของเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า“ในเมื่อคุณต้องการตาย ผมก็จะทำตามที่คุณต้องการ!”

ทันทีที่คำพูดหายไป ออร่าบูโดที่น่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาจากเขา และเกือบจะในเวลาเดียวกัน เจียงจ้านก็หายตัวไปและพุ่งตรงไปยังหวังคุนเพื่อโจมตี

ไม่ว่าหวังคุนจะพร้อมแค่ไหน ทันทีที่เจียงจ้านเริ่มลงมือ เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน

“ปังปังปัง!”

ทั้งสองต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง ออร่าบูโดที่น่าตกใจได้ปะทุออกมาจากทั้งสองคนอย่างต่อเนื่อง และกวาดออกไปทุกทิศทุกทาง

“พวกคุณรีบไปจากที่นี่ ความแข็งแกร่งของพวกเขาแข็งแกร่งเกินไปแล้ว แค่คลื่นการต่อสู้ก็สามารถทำร้ายพวกคุณได้”

พี่น้องตระกูลซ่งรีบไปข้างหน้าและปกป้องทุกคนไว้ด้านหลังของพวกเขา

พวกเขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งบูโด และพวกเขายังรู้สึกถึงแรงกดที่รุนแรง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดาอย่างอ้ายหลินและเฝิงเสียวหว่านที่ไม่มีพื้นฐานบูโดเลย

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีจิ้งอันตัวน้อย

และนี่ก็เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเฝิงเสียวหว่านที่จะจากไป

หวยหลันเข้าใจว่าพี่น้องตระกูลซ่งหมายถึงอะไร ชำเลืองมองทั้งสองที่กำลังต่อสู้อยู่ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำว่า“การต่อสู้ระหว่างพวกเขาจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า ยังไงพวกเขาก็จะพาเสี่ยวหว่านไป แม้ว่าเสี่ยวหว่านจะจากไปในตอนนี้ ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของพวกเขาได้แน่นอน”

“ความลับที่เสี่ยวหว่านเป็นนักปรุงยาถูกเปิดเผยแล้ว ไม่ว่าจะเป็นตระกูลเจียงหรือราชวงศ์ไป๋หลี่ จะต้องมีผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์อย่างแท้จริงจับตามองอยู่อย่างแน่นอน”

หลังจากฟังคำพูดของหวยหลัน ทุกคนก็ถอนหายใจ เฝิงเจียหยีขมวดคิ้วและพูดว่า "ผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์หรือ?"

หวยหลันพยักหน้า"ตามกฎของพันธมิตรพิทักษ์ ผู้แข็งแกร่งที่อยู่เหนือแดนเหนือมนุษย์ ห้ามใช้กำลังในโลกมนุษย์ แต่เสี่ยวหว่านมีค่ามากเกินไปแล้ว และตอนนี้ความลับที่เสี่ยวหว่านเป็นนักปรุงยาได้ถูกเปิดเผย ในเมื่อตระกูลเจียงและราชวงศ์ไป๋หลี่มาที่นี่แล้ว ต้องมีผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์จับตาดูอยู่อย่างลับๆแน่นอน”

ซ่งจั่วพยักหน้า และพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ“คุณหวยพูดถูก ในฐานะนักปรุงยาของเสี่ยวหว่าน ไม่ว่ากองกำลังไหนในโลกบู๊โบราณ ก็จะให้ความสำคัญอย่างมาก จะต้องส่งผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์อย่างลับๆแน่นอน"

“ตอนนี้ แม้ว่าเราจะต้องการซ่อนเสี่ยวหว่าน แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย ไม่ว่ากองกำลังไหนในโลกบู๊โบราณ เราก็รับมือไม่ได้ ในเมื่อเราไม่สามารถทำอะไรได้ เราจึงทำได้เพียงอดทนกับมัน โชคดีที่ไม่ว่ากองกำลังไหน เสี่ยวหว่านก็มีค่าต่อพวกเขาอย่างมาก ไม่ว่าเธอจะถูกพาตัวไปที่ไหน ก็ไม่มีอันตราย"

เฝิงเสียวหว่านยิ้มและกวาดมองทุกคน และพูดว่า“ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่เป็นไรแน่นอน”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอมองไปที่อ้ายหลินอีกครั้งและพูดว่า“พี่อ้าย พี่รีบพาเสี่ยวจิ้งอันออกไปเถอะ ถ้าขืนยังอยู่ที่นี่อีก มันมีผลร้ายต่อพวกคุณมาก”

“คุณปู่ซ่ง พวกคุณไปเถอะ!พวกเขาต้องการพาฉันไปที่ตระกูลของพวกเขา ถ้าฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน”

แม้ว่าทุกคนไม่อยากทิ้งเธอไว้ แต่ก็รู้ดีว่า ถ้าหากพวกเขาอยู่ที่นี่ต่อ พวกเขาจะไม่สามารถช่วยอะไรเฝิงเสียวหว่านได้เลย แต่พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากผลการต่อสู้

ดังนั้น ทุกคนจึงกล่าวคำอำลาเฝิงเสียวหว่าน

ในไม่ช้า ในยอดเมฆา เหลือเพียงเฝิงเสียวหว่านและเจียงจ้านกับหวังคุนที่กำลังต่อสู้อยู่

“เจียงจ้าน อย่าทำเกินไปนะ!”

หลังจากที่ทั้งสองปะทะกัน หวังคุนกัดฟันและพูดว่า"ทุกอย่างมีการมาก่อนมาหลัง ผมพบคุณเฝิงก่อน ดังนั้นผมก็ควรเป็นคนที่พาเธอกลับไปที่ราชวงศ์ไป๋หลี่ก่อน"

เจียงจ้านส่งเสียงอย่างเย็นชา มองหวังคุนอย่างเหยียดหยามและกล่าวว่า"เราต่างก็มาจากโลกบู๊โบราณ ในโลกบู๊โบราณ ใครแข็งแกร่งกว่าก็จะได้รับการเคารพ ดังนั้น ไม่ต้องพูดมาก คุณกับผมมาสู้กัน ใครชนะ คนนั้นก็นำตัวเธอไป!”

"เป็นไปไม่ได้!"

หวังคุนกัดฟันและพูดว่า“นอกจากคุณจะฆ่าผม มิฉะนั้น อย่าได้คิดว่าจะนำตัวคุณเฝิงไป!”

เมื่อกี้ที่ทั้งสองต่อสู้อย่างดุเดือด ความแข็งแกร่งของเจียงจ้านจะแกร่งกว่าอย่างเห็นได้ชัด

แต่ถ้าเจียงจ้านต้องการฆ่าหวังคุน ก็เป็นไปไม่ได้

หากทั้งสองยังคงต่อสู้ต่อไป ทั้งคู่ก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส

“หึ!ไม่เจียมตัว!”

เมื่อเห็นคนที่มา หวังคุนรีบโค้งคำนับ"ผู้นำหลังที่เก้า!"

ราชวงศ์ไป๋หลี่มีทั้งหมดเก้าหลัง และแต่ละหลังจะมีผู้รับผิดชอบหนึ่งท่าน และคนตรงหน้า คือผู้นำบ้านที่เป็นหนึ่งในเก้าหลังของราชวงศ์ไป๋หลี่

“พาคุณเฝิงกลับไปที่ราชวงศ์ไป๋หลี่!”

ผู้นำหลังที่เก้าเหลือบมอง เจียงจ้านอย่างเย็นชาแล้วสั่งหวังคุน

"ครับ!"

หวังคุนพูดอย่างรวดเร็ว

“คุณเฝิง ตามผมไปเถอะ!”

หวังคุนเดินมาที่ด้านข้างของเฝิงเสียวหว่านและกล่าว

แต่ในเวลานี้ อำนาจฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวได้ห่อหุ้มยอดเมฆาทั้งหมดไว้

"ใคร?"

บนใบหน้าของผู้นำหลังที่เก้า เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม

วินาทีถัดมา ผู้แข็งแกร่งในชุดคลุมสีดำก็ปรากฏตัวขึ้น

หลังจากที่อีกฝ่ายปรากฏตัว เขาไม่ได้มองผู้นำหลังที่เก้าเลย แต่มองไปที่เฝิงเสียวหว่านและพูดว่า“คุณคือเฝิงเสียวหว่าน คุณเฝิงใช่ไหม?”

เฝิงเสียวหว่านตกใจเล็กน้อย วันนี้เป็นวันอะไรกันแน่?ทำไมถึงรวมตัวกันมาหาตัวเธอ?

ไม่รู้ทำไม เธอไม่ได้รู้สึกถึงเจตนาร้ายใดๆจากผู้แข็งแกร่งในชุดดำเลย

เฝิงเสียวหว่านกล่าวว่า"ฉันคือเฝิงเสียวหว่าน!ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสเป็นใคร?ท่านก็มาจากโลกบู๊โบราณใช่ไหม ต้องการพาฉันไปตระกูลของคุณ?"

เมื่อได้ยินคำพูดของเฝิงเสียวหว่าน ผู้แข็งแกร่งในชุดดำก็หัวเราะและกล่าวว่า“วางใจได้เลย ผมไม่ได้มาจากโลกบู๊โบราณ แต่เป็นผู้นำของสำนักมารในภูเขามาร ลี่เฉิน! หยางเฉินเป็นคนส่งผมมารับคุณ”