The king of War นิยาย บท 2006

เจียงจ้านเหลือบมองไปในทิศทางของทั้งสองคนที่กำลังต่อสู้อยู่ จากนั้นมองไปที่หวังคุนและกล่าวอย่างเคร่งขรึม"แม้ว่าไป๋หลี่เย่จะใช้วิชาลับ แต่ก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่มากระหว่างเขากับลี่เฉิน แต่ถ้าคุณและผมร่วมมือกันเพื่อช่วยไป๋หลี่เย่ ลี่เฉินจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!"

เมื่อได้ยินคำพูดของเจียงจ้าน หวังคุนก็ดีใจมากในทันที"คุณควรจะตัดสินใจแบบนี้มานานแล้ว!ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นเราก็มาลงมือกันเถอะ?"

"ได้!"

ทั้งสองเห็นตรงกัน และออร่าบูโดบนร่างกายของพวกเขาก็ระเบิดออกมาในทันที

"ไป!"

เจียงจ้านพุ่งเข้าหาลี่เฉินก่อน

ขณะที่เจียงจ้านเคลื่อนไหว หวังคุนก็พุ่งเข้าหาลี่เฉินทันที

ลี่เฉินซึ่งเดิมทีได้เปรียบกว่า หลังจากที่เจียงจ้านและหวังคุนเข้าร่วมการต่อสู้ด้วย ข้อได้เปรียบก็หายไปในทันที

“พวกคุณจะสู้เป็นแก๊งค์เหรอ?”

ลี่เฉินถอยหลังไปสองสามก้าว และมองไปที่เจียงจ้านพวกเขาด้วยท่าทางที่เย็นชา

เจียงจ้านหรี่ตาลง จ้องไปที่ลี่เฉินและกล่าวว่า"ม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณกับโลกมนุษย์ไม่สามารถทำลายได้ แดนบูโดของคุณได้เข้าสู่แดนสวรรค์แล้ว และถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของโลกบู๊โบราณ คุณน่าจะรู้ดีว่า ถ้าม่านพลังพังลง มันจะสร้างความเสียหายให้กับโลกบู๊โบราณขนาดไหน”

ลี่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา“แม้แต่ในโลกมนุษย์ที่ชี่ทิพย์เหี่ยวแห้ง ผมยังสามารถฝึกฝนไปยังแดนสวรรค์ได้ ถ้าม่านพลังถูกทำลาย ชี่ทิพย์ของโลกมนุษย์ก็จะยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น ทำไมผมต้องไปที่โลกบู๊โบราณด้วยล่ะ?”

หลังจากฟังคำพูดของลี่เฉิน สีหน้าของพวกเขาก็ดูน่าเกลียดมาก

เห็นได้ชัดว่า ลี่เฉินไม่ได้เหมือนที่พวกเขาคิด สำหรับลี่เฉินแล้ว ถ้าม่านพลังของทั้งสองโลกถูกทำลาย เป็นเรื่องที่ดีกว่าอยู่แล้ว

แม้ว่าเจียงจ้านต้องการร่วมมือกับหวังคุนและไป๋หลี่เย่เพื่อฆ่าลี่เฉิน แต่ยังไงซะ ลี่เฉินก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์ อยากฆ่าลี่เฉิน มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอก?

แต่ถ้าไม่สามารถฆ่าลี่เฉินได้ในระยะเวลาอันสั้น ในขณะที่การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ความเสียหายของม่านพลังก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ถึงตอนนั้น ยังไม่ทันได้กำจัดลี่เฉิน ม่านพลังก็อาจถูกฉีกเสียก่อน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของเจียงจ้านก็เต็มไปด้วยความลังเล

แต่ถ้าไม่กำจัดลี่เฉิน การที่เขาต้องการพาเฝิงเสียวหว่านไปยังโลกบู๊โบราณ มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลย

แต่ถ้าอยากจะกำจัดลี่เฉิน ก็ต้องต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่การต่อสู้ที่ดุเดือดจะสร้างความเสียหายอย่างมากต่อม่านพลัง ควรทำอย่างไรดี?

“เพียงแค่ความแข็งแกร่งของเขาที่เพิ่งเข้าสู่แดนสวรรค์ เขายังไม่สามารถฉีกม่านพลังออกจากกันได้ เรามาร่วมมือกันเพื่อฆ่าเขาก่อน แล้วค่อยมาตัดสินว่าเฝิงเสียวหว่านเป็นของฝ่ายใด!”

ไป๋หลี่เย่พูดอย่างกะทันหัน

เมื่อเห็นไป๋หลี่เย่พูดเช่นนั้น หวังคุนก็พูดอย่างรวดเร็วว่า“ผมฟังผู้นำหลังที่เก้า!”

ดวงตาของทั้งสองจับจ้องไปที่เจียงจ้าน

ดวงตาทั้งคู่ของเจียงจ้านจับจ้องไปที่ลี่เฉิน และต้องการพยายามอีกหน่อย

เขากล่าวว่า“ด้วยความแข็งแกร่งของคุณ ถ้าคุณไปยังโลกบู๊โบราณ คุณจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งชั้นนำในไม่ช้าก็เร็ว จะอยู่ในโลกมนุษย์ไม่ยอมไปทำไม ถ้าคุณเต็มใจ ผมสามารถเป็นตัวแทนของตระกูลเจียงเพื่อต้อนรับคุณเข้าร่วมตระกูลเจียงได้”

หลังจากได้ยินคำพูดของเจียงจ้านแล้ว สีหน้าของไป๋หลี่เย่และหวังคุนดูน่าเกลียด

พวกเขากำลังพยายามหาทางกำจัดลี่เฉิน แต่เจียงจ้านพยายามเกลี้ยกล่อมลี่เฉินให้ไปเข้าร่วมเขา

ลี่เฉินเยาะเย้ย มองไปที่เจียงจ้านอย่างติดตลกและกล่าวว่า"เมื่อผมเข้าร่วมตระกูลเจียง เสี่ยวหว่านก็ต้องตามผมไปที่ตระกูลเจียงด้วยหรือเปล่า?"

เจียงจ้านกล่าวว่า"คุณวางใจได้ เราจะไม่ทำอะไรคุณเฝิงแน่นอน เราแค่ให้ความสำคัญกับสถานะนักปรุงยาของเธอ ถ้าคุณไปที่ตระกูลเจียงกับเธอ คุณก็สามารถปกป้องคุณเฝิงได้ทุกเมื่อ เช่นนี้ คุณก็สามารถวางใจได้แล้วไม่ใช่หรือ?”

ลี่เฉินขี้เกียจเสียน้ำลายกับพวกเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า"หยุดพูดเรื่องไร้สาระ ไม่ก็สู้กัน หรือไม่ก็ให้ผมพาเสี่ยวหว่านไป!"

เมื่อเสียงของเขาลดลง ออร่าบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา

ในขณะนี้ ทั้งยอดเมฆา ถูกโอบล้อมด้วยออร่าบูโดอันน่าสะพรึงกลัวนี้

ไป๋หลี่เย่พวกเขาทั้งสามคน ต่างก็รู้สึกถึงการแรงบีบบังคับที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้ และสีหน้าของพวกเขาน่าเกลียดอย่างยิ่ง

พวกเขาคาดไม่ถึงจริงๆว่า ลี่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้

"ปัง!"

ทันใดนั้น ไป๋หลี่เย่ก็ชกบนหน้าอกของลี่เฉินด้วยหมัดอย่างหนัก และร่างกายของลี่เฉินก็บินออกไปกลางอากาศโดยตรง

"ตาย!"

เจียงจ้านซึ่งพร้อมที่จะฆ่าลี่เฉินแล้ว ได้พุ่งเข้าไปทางลี่เฉินในเวลาเดียวกับที่ลี่เฉินถูกกระแทกขึ้นไปกลางอากาศ ก่อนที่จะเข้าใกล้ลี่เฉิน เขาก็กระโดดขึ้นไป

เขาเตะออกไปอย่างดุเดือดต่อหลี่เฉิน

ลี่เฉินกัดฟันแน่น เมื่อเห็นว่าการโจมตีของเจียงจ้านกำลังจะตกลงมา เขายังไม่ถึงพื้น ถ้าเขาต้องการจะสู้กลับ มันทำไม่ได้เลย เขาทำได้เพียงยกแขนและป้องกันหน้าอกไว้

“ปังปังปัง!”

ในวินาทีถัดมา การโจมตีของเจียงจ้านตกลงมา และเท้าของเขาก็โจมตีสลับกัน ซึ่งมันทำให้เกิดเงาขึ้นแล้ว ทุบตีที่แขนที่ไขว้ไว้ของลี่เฉินหลายครั้ง

"บูม!"

ร่างกายของลี่เฉินกระแทกอย่างแรงกับพื้น แผ่นบลูสโตนบนพื้นกลายเป็นฝุ่นทันที และบนพื้นก็มีร่างที่จมลงไปปรากฏ

"ฟู่!"

ลี่เฉินกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ใบหน้าของเขาซีดมาก

"ฆ่า!"

หลังจากการโจมตีที่ดุเดือดของเจียงจ้านสิ้นสุดลง ไป๋หลี่เย่ก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง

"ระวัง!"

เฝิงเสียวหว่านอดไม่ได้ที่จะออกเสียงเตือน

ลี่เฉินลุกขึ้นจากพื้นด้วยความยากลำบาก แต่ในขณะที่เขาลุกขึ้น ไป๋หลี่เย่ได้พุ่งเข้ามาถึงตรงหน้าเขาแล้ว เพียงเห็นกริชอาถรรพ์ปรากฏอยู่ในมือของไป๋หลี่เย่ แทงไปที่ม้ามของเขาอย่างแรง