The king of War นิยาย บท 2013

เจียงเผิงมองไปทางหยางเฉิน แววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความตะลึงงัน ก่อนจะพูดเสียงหลง: “นี่มันเป็นไปได้อย่างไร? เขายับยั้งสายเลือดของข้าได้อย่างนั้นหรือ?!”

“ว่าอย่างไรนะ?”

ไป๋หลี่เย่และเจียงจ้านก็ได้ยินคำพูดของเจียงเผิงแล้วเช่นกัน ต่างรู้สึกช็อกเป็นอย่างมาก

ในโลกบู๊โบราณ สายเลือดของนักบูโดชั้นยอดทุกคนล้วนแตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป

และในฐานะที่เจียงเผิงเป็นผู้อาวุโสสี่แห่งตระกูลเจียงได้นั้น เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าสายเลือดของเขาก็แข็งแกร่งมาก ๆ เช่นกัน พูดได้เลยว่าทั่วทั้งโลกบู๊โบราณล่าง ถือว่าเป็นสายเลือดชั้นยอดเลย

แต่ทว่าบัดนี้ เจียงเผิงไม่นึกเลยว่าจะสัมผัสพลังสายเลือดที่แข็งแกร่งมาก ๆ พลังหนึ่งได้จากตัวหยางเฉิน พลังดังกล่าวถึงกับยับยั้งพลังสายเลือดของเขาไว้ได้

ยิ่งกว่านั้นคือระยะความต่างระหว่างสายเลือด อยู่เหนือระยะความต่างระหว่างแดนเสียอีก

เจียงเผิงถึงกับเกิดอาการชั่ววูบอยากคลานเลื้อยลงบนพื้น ซึ่งนี่เป็นการกดอัดอย่างหนึ่งที่เกิดจากสายเลือดของหยางเฉินที่มีต่อเขา

ไป๋หลี่เย่และเจียงจ้านก็สัมผัสได้ถึงพลังอันน่าเกรงขามที่ยิ่งใหญ่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้เช่นกัน พลังน่าเกรงขามนี้ทำให้ร่างกายของพวกเขาสั่นเทาอย่างไม่หยุดหย่อน เมื่อมองไปทางหยางเฉิน เหมือนหยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งชั้นยอดที่มาจากโลกบู๊โบราณบนยังไงอย่างนั้น 

“ตู้ม!”

ออร่าบู๊บนตัวหยางเฉินระเบิดและพุ่งพรวดขึ้นมากะทันหัน

“แดนนภาขั้นสองชั้นต้น!”

เจียงเผิงพูดอย่างช็อกสุดขีด

เขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าแดนบูโดของหยางเฉินยังบรรลุไม่ถึงแดนนภา แต่ทว่าวินาทีนี้ลมปราณที่แผ่กระจายออกมาจากตัวหยางเฉินกลับสามารถเทียบทัดกับแดนนภาขั้นสองชั้นต้นได้

ต้องท้าวความก่อนว่าหลังจากแดนบูโดบรรลุสู่แดนนภาแล้ว ถึงแม้จะห่างกันเพียงหนึ่งแดนเล็ก ๆ ศักยภาพของทั้งสองฝ่ายก็จะแตกต่างกันมาก

และปัจจุบันหยางเฉินยังไม่บรรลุสู่แดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ก็สามารถระเบิดศักยภาพที่เทียบเท่ากับแดนนภาขั้นสองชั้นต้นออกมาได้แล้ว

หยางเฉินก้าวข้ามหนึ่งแดนใหญ่ของตนโดยตรง มาตรแม้นว่าในประวัติของโลกบู๊โบราณก็ยังไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นมาก่อน แค่คิดก็พอจะทราบถึงความช็อกของพวกเจียงเผิงได้แล้ว

วินาทีนี้ ดวงตาทั้งสองข้างหยางเฉินกลายเป็นสีแดงเลือดไปหมดแล้ว ลมปราณที่แข็งแกร่งแผ่กระจายออกมาจากตัวเขาอย่างต่อเนื่อง ทั่วทั้งยอดเมฆาล้วนอยู่ในเขตแดนเขา 

เขตแดนของเจียงเผิงก็ถูกกดอัดลงไปโดยสิ้นเชิง

หลังจากถูกตัดสายเลือดของหยางเฉินยับยั้ง ยังไม่ต้องพูดถึงศักยภาพแดนนภาขั้นสองชั้นกลางของเจียงเผิง แม้แต่การระเบิดศักยภาพในแดนนภาขั้นสองชั้นต้นออกมานั้น ยังเป็นเรื่องยากสำหรับเขาเลย 

และนี่เป็นความน่ากลัวของการยับยั้งทางสายเลือด ในส่วนของไป๋หลี่เย่และเจียงจ้านทั้งสองคนนั้น ไม่มีแม้กระทั่งศักยภาพในแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น เมื่ออยู่ภายใต้การยับยั้งของสายเลือดที่เด็ดเดี่ยว พวกเขารู้สึกว่าตัวเองที่อยู่ต่อหน้าหยางเฉิน ไม่ต่างอะไรจากมดตัวจ้อยเลย ทั่วทั้งร่างกายสั่นเทา ไม่มีแม้กระทั่งจิตใจที่อยากต่อสู้กับหยางเฉิน

จู่ ๆ เจียงเผิงก็พูดเสียงดัง: “หยางเฉิน หากเจ้ายินดีเข้าร่วมตระกูลเจียง ตระกูลเจียงจะไม่นำตัวเฝิงเสียวหว่านไป ไม่เพียงแค่นี้เท่านั้น ตระกูลเจียงยังจะส่งตัวผู้แข็งแกร่งแดนนภาออกมาคอยคุ้มกันนางลับ ๆ อีกด้วย!”

ภายในน้ำเสียงของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น 

บัดนี้เขาสามารถยืนยันได้แล้วว่า สายเลือดของหยางเฉินอยู่เหนือสายเลือดที่บริสุทธิ์ที่สุดในตระกูลเจียงอย่างแน่นอน

ชายหนุ่มผู้มีสายเลือดที่แข็งแกร่งเช่นนี้ อนาคตต้องไปได้ยาวไกลอย่างไร้ขีดจำกัดแน่นอน หากสามารถดึงตัวเขาเข้าร่วมตระกูลเจียงได้ มันจะส่งผลดีอย่างยิ่งใหญ่ต่อตระกูลเจียง

ซึ่งผลดีนี้ถึงขั้นสามารถทำให้ตระกูลเจียงละทิ้งนักปรุงยาคนหนึ่งได้ 

ไป๋หลี่เย่ก็ตอบสนองกลับมาได้แล้วเช่นกัน ก่อนจะรีบเอ่ยปากพูดว่า: “คุณหยาง หากท่านยินดีเข้าร่วมราชวงศ์ไป๋หลี่ ราชวงศ์ไป๋หลี่ก็จะไม่นำตัวเฝิงเสียวหว่านกลับไปเช่นกัน ขอเพียงท่านต้องการ เราสามารถส่งผู้แข็งแกร่งแดนนภาออกมาคอยคุ้มกันทุกคนที่ท่านต้องการคุ้มกันได้ตลอดเวลาเลยนะขอรับ”

“ใช่สิ ยังมีเพื่อนสนิทของท่านหม่าชาวด้วย บัดนี้แม่ของเขาไป๋หลี่ชิวเหว่ กำลังถูกขังอยู่ในราชวงศ์ไป๋หลี่ หากท่านเข้าร่วมราชวงศ์ไป๋หลี่ ไป๋หลี่ชิวเหว่ก็จะได้รับอิสระอีกครั้งด้วย”

“ได้โปรดคุณหยางช่วยเห็นแก่หน้าหม่าชาว ให้โอกาสราชวงศ์ไป๋หลี่ด้วยนะขอรับ”

ไป๋หลี่เย่ในวินาทีนี้จะยังจองหองพองขนเหมือนดั่งครั้นเมื่อเพิ่งเจอหน้าหยางเฉินได้อย่างไร? ใบหน้าของเขาเปี่ยมล้นไปด้วยความเคารพนอบน้อม สรรพนามที่เรียกหยางเฉินที่เปลี่ยนไปแล้ว

ชายหนุ่มผู้มีสายเลือดอันแข็งแกร่ง มีพลังดึงดูดที่มากมายมหาศาลต่อทุกกองกำลังบู๊โบราณ

ลี่เฉินในวินาทีนี้ก็รู้สึกตะลึงมากเช่นกัน เขาคิดไม่ถึงเลยว่าสายเลือดของหยางเฉินจะแข็งแกร่งเช่นนี้ ยิ่งกว่านั้นคือมันแข็งแกร่งถึงขั้นที่สามารถทำให้ไป๋หลี่เย่และเจียงจ้านไม่นำตัวเฝิงเสียวหว่านกลับไป และขอให้หยางเฉินเข้าร่วมตระกูลของพวกเขาทั้งสอง

เท่านี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าคุณค่าของหยางเฉินที่มีต่อกองกำลังในโลกบู๊โบราณ อยู่เหนือเฝิงเสียวหว่านแล้ว

จิตที่จะสู้บนตัวหยางเฉินพรั่งพรู ดวงตาสีแดงเลือดคู่นั้นจ้องเขม็งไปทางเจียงเผิง เหมือนไม่ได้ยินคำพูดของพวกเขาทั้งสองคนยังไงอย่างนั้น

“ปัง!”