การคุกเข่าของตู้จ้งทำให้หยางเฉินตกตะลึงในทันที
ก่อนหน้านี้ที่ตู้จ้งบอกว่าจะช่วยเขานั้น ก็ทำให้เขาอึ้งมากแล้ว แต่สิ่งที่เขาไม่ได้คาดคิดก็คือตู้จ้งคุกเข่าข้างหนึ่งและยอมจำนนต่อตัวเอง
หยางเฉินรีบลุกขึ้นแล้วพูด “ผู้อาวุโสครับ ลุกขึ้นเร็ว ผมทนรับคุกเข่าของคุณไม่ไหวหรอกครับ!”
ตู้จ้งไม่ได้ลุกขึ้น แต่มองไปที่หยางเฉินและกล่าว “คุณหยาง ผมจริงจังนะครับ ตอนนี้ที่กำแพงกั้นได้แตกแล้ว โลกมนุษย์และโลกบู๊โบราณล่างจะถูกรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์”
“ทุกวันนี้ กองกำลังหลักในโลกบู๊โบราณล่างได้เริ่มส่งผู้แข็งแกร่งในแดนนภาเพื่อชิงความพื้นที่ในโลกมนุษย์ สำหนักบู๊เป็นศูนย์กลางของส่วนเหนือของภูเขามาร และมันคือตำแหน่งที่ดีที่สุดสำหรับการฝึกฝน พื้นที่นี้จะถูกกองกำลังของโลกบู๊โบราณล่างบุกรุกแน่นอน "
“แค่นักรบสำหนักบู๊เหล่านี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อต้านผู้แข็งแกร่งในโลกบู๊โบราณล่างได้ หากสำหนักบู๊ไม่สามารถหาผู้สนับสนุนรายใหญ่ได้ ไม่ช้าก็เร็วก็จะกลายเป็นของโลกบู๊โบราณล่าง”
หยางเฉินเงียบไปครู่หนึ่ง ความกังวลของตู้จ้งไม่ได้เกิดขึ้นโดยไร้เหตุผล
กองกำลังระดับสูงแต่ละคนในโลกบู๊โบราณล่างมีพลังถึงแดนนภากันหมด ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็จะถึงแดนนภาขั้นสามชั้นยอด
ดังที่ตู้จ้งกล่าวไว้ หากสำหนักบู๊ไม่สามารถหาผู้สนับสนุนได้ ไม่ช้าก็เร็วเขาจะกลายเป็นหมาตัวหนึ่งของกองกำลังในโลกบู๊โบราณล่าง
ในตอนหลายปีที่แล้ว นักบูโดผู้ที่แข็งแกร่งใช้ค่ายกลแยกทั้งสองโลกออกจากกัน และในขณะเดียวกันก็ดูดซับชี่ทิพย์ส่วนใหญ่ของโลกมนุษย์เข้าสู่โลกบู๊โบราณ
เพื่อรักษาผลประโยชน์ของกองกำลังระดับสูง มีเพียงส่วนน้อยของกองกำลังและนักรบชั้นยอดเท่านั้นที่อยู่ในโลกบู๊โบราณ
ในเวลาเดียวกัน เพื่อให้แน่ใจว่าชี่ทิพย์ที่มีความเข้มข้นสูงในโลกบู๊โบราณ โลกมนุษย์ นักรบของโลกบู๊โบราณล่างจะพอใจได้อย่างไรล่ะ?
พวกเขาจะเข้าสู่โลกมนุษย์ ในวงกว้างอย่างแน่นอน ในเวลานั้น ตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ที่ดีที่สุดในโลกมนุษย์จะถูกครอบครองโดยกองกำลังศิลปะการต่อสู้ชั้นนำเหล่านั้น
เพียงแค่อาศัยความแข็งแกร่งของนักรบแห่งโลกมนุษย์ ไม่มีทางที่จะมีพลังสู้กับผู้แข็งแกร่งของแดนนภาได้อย่างแน่นอน
“ผู้อาวุโส ท่านก็รู้ว่าผมกลายเป็นศัตรูสาธารณะของประชาชนทั้งหมดแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักรบในโลกบู๊โบราณล่าง ผมเป็นผู้กระทำผิดในการทำลายกำแพง ถ้าสำหนักบู๊ให้ผมเป็นผู้นำ โลกบู๊โบราณล่างต้อง มุ่งเป้ามาที่พวกเราแน่นอน "
หยางเฉินกล่าวด้วยท่าทางกังวล: “ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของผม ผมไม่สามารถปกป้องสำหนักบู๊ได้เลย นั่นก็หมายความว่าผมกำลังทำลายสำหนักบู๊!”
ตู้จ้งจ้องไปที่หยางเฉินและกล่าว “คุณหยาง ผมเกรงว่าคุณจะประเมินอิทธิพลของคุณต่ำไปนะครับ”
หยางเฉินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาเป็นเพียงนักบูโดที่เพิ่งเข้าสู่แดนนภาเท่านั้น และแม้ว่าเขาจะพยายามอย่างดีที่สุด เขาก็สามารถถึงได้แค่แดนนภาขั้นสองชั้นกลาง
ในการต่อสู้ครั้งนี้ ต้องเจอกับผู้ต่อสู้ที่มีแดนนภาขั้นสองชั้นปลาย หรือถึงแดนนภาขั้นสองชั้นยอดเลยก็ว่าได้
แต่ว่า ถ้าถึงจุดนั้นจริงๆ มีความเป็นไปได้สูงที่จะถูกอีกฝ่ายฆ่า
ไม่ต้องพูดถึง ในโลกบู๊โบราณล่างยังมีผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสามอีกด้วย
ตู้จ้งยิ้มอย่างลึกลับ: "คุณหยาง คุณสามารถวางใจได้ แม้ว่ากำแพงกั้นจะถูกทำลายไปแล้ว นักรบของโลกบู๊โบราณล่างก็ไม่กล้าดีขนาดนั้นครับ สมาคมผู้อาวุโสในจิ่วโจวนั้นไม่ธรรมดาเลยนะครับ"
“หืม?”
หยางเฉินรู้สึกอึ้งเล็กน้อย ในฐานะที่เป็นเทพสงครามแห่งดินแดนเหนือ ที่เกษียณอายุแล้ว เขายังรู้สถานการณ์ของสมาคมผู้อาวุโสอย่างดี
สมาคมผู้อาวุโสเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในจิ่วโจว ส่วนสมาคมผู้อาวุโสจะมีสามผู้อาสุโสใหญ่ ทุกคนเป็นนักรบที่แข็งแกร่งมาก ส่วนความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นจะแข็งแกร่งมากเพียงใดนั้นยังไม่มีใครรู้
เพียงแต่ว่า หยางเฉินยังไม่สามารถเชื่อได้ว่าสมาคมผู้อาวุโสจะมีความสามารถในการจัดการผู้แข็งแกร่งของโลกบู๊โบราณล่างที่มีความแข็งแกร่งถึงแดนนภา
ตอนที่เขาอยู่ชายแดนเหนือ เขาก็เป็นยอดฝีมือที่ปกครองชายแดนแล้ว แม้ว่าจะมีนักรบที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าในจิ่วโจว ก็จะมีจำนวนไม่มากนัก
ทันใดนั้น หยางเฉินก็นึกถึงบางอย่าง มองไปที่ตู้จ้งและพูด "ท่านผู้อาวุโสตู้ ท่านหมายความว่า สมาคมผู้อาวุโสที่ควบคุมอาวุธร้อนชั้นยอดในจิ่วโจวเหรอครับ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...